نایب‌قهرمان ایذه‌ای المپیک ناگفته‌هایی از آن فینال المپیک با کشتی‌گیر بلغاری دارد و اینکه در تورنمنت آلبانی، حتی اگر دست و پایش هم شکسته بود، یک «باید» برای خود تعریف کرده بود که کشتی سخت با نوویکوف را با برد پشت سر بگذارد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، پسر ایذه‌ای کشتی فرنگی بعد از درخشش در رده سنی جوانان، یکی از خوب‌هایی بود که به تیم ملی بزرگسالان اضافه شد. علیرضا مُهمدی سال اول ملی‌پوش شدنش، در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد مدال نقره وزن ۸۲ کیلوگرم را گرفت و پس از آن، هرچند نامش در لیست اعزامی به رقابت‌های زیر ۲۳ سال جهان در همین وزن بود، اما اعلام کرد که دیگر نمی‌تواند نزدیک به ۸ کیلو از وزن بدنش را کم کند و می‌خواهد کارش را در وزن المپیکی ۸۷ کیلوگرم دنبال کند.
موضوعی که با واکنش آن زمان حسن رنگرز سرمربی تیم ملی فرنگی مواجه شد، اما در نهایت تیمی به آلبانی نرفت، چون این کشور سال ۲۰۲۳ به تیم‌های آزاد و فرنگی امید ایران برای شرکت در مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال ویزا نداد. علیرضا برای آنکه به المپیک برسد، باوجود داشتن مدال جهانی سال ۲۰۲۳ در وزن غیرالمپیکی، استارت کارش را از همان نقطه شروع چرخه، در وزن المپیکی زد و درنهایت با عبور از ناصر علیزاده، ملی‌پوش سابق این وزن، صاحب دوبنده تیم ملی در المپیک شد و در پاریس هم با نمایشی فوق‌العاده به فینال رسید.
تنها جایی که او باخت داد، مبارزه فینال بود، مقابل کشتی‌گیر بلغاری، اما در تورنمنت اخیر رنک‌دار سال ۲۰۲۵، از نوویکوف انتقام گرفت. مبارزه‌ای که با کری جالب حریف بلغار همراه بود. مُهمدی که در تورنمنت رنکینگ آلبانی ۸ بر صفر تاماش لوای دارنده مدال برنز جهان از مجارستان، ۵ بر صفر سمن نوویکوف قهرمان المپیک از بلغارستان و ۵ بر ۱ الکساندر کوماروف دارنده مدال طلای زیر ۲۳ سال جهان و بزرگسالان اروپا از صربستان را مغلوب کرد، در فینال باتوجه به غیبت دیوید لوسونچی قهرمان جهان از مجارستان به دلیل مصدومیت، دستش به عنوان نفر برتر بالا رفت و صاحب نشان طلای دومین مسابقه رنک‌دار سال ۲۰۲۵ شد.
گفت‌وگوی خبرنگار تابناک ورزشی با نایب قهرمان المپیک و جهان را در زیر می‌خوانید:
تابناک: هرچند نمایش فوق‌العاده‌ای در تورنمنت رنک‌دار آلبانی داشتی، اما به هر شکل مصاف انتقامی با نوویکوف از همه بردهایت ارزشمندتر بود. دیدم برایت کری هم خواند.
خواست خدا بود. نوویکوف بعد از کشتی گفت من قهرمان المپیکم، جهانی می‌بینمت!
تابناک: بعد از نقره المپیک پاریس، تو فقط یک مسابقه داده بودی و بعد هم به تورنمنت رنکینگ آلبانی رفتی.
بله، در لیگ پادوبنی کشتی گرفتم، اما تک کشتی بود و اینجا دوره‌ای مبارزه کردم.
تابناک: مشخصاً وضعیت بدنی‌ات خیلی خوب شده است.
بعد از روسیه، خیلی منظم تمرین کردم و اصلاً تمریناتم قطع نشد. کلاً تا می‌شد همه تمرکزم روی مسابقه بود که خدا را شکر نتیجه گرفتم.
تابناک: آنقدر نمایشت در آلبانی خوب بود که کشتی‌گیر ماه اتحادیه جهانی هم شدی.
الهی شکر. تمرکزم فقط روی تمرین و مسابقه بود و هست.
تابناک: مربی سازنده‌ات -ملک‌محمد بویری- که به کادرفنی تیم ملی بزرگسالان اضافه شده بود، حالا سرمربی قطر شده، این برای تو کار را سخت نمی‌کند؟
نه مشکل زیادی ایجاد نمی‌کند. من بیشتر اردوی تیم ملی هستم و اگر ایذه هم باشم، می‌توانم طبق برنامه‌شان تمرین می‌کنم. ضمن اینکه شنیدم ممکن است اردو‌های قطری‌ها هم در ایذه تشکیل شود.
تابناک: تو یکی از انتقال‌های درست و خوب از تیم ملی جوانان به بزرگسالان بودی که قطعاً خودت هم در این مهم نقش به سزایی داشتی. یعنی بلافاصله بعد از درخشش در تیم ملی جوانان، در بزرگسالان جهان هم مدال گرفتی.
من خودم فکر می‌کنم تمرکزی که روی تمرین و کارم دارم، خیلی مهم است. خانواده و مربیان هم خیلی در آن مؤثر بودند، خصوصاً مربی‌ام ملک‌محمد بویری و طالب نعمت‌پور. کمتر درگیر حاشیه بودم که بهترین نتیجه را بگیرم. سال بعد هم باید همین باشد که رنگ مدالم را بهتر کنم.
