به گزارش همشهری آنلاین، حسام الدین برومند-تحلیلگر سیاسی: سال ۱۴۰۳ را از منظرهای مختلف می توان نگریست و تحلیل کرد و از دل آن برای آینده، برنامه پیچید ولی این یادداشت می کوشد از منظر راهبردی، برخی وقایع مهم را مورد کنکاش مجدد قرار بدهد تا محاسبات دشمنان جمهوری اسلامی و مردم ایران را بهتر به تحلیل نشست.
۱. بی شک مهمترین تلاش دشمن در سالی که گذشت این بود که در پساطوفان الاقصی، نظم منطقه ای جدیدی را ایجاد کند. رژیم اسرائیل و امریکا با همه توان به صحنه آمدند تا محور مقاومت را حذف نمایند و میلیاردها دلار خرج کردند و از هیچ جنایتی چشم پوشی نکردند ولی در تغییر نقشه منطقه ناکام ماندند.
۲.حزن بزرگ سال ۱۴۰۳ این بود که علاوه بر قتل عام مردم غزه، اسطوره های مقاومت از هنیه و سنوار و ضیف تا صفی الدین و سید حسن نصرالله به درجه شهادت رسیدند ولی مقاومت زنده ماند و مراسم تشییع میلیونی دو دبیرکل شهید حزب الله، نشان داد که ریشه مقاومت در جان ها و دل هایی است که در جنگ اراده ها از پا ننشسته اند و آزادی قدس را در دستور کار دارند. همچنانکه طرح تبادل اسراء در غزه اثبات کرد که حماس، حذف شدنی نیست. در همین راستا؛ ناگفته پیداست که دو عملیات وعده صادق ۱ و ۲، توان ایران در مقابله با رژیم صهیونیستی را به تصویر کشاند.
۳.یکی از تلخی های سالی که گذشت سقوط دولت سوریه به عنوان همسایه نزدیک ایران بود. تلاش ضدانقلاب و اپوزیسیون این بود که از این اتفاق، قاب سوریه آزاد را به تصویر بکشاند! ولی جنایات اخیر جولانی و قتل عام مردم این کشور نشان داد که سوریه آزاد، سرابی بیش نبود.
۴. ابتدای سالی که گذشت همه ایران در غم بزرگ شهید رئیسی و دیگر شهدای خدمت به سوگ نشست و دشمن محاسبه کرده بود که ایران نتواند از عهده یک انتخابات موفق برای انتخاب رئیس جمهور بر بیاید ولی مردم به میدان آمدند و با حضور خود در انتخابات، نقشه ذهنی دشمن را بر هم زدند.
۵. در سالی که گذشت، ترامپ بار دیگر به کاخ سفید بازگشت. او از همان ابتدا در پوشش ادعای مذاکره تلاش کرد ایران را به دالان تاریکی سوق بدهد و همزمان پروژه فشارحداکثری۲ را علیه کشورمان کلید زد. ترامپ چندین بار بر گزینه مذاکره و توافق یا گزینه جنگ مانور داد اما محاسبه اشتباه او این بود که می پنداشت ایران به مانند اوکراین است که به خواسته های امریکا تن بدهد. رهبر حکیم انقلاب، بازی ترامپ را سوزاندند و به صراحت بر این راهبرد مقتدرانه متمرکز شدند که مذاکره با امریکا، هوشمندانه، عاقلانه و شرافتمندانه نیست.
۶. و بالاخره باید گفت؛ ایران در سال ۱۴۰۳ در میدان جنگ محاسبات، معادلات دشمن را بر هم زده است و هوشمندانه از منافع ملی خودش دفاع کرده است. اما در شرایط حساس سالی که گذشت، برخی جریان های سیاسی خواسته یا ناخواسته در زمین دشمن در مقوله دوقطبی ها بازی کردند! نفهمیدن اولویت ها، خلق حواشی و نزاع های سیاسی بی حاصل، غالب کردن موضوعات فرعی بر مسایل استراتژیک و ... از جمله آفت هایی است که می تواند در تعیین جنگ محاسبات اثرگذار باشد. همه دلسوزان کشور باید به صحنه بیایند و به دور از اغراض سیاسی و جناحی، مسیر قدرت فزاینده ایران در سال آینده را تضمین کنند.
