کج‌سلیقگی برخی مسئولان که باعث شده تا هر کار خوبی که به این افراد سپرده شده به بدترین شکل ممکن جلو برود. یکی از همین کار‌هایی که به‌خاطر کج‌سلیقگی برگزارکنندگان از مسیر اصلی خود خارج شده، جشنواره انتخاب ورزشکار سال است. چهارمین جشنواره انتخاب برترین‌های سال ورزش ایران با همکاری وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک، فدراسیون‌های ورزشی و شبکه ورزش برگزار می‌شود تا با رأی مردم برترین‌ها انتخاب شوند، اما جشنواره این دوره هم مانند دوره‌های گذشته دارای ابهام‌های زیادی است و هنوز یک سؤال مهم درباره این جشنواره مطرح است که متر و معیار انتخاب کاندیدا‌ها چه چیزی بوده؟
به‌طور مثال یکی از بهترین ورزشکاران ایران در سال ۱۴۰۳ سعید اسماعیلی بود. کشتی‌گیر فرنگی‌کار ایران که در وزن ۶۷ کیلوگرم مدال طلای المپیک پاریس را به شکل عجیبی به دست آورد، اما نام او در بین هیچ یک از گزینه‌ها دیده نمی‌شود. ورزشکاران در سه بخش آقای ورزش، صحنه برتر و قهرمانان فردا می‌توانند حضور داشته باشند و برای گزینه آقای ورزش ۱۰ ورزشکار کاندیدا شدند، برای صحنه ماندگار، هفت نفر و برای قهرمانان فردا هم ۹ نفر کاندیدا شدند، اما در بین هیچ‌یک از این گزینه‌ها نامی از سعید اسماعیلی دارنده مدال طلای المپیک دیده نمی‌شود.
سعید احمدعباسی، علی پاکدامن، هادی ساروی، آرین سلیمی، محمدرضا صفدریان، مهدی طارمی، رضا علیپور، مهدی الفتی و علیرضا یوسفی افرادی هستند که در بین کاندیدا‌های آقای ورزش قرار گرفتند. در این بین سعید احمدعباسی مرد سال فوتسال آسیا شده و هادی ساروی هم به همراه آرین سلیمی طلای المپیک را گرفتند. علیرضا یوسفی قهرمان وزنه‌برداری دنیا شد و الفتی هم که برای اولین‌بار توانست در ژیمناستیک سهمیه المپیک را بگیرد، اما بقیه چه کردند که وارد این لیست شدند؟
چطور می‌شود که این همه گزینه می‌گذارند، اما کشتی‌گیری که در ۱۹ سالگی مدال طلای المپیک را کسب کرده در بین افراد شایسته کسب جایزه، نامش دیده نمی‌شود؟
نفر بعدی هادی چوپان است. مرد افسانه‌ای ورزش ایران که باز هم در مسابقات مسترالمپیا دنیا را شگفت‌زده کرد، اما نامش را در بین هیچ یک از گزینه‌ها قرار ندادند. واقعاً با چه استدلالی از کنار نام هادی چوپان می‌گذرند. ورزشکاری با اخلاق که رفتار و گفتارش حالا زبانزد است و البته بشدت هم میهن‌پرست، اما نمی‌تواند آقای ورزش باشد؟ عجیب‌تر از همه اینکه نام مهدی طارمی در بین کاندیدا‌های آقای ورزش دیده می‌شود. مهدی طارمی در یک‌سال اخیر چه گلی به سر ورزش زده که شایسته حضور در بین کاندیدا‌های آقای ورزش باشد؟ به صرف اینکه راهی تیم اینترمیلان شده و البته آنجا هم صدای همه را درآورده، اما از دید کارشناسان جشنواره کاندیدای انتخاب برترین‌های سال شده است.
البته ابهام‌های این انتخاب به اینجا ختم نمی‌شود. در بین کاندیدا‌های بانوی سال ورزش ایران نام هانیه رستمیان قرار گرفته است، با کدام متر و معیار مشخص نیست! مهم‌ترین رویداد سال بازی‌های المپیک بود که خانم رستمیان نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد! مبینا نعمت‌زاده در المپیک به مدال برنز دست پیدا کرد، اما نامش در بین برترین ورزشکاران خانم قرار نگرفته، اما فاطمه مجلل، زهرا کیانی، هانیه رستمیان، مبینا فلاح، فاطمه صادقی و چند نفر دیگر در لیست قرار گرفتند. دو نفر شایسته حضور در این فهرست بودند؛ ناهید کیانی و مبینا نعمت‌زاده. حالا دو نفر هم به‌خاطر اینکه رشته آنها المپیکی نبوده، اما در مسابقات جهانی درخشیدند مثل زهرا کیانی و فاطمه صادقی هم شایسته هستند، اما واقعاً اگر یک نفر مثلاً مبینا فلاح رأی بیاورد، آن وقت تکلیف چه خواهد بود یعنی در حضور ناهید کیانی، پرافتخارترین ورزشکار خانم تاریخ ورزش ایران، بانوی سال نفر دیگری باشد؟
همچین مواقعی است که اتفاقاتی رخ می‌دهد که نباید رخ بدهد. مثل شایعاتی که سال گذشته به راه افتاد و گفتند سردار آزمون می‌توانست مرد سال باشد، اما مانع شدند!
در بین مربیان هم این مشکل وجود دارد. بهروز عطایی بر چه اساسی انتخاب شده است؟ ظاهراً یکی از مشکلات بزرگ این نحوه انتخاب، به این برمی‌گردد که حتماً برخی از رشته‌ها نماینده داشته باشند و حتماً هم در برخی از رشته‌ها فقط یک نفر باید باشد.
منبع: ایران ورزشی
