براساس مطالعه جدیدی که در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده است، محدود کردن زمان بی‌تحرکی، به ویژه با کاهش زمان تماشای تلویزیون در روز به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی به ویژه در افراد دارای استعداد ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند. به بیان دیگر، تماشای دو یا چند ساعت تلویزیون در روز با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی همراه است زیرا کم‌تحرکی را به دنبال دارد. این نکته برای افراد با استعداد ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲ بیشتر حایٔز اهمیت است.
این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که چگونگی ارتباط میان خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲ با عادات تماشای تلویزیون را بررسی می‌کند. دیابت نوع ۲ و سبک زندگی بی‌تحرک، از جمله نشستن طولانی مدت، از جمله عوامل اصلی خطر برای بیماران قلبی-عروقی (به ویژه بیماری قلبی-عروقی آترواسکلروتیک) است.
این مطالعه از داده‌های یک پایگاه بزرگ زیست‌پزشکی و منبع تحقیقاتی حاوی سوابق ژنتیکی و سبک زندگی ۳۴۶۹۱۶ بزرگسال بریتانیایی با میانگین سنی ۵۶ سال استفاده کرده است. ۴۵ درصد این افراد آقا بودند. در طی ۱۴ سال مطالعه، ۲۱۲۶۵ نفر شناسایی شدند که در این بازه زمانی به بیماری قلبی-عروقی آترواسکلروتیک مبتلا شدند.
برای هر شرکت کننده، محققان یک امتیاز ژنتیکی برای ابتلا به دیابت نوع ۲ درنظر گرفتند که با ۱۳۸ نوع ژنتیک مرتبط با این بیماری، ارتباط دارند. این امتیاز، یک روش آماری برای پیش‌بینی خطر ابتلا به یک بیماری خاص با ترکیب اطلاعات انواع ژنتیک مرتبط با آن است. محققان ژنوتیپ‌های مختلف - خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ - را در سه گروه با خطر کم، متوسط و زیاد دسته‌بندی کردند. میزان ساعات تماشای تلویزیون توسط شرکت‌کنندگان نیز در دو دسته قرار گرفت: تماشای تلویزیون کمتر از یک ساعت در روز و یا تماشای تلویزیون بیشتر از یک ساعت (یا بیشتر).
حدود ۲۱ درصد از شرکت‌کنندگان گزارش دادند که یک ساعت یا کمتر تلویزیون در روز مشاهده می‌کنند. بیش از ۷۹ درصد نیز گزارش کردند که دو ساعت یا بیشتر از زمان روز خود را صرف تماشای تلویزیون می‌کنند. بدون در نظر گرفتن خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲، دانشمندان دریافتند خطر ابتلا به بیماری‌های قبلی-عروقی در گروه افرادی که دو ساعت یا بیشتر در روز تلویزیون تماشا می‌کنند، تا ۱۲ درصد افزایش یافته است.
اما با در نظر گرفتن خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲، دانشمندان دریافتند اگر زمان تماشای تلویزیون محدود به یک ساعت یا کمتر باشد، خطر ابتلا به بیماری قلبی افزایش نمی‌یابد.
در قیاس میان افرادی که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ پایینی دارند و در روز یک ساعت یا کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند، با گروهی که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ بالایی دارند و آن‌ها نیز در روز یک ساعت یا کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند، دانشمندان دریافتند گروه دوم با ۲ درصد احتمال بیشتر به بیماری‌های قلبی-عروقی مبتلا می‌شوند.
بدین ترتیب، دانشمندان دریافتند افراد با خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌توانند با محدود کردن تماشای تلویزیون به یک ساعت یا کمتر در طول روز، خطر ابتلا به بیماری قلبی-عروقی را نیز کاهش دهند. این نشان می‌دهد که تماشای کمتر تلویزیون می‌تواند به عنوان یک هدف رفتاری کلیدی برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی تبدیل شود.
این مطالعه نشان می‌دهد که کاهش تماشای تلویزیون می‌تواند هم برای افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و هم برای افرادی که در معرض خطر این بیماری هستند، مفید باشد. همچنین نشان می‌دهد که چگونه انتخاب سبک زندگی می‌تواند سلامتی را بهبود ببخشد. این یافته‌ها به شواهدی اضافه می‌کنند که زمان نشستن ممکن است یک ابزار مداخله‌ای بالقوه برای بهبود سلامت در افراد، به ویژه گروه‌های خاص مانند افراد با احتمال ابتلا به دیابت باشد.
