به گفته نصرالله حدادی، تهران‌شناس، دانشگاه افسری در خیابان امام خمینی امروزی در بخش شمالی باغ منیریه سابق در دوران پهلوی اول افتتاح شد؛ باغی که درباره وسعت آن دو روایت موجود است.
به گزارش همشهری آنلاین، در روایتی وسعت آن ۳۶۰ هزارمترمربع ذکر شده و در دیگری ۶۰۰ هزارمترمربع. اما با توجه به اینکه یک در دانشگاه افسری به خیابان امام خمینی (سپه) و در دیگر آن در مقابل مجلس سابق باز می‌شد وسعت ۳۶۰ هزارمترمربع موثق‌تر است.
حدادی در بخش دیگر صحبت‌هایش از ماجرای تصویب سربازگیری در مجلس و علت اصلی شکل‌گیری دانشگاه افسری یاد می‌کند و می‌گوید: «از سال ۱۳۰۲ در مجلس قصه سربازگیری و توسعه ارتش منظم تصویب شد و رضا شاه شروع به ساخت مراکز نظامی در اطراف خانه‌اش، کاخ مرمر، کرد و برای مثال، تبدیل باغشاه به پادگان یکی از همین اقدامات برای تربیت نیروی نظامی و تشکیل ارتش منسجم بود. به مرور این مراکز نظامی افزایش پیدا کرد و دانشکده افسری شکل گرفت.»
البته ناگفته نماند که هسته اولیه شکل‌گیری دانشگاه افسری به الگوبرداری رضا شاه از مدرسه نظامی سن سیر فرانسه و ادغام تجهیزات آموزشی موجود برمی‌گشت.
نام این قدیمی‌ترین مرکز آموزش عالی نظامی در سراسر کشور مدرسه صاحب‌منصبی بود که رضا شاه در دورانی که کسوت سردار سپهی را عهده‌دار بود، ابتدای خیابان اکباتان این مدرسه را راه‌اندازی کرد و بعدها این مرکز آموزشی به عمارت کامرانیه در خیابان سپه سابق (امام خمینی) منتقل شد و به مرور زمان این مرکز آموزشی با توسعه فضای نظامی و خرید زمین‌های اطراف توسعه پیدا کرد.
مدرسه صاحب‌منصبی از سال ۱۳۱۴ نامش به دانشکده افسری تغییر کرد. در این دانشکده با استفاده از استادان ایرانی و خارجی دوره‌های آموزش کلاسیک و با محوریت رزم زمینی در رسته‌های پیاده، سواره، توپخانه و بعدها مهندسی و اردونانس ویژه افسران برپا بود. این دانشگاه در سال ۱۳۷۵ با اخذ مجوز از فرمانده کل قوا به دانشگاه افسری امام علی(ع) تغییر نام داد.
