عصر ایران؛ فؤاد شمس- پیام عبدالله اوجالان از زندان بدون تردید یکی از بزرگ‌ترین هدیه‌هایی است که رجب طیب اردوغان در سال‌های اخیر دریافت کرده است.
اوجالان که بیش از ٢٧ سال در زندانِ عملا انفرادی سازمان اطلاعات ترکیه است در پیامی خواهان خلع سلاح بی قید و شرط پ.ک.ک شده بدون اینکه هیچ امتیاز مشخصی از دولت ترکیه درخواست کند.
این امر باعث اختلاف نظر بین ناظران مسائل کردستان و ترکیه شده است. در حالی که برخی پیام اوجالان را تاریخی دانستند در حد عمل ماندلا بعضی هم آن را صرفا یک بازی سیاسی تکراری با فشار اردوغان برای بیشتر در قدرت ماند، دیده اند.
البته همان ابتدا هم پ.ک.ک و رهبران باقی مانده آنان در کوه‌های قندیل با احتیاط با پیام برخورد کردند. ضمن احترام به جایگاه معنوی اوجالان و اعلام آتش بس نمادین، گفتند تا زمانی که اوجالان آزاد نشود و در جلسه حزب شرکت نکند و آزادانه بحث نکنیم نمی‌توانیم تصمیم به انحلال بگیریم.
از طرف دیگر اولین نتیجه فوری این توافق نامه را در سوریه می‌توان دید. جایی که نیروهای کرد با رژیم تازه تاسیس جولانی که وابستگی به ترکیه دارد قرارداد امضا کردند.
به نظر می‌رسد اوجالان و کردها مثل عرفات دهه 90 میلادی فهمیدند جهان در حال تغییر است و باید استراتژی را عوض کرد. اما شاید سرنوشت یاسر عرفات در انتظارشان باشد. چون به شخص اردوغان و به اخوانی‌ها سوریه نمی‌شود اطمینان کرد که پای قول و قرارها بمانند.
اوجالان و کردها فهمیدند در جهانی که پهپادها و هوش مصنوعی نظامی سیطره یافته جنگ چریکی با کلاشنیکف دیگر جواب‌گو نیست. به احتمال زیاد دیگر مشی چریکی را کنار بگذارند و وارد کارزار سیاسی و مدنی شوند.
از سوی دیگر توافقات ژئوپلتیکی بین قدرت‌های اصلی جهان (روسیه و آمریکا و تا حدی چین) شکل مناسبات منطقه‌ای را عوض می‌کند. کردها دیگر در شکاف بین دولت‌ها نمی‌توانندبازی کرد.
اما در این بین یک سوال بزرگ وجود دارد آیا اوجالان می‌تواند امتیاز مهمی از اردوغان بگیرد؟ آیا کردهای سوریه می‌توانند به اخوان‌المسلمین سوریه اطمینان کنند؟
با این اوصاف و بر اساس تجربیاتی که از اردوغان و دنباله‌های وی در سوریه داریم بیشتر بیم آن می‌رود که اوجالان به جای آن که گام در راه ماندلا بنهد، سرنوشتی شبیه یاسر عرفات پیدا کند
