به گزارش همشهری آنلاین، پژوهشگران آمریکایی یک ماژیک را برای انتقال سم قوی موجود در ماهی بادکنکی ساخته‌اند که می‌تواند به درمان دردهای شدید پوستی کمک کند.
ممکن است غیر منطقی به نظر برسد اما پژوهشگران آمریکایی در حال بررسی یک نوروتوکسین قوی هستند که در ماهی بادکنکی یافت می‌شود.
به نقل از ادونسد ساینس نیوز، این سم موسوم به «تترودوتوکسین»(Tetrodotoxin) برای تسکین نوعی درد بلندمدت و سخت پوست به نام درد مزمن زیر جلدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. «چائو ژائو»(Chao Zhao) پژوهشگر «دانشگاه آلاباما»(University of Alabama) گفت: چالش اصلی، کنترل سمی بودن آن است.
دلیل پیش آمدن چالش برای پژوهشگران این است که حتی یک دوز کوچک از چند میلی‌گرم تترودوتوکسین نیز می‌تواند کشنده باشد اما ژائو و گروهش، راه حل این مشکل را در ماژیک یافته‌اند. ژائو ادامه داد: ماژیک ما برای کنترل دوز با دقت بسیار بالا طراحی شده است تا اطمینان حاصل کند که فقط مقدار کم و ایمن از تترودوتوکسین به پوست می‌رسد. بدین ترتیب، ما می‌توانیم از اثرات ضد درد قوی تترودوتوکسین استفاده کنیم و در عین حال، خطرات را به حداقل برسانیم.
اگرچه این طرح هنوز در حد اثبات مفهوم است اما پژوهشگران اطمینان دارند که روش ساده آنها برای یک مشکل دشوار، پایه و اساس پژوهش‌های بیشتری خواهد شد و اگر ایمن و مؤثر باشد، می‌توان آن را به آزمایش‌های انسانی نیز تعمیم داد.
ایده استفاده از ماژیک برای انتقال ایمن تترودوتوکسین هنگامی به ذهن ژائو رسید که هنگام سخن‌رانی در حال نوشتن روی تخته سفید بود. ژائو گفت: ماژیک، جوهر مبتنی بر آب را در یک هسته اسفنجی ذخیره می‌کند و مقدار ثابتی را به صورت مویرگی انتقال می‌دهد. اگر جوهر را با محلول تترودوتوکسین جایگزین کنیم، ماژیک می‌تواند مقدار دقیق و کنترل‌شده از تترودوتوکسین را به طور مداوم در سطح نانوگرم منتشر کند که بسیار کمتر از آستانه سمی است.
تترودوتوکسین با مسدود کردن سیگنال‌های الکتریکی در امتداد اعصاب، با قدرتی عمل می‌کند که تخمین زده می‌شود ۱۰۰۰ برابر بیشتر از بی‌حس‌کننده‌های موضعی استاندارد و ۳۰۰۰ برابر قوی‌تر از مورفین برای تسکین درد است اما این یک شمشیر دو لبه است زیرا تترودوتوکسین با وجود قوی بودن، بسیار سمی است.
مشکل این است که درمان‌های کنونی از جمله کرم‌های موضعی و تزریق‌های بی‌حس‌کننده فقط برای دردهای متوسط خوب عمل می‌کنند اما برای درد شدید بلندمدت موثر نیستند. دلیل این است که آنها به اندازه کافی قوی نیستند، اثرات آنها کوتاه است یا روش کار آنها ریشه مشکل را درمان نمی‌کند.
ژائو توضیح داد: برخلاف داروهای ضد درد معمولی که به طور گسترده روی مسیرهای درد اثر می‌گذارند، تترودوتوکسین به طور ویژه کانال‌هایی را که امکان انتقال درد را فراهم می‌آورند، مسدود می‌کند.
وی افزود: تترودوتوکسین با خاموش کردن این کانال‌ها می‌تواند به طور موثر از شلیک مداوم و بیش از حد نورون‌های حسی که موجب درد نوروپاتی می‌شود، جلوگیری کند. در سال ۲۰۲۰، پدرم پس از یک دوره ابتلا به زونا، به درد نوروپاتی مبتلا شد. او تقریبا همه کرم‌ها و چسب‌های موجود در بازار را برای تسکین درد امتحان کرد. مشاهده رنج او به من انگیزه داد تا یک روش قوی‌تر و مؤثرتر را برای درمان درد نوروپاتی پس از تبخال و سایر بیماری‌های پوستی شدید ابداع کنم.
ژائو خاطرنشان کرد که تترودوتوکسین علاوه بر قدرت بالا، مزایای متعددی را نسبت به داروهای بیهوشی رایج مانند بوپیواکائین و لیدوکائین دارد. به عنوان مثال، به تجزیه سلول‌های عضله یا آسیب عصبی دائمی منجر نمی‌شود، از سد خونی مغز عبور نمی‌کند و خطر اعتیاد را کاهش می‌دهد. برخلاف بی‌حس‌کننده‌های موضعی معمولی، تترودوتوکسین روی سلول‌های قلب یا عملکرد طبیعی قلب تأثیری ندارد.
ژائو و گروهش برای ابداع ماژیک‌های خود، تترودوتوکسین موجود در بازار را با دوز بسیار کمی از تترودوتوکسین مخلوط با سایر ترکیبات برای بهبود نفوذپذیری پوست پر کردند. آنها در آزمایش‌های حیوانی دریافتند که تنها ۹۰۰ نانوگرم تترودوتوکسین به تسکین کامل درد به مدت چهار ساعت و کاهش درد به مدت تقریبا ۱۱ ساعت کمک کرده است. نکته مهم این است که هیچ اثری از سمی شدن یا آسیب رسیدن به عضلات یا اعصاب مشاهده نشد.
پژوهش‌های پیش‌بالینی بیشتر نشان خواهند داد که آیا انتقال تترودوتوکسین با ماژیک می‌تواند با موفقیت به یک درمان ایمن و موثر برای بیماران تبدیل شود یا خیر.
این پژوهش در مجله «Advanced Healthcare Materials» به چاپ رسید.
منبع: عصر ایران