تابناک: در ۲۲ سالگی یک نقره المپیک و یک نقره جهانی را در کارنامه داری، از خودت راضی هستی؟
راضی‌ام ولی قانع نیستم. من خیلی زود بعد از المپیک تمریناتم را شروع کردم تا ضعف‌هایم را بپوشانم و نقاط قوتی هم به خود اضافه کنم تا از پس حریفان خوبی که در ۸۷ کیلوگرم هستند، بربیایم.
تابناک: چیزی که در المپیک پاریس دیدیم، این بود که در فینال هرگز به نقره راضی نشده بودی، بلکه زورت به نوویکوف نرسید. ولی مبارزه‌ای که در آلبانی مقابلش داشتی، به شکل کاملاً متفاوتی بود.
اینکه آن کشتی را در پاریس باختم، چند موردی بود که باعث شکستم شد. یکی اینکه تا مسابقه فینال، بیشتر حریفانم را با فن بردم، با گول زدن و فن و تکینک ولی فینال از لحاظ بدنی حریفم از من سر بود. همه توانم را گذاشتم ولی نوویکوف، چون چند سال داخل این وزن کشتی گرفته بود، پخته‌تر از من بود و بهتر هم نتیجه گرفت. من تازه ۸ ماه بود که تغییر وزن داده بودم و در مسابقات کشوری کشتی گرفتم و چند مسابقه رفتم، حضورم در ۸۷ کیلو طولانی مدت نبود. علاوه بر اینها، انتخاب تاکتیکم برای فینال هم اشتباه بود، خدا را شکر این بار مسابقه با نوویکوف را بدون اشتباه پیش بردم. سعی کردم بهترینِ خودم را روی تشک به نمایش بگذارم.
تابناک: این کشتی به نوعی برای تو جنبه انتقامی داشت و این یک مقدار شاید بار روانی ایجاد می‌کرد.
همه هدفم برای مبارزه با نوویکوف این بود که بدون اشتباه جلویش کشتی بگیرم. اینکه بتوانم سرپا امتیاز بگیرم، چون خاکش خوب است. در دو بار خاک نتوانستم از او امتیاز بگیرم، اما در سرپا کارم را انجام دادم. باز هم باید روی اینها کار کنم، باید حتماً بتوانم در خاک، از حریفان خوبم امتیاز بگیرم و یک فن دیگر هم به خودم اضافه کنم. یک حسی که قبل از این کشتی داشتم، این بود که باید این کشتی را ببرم، بردن این مبارزه برای من خیلی اهمیت ویژه‌ای داشت.
تابناک: صرفاً به خاطر انتقام شکست فینال المپیک؟
نه، من اینطور فکر نمی‌کنم، موضوع انتقام در کشتی، از نگاه من به نوعی صوری است. من باید این کشتی را می‌بردم، به انتقام هم کاری نداشتم، این برای من باید بود، حتی اگر دست و پایم هم شکسته بود، باید نوویکوف را شکست می‌دادم.
تابناک: واقعاً جالب است که بحث انتقام برایت مهم نبود، اما شکست حریف بلغار برایت یک «باید» بود!
از لحاظ آمادگی بدنی، در المپیک خیلی آماده‌تر از تورنمنت آلبانی بودم، ولی هنوز بدنم، بدن ۸۲ کیلو بود. تغییر وزن در ۷-۸ ماه و رفتن به المپیک کار هر کسی نیست، فقط باید حسن یزدانی باشی که هم تغییر وزن بدهی و هم مدال بگیری. کار من بعد از رفتن از ۸۲ کیلو سخت بود، چون هم باید صاحب دوبنده تیم ملی می‌شدم و بعد در وزنی که المپیک قبلی نماینده‌ای نداشتیم و سهمیه‌اش را نگرفته بودیم، سهمیه المپیک می‌گرفتم و بعد هم در المپیک روی سکو می‌رفتم. آنجا با بدنِ ۸۲ کیلو، روی سکو رفتم، اما در آلبانی، هرچند آمادگی بدنم مثل المپیک نبود، اما با بدن ۸۷ کیلوگرم، زورم به همه چربید و قهرمان شدم.
تابناک: دیوید لوسونچی مجار هم کشتی‌گیر خوبی در ۸۷ کیلوست، خوب بود با هم مبارزه می‌کردید که در فینال حاضر نشد.
لوسونچی کشتی‌گیر خیلی خوبی‌ست ولی قبل فینال دستش آسیب دید. فکر می‌کنم اگر روی تشک می‌آمد کشتی جذابی می‌شد.
تابناک: این مسابقه برای آنها حکم انتخابی قهرمانی اروپا را داشت و مجار‌ها در هر وزن چند کشتی‌گیر در تورنمنت آلبانی داشتند.
بله، در جریان بودم. فکر می‌کنم لوسونچی، چون مدال نقره گرفته، برای قهرمانی اروپا انتخاب شده است. شاید هم سیاست مجار‌ها این باشد که او را به قهرمانی اروپا نفرستند و برای جهانی آماده شود. خودم واقعاً دوست داشتم اینجا با هم کشتی بگیریم. او هم کشتی‌گیر خوبی است و هم با اخلاق.
تابناک: هر دو مربی‌ای که گفتی با آنها راحتی، اکنون در کادرفنی تیم ملی ایران نیستند، این برایت در اردو‌های جهانی مسئله‌ساز نمی‌شود؟
ارتباطم با طالب نعمت‌پور را بعد از المپیک حفظ کرده‌ام، با ملک‌محمد بویری هم هر موقع فرصت باشد حریفان را آنالیز می‌کنیم.
