بر اساس قانون، فعالیت آموزشی باید تا ۲۸ اسفند ادامه داشته باشد، اما گزارش‌ها نشان می‌دهد که برخی مدارس از ۲۵ اسفند به حالت نیمه‌تعطیل یا حتی کاملاً تعطیل درآمده‌اند. این در حالی است که تعطیلات مکرر ناشی از آلودگی هوا، سرما و حالا هم تعطیلی‌های خودسرانه، فرآیند یادگیری دانش‌آموزان را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.

چالشی که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد

تعطیلی زودهنگام مدارس در روزهای پایانی سال، موضوعی نیست که بتوان به‌سادگی از کنار آن گذشت. در حالی که دانش‌آموزان به دلیل تعطیلات متعدد قبلی فرصت‌های زیادی را از دست داده‌اند، این بار نیز با تصمیمات خودسرانه برخی مدیران و همراهی برخی والدین، از چهار روز آموزشی دیگر محروم شده‌اند. این چهار روز شاید در نگاه اول کم‌اهمیت به نظر برسد، اما در روند یادگیری و اجرای برنامه‌های آموزشی تأثیر بسزایی دارد.

واکنش مسئولان؛ از هشدار تا بی‌توجهی مدارس

سخنگوی وزارت آموزش و پرورش تعطیلی زودهنگام مدارس را تخلف اعلام کرده و وزیر آموزش و پرورش نیز نسبت به تأثیرات منفی این تعطیلات مکرر هشدار داده است. وی تأکید کرده که چنین بی‌برنامگی‌هایی، عدالت آموزشی را به خطر می‌اندازد، به‌ویژه در مناطقی که دانش‌آموزان با کمبود امکانات آموزشی مواجه هستند. در این مناطق، هر ساعت آموزشی ارزش مضاعفی دارد، اما ظاهراً این هشدارها در میان شور و هیجان تعطیلات نوروزی گم شده است.

والدین و تعطیلات زودرس؛ دو دیدگاه متفاوت

برخورد خانواده‌ها با این وضعیت متفاوت است؛ برخی از تعطیلات استقبال کرده و راهی سفر می‌شوند، اما برخی دیگر نگران آینده تحصیلی فرزندانشان هستند و می‌پرسند چرا آموزش، که باید اولویت اصلی باشد، به این راحتی نادیده گرفته می‌شود؟ در حالی که مدارس به‌ظاهر باز هستند، اما فضای آموزشی آن‌چنان کمرنگ شده که عملاً به تعطیلی کشیده شده است.

آینده‌ای که نباید به سادگی از دست برود

تعطیلی زودهنگام مدارس، به‌ویژه برای دانش‌آموزان مناطق محروم، خسارات جبران‌ناپذیری به همراه دارد. آیا کودکی که در چنین شرایطی زندگی می‌کند، می‌تواند کمبودهای آموزشی خود را تنها با چند روز تعطیلی جبران کند؟ آیا خانواده‌هایی که برای آینده فرزندانشان تلاش می‌کنند، می‌توانند این بی‌برنامگی‌ها را بپذیرند؟

آموزش، تعطیل‌بردار نیست

هر روزی که دانش‌آموزی از کلاس درس دور بماند، فرصتی از یادگیری او از دست می‌رود—فرصتی که ممکن است هرگز بازنگردد. آینده این کشور در دست همین دانش‌آموزان است و هرگونه سهل‌انگاری در آموزش، یعنی کوتاهی در ساخت آینده‌ای روشن.

وقت آن رسیده که مسئولان با جدیت بیشتری به این موضوع بپردازند و با برنامه‌ریزی دقیق، جلوی چنین بحران‌هایی را بگیرند. آموزش نباید قربانی بی‌نظمی و تعطیلات غیرضروری شود؛ در غیر این صورت، هزینه‌های سنگینی برای آن پرداخت خواهیم کرد—هزینه‌هایی که جبرانشان شاید دیگر ممکن نباشد.