خانه رسولیان، بنایی با معماری اصیل و هنرمندانه، در سال ۱۲۸۳ هجری شمسی به همت حاج میرزا کاظم رسولیان ساخته شد. این خانه که اکنون به‌عنوان دانشکده معماری یزد مورد استفاده قرار می‌گیرد، نمونه‌ای از ظرافت و کارآمدی معماری ایرانی است.
به گزارش فرادید؛ این عمارت که در محله سهل بن علی و خیابان امام خمینی شهر یزد قرار دارد، از همان ابتدا با دو بخش اندرونی و بیرونی طراحی شده است. بخش بیرونی شامل حوضخانه، تالار، زیرزمین، بادگیر و ایوان‌هایی باشکوه است که جلوه‌ای چشم‌نواز از معماری سنتی ایران را به نمایش می‌گذارند.
در مقابل، بخش اندرونی که محل زندگی خصوصی ساکنان بوده، فضاهایی چون اتاق‌های پنج‌دری، ارسی، حیاط مشجر و کلاه‌فرنگی را در بر می‌گیرد. یکی از نکات قابل‌توجه در این خانه، وجود حمامی است که میان بخش بیرونی و درونی قرار گرفته و نشان‌دهنده توجه ویژه به آسایش ساکنان بوده است.
یکی از مهم‌ترین عناصر این بنا بادگیری است که بر فراز یکی از اتاق‌های ضلع جنوب شرقی ایوان قرار گرفته است. برخلاف بسیاری از بناهای سنتی که بادگیر را در محور تقارن قرار می‌دادند، در اینجا موقعیت آن متفاوت انتخاب شده است، به‌طوری که به‌عنوان یکی از عناصر خاص بام، جلوه‌ای منحصربهفرد به خانه بخشیده است.
تالار سرداب یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته این خانه است که در زیر ایوان بنا شده و با طاقچه‌ها و سقف منحصربهفرد خود نشان‌دهنده توجه معماران این دوره به ایجاد فضاهای خنک و مطبوع در گرمای کویر است. علاوه بر این، مجموعه‌ای از راهروهای زیرزمینی، سرداب‌ها را به یکدیگر متصل می‌کنند و بخشی از این ساختار حتی از محدوده اصلی خانه نیز فراتر رفته است.
این بنای ارزشمند که در سال ۱۳۷۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید، امروزه با تغییر کاربری به دانشکده معماری، همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد و بستری برای آموزش و پرورش معماران آینده است.
