عصر ایران - کارخانه آبجوسازی نعل اسب هنری میوز و شرکا در لندن محل یک حادثه ناگوار در 17 اکتبر 1814 بود. تخمین زده می شود طی این حادثه تا 1,470,000 لیتر آبجو به خیابان های لندن سرازیر شد و باعث هرج و مرج گسترده و حتی مرگ چندین نفر از ساکنان شهر شد. این رویداد فاجعه بار بعدها به عنوان «سیل آبجو لندن» معروف شد.
به گزارش عصر ایران، در 17 اکتبر 1814، نقص حلقه های روی یک مخزن بزرگ در کارخانه آبجوسازی هنری میوز و شرکا، باعث ترکیدن این مخزن و پیرو آن چند مخزن دیگر شد. این حادثه رها شدن ناگهانی حدود 580,000 تا 1,470,000 لیتر آبجو را در محله تاتنهام کورت رود به همراه داشت. سیل حاصله خسارات شدیدی به چند سازه وارد کرد و آنقدر قدرتمند بود که باعث فروپاشی چندین تیر چوبی سنگین شد.
شدت سیل به دلیل مسطح بودن زمین تشدید شد. کارخانه آبجوسازی در منطقه ای پرجمعیت و متراکم از خانه های نامناسب واقع شده بود. بسیاری از این خانه ها سرداب داشتند. برای نجات خود از موج فزاینده الکل، برخی از ساکنان مجبور شدند از مبلمان بالا بروند. چندین خانه مجاور کارخانه به شدت آسیب دیدند و هشت نفر کشته شدند. برخی از ساکنان خانه هایی که بیشتر آسیب دیده بودند تا مدت ها درگیر این حادثه بودند زیرا بوی الکل شرایطی را ایجاد کرده بود که خانه هایشان قابل سکونت نبودند.
این حادثه حدود 23,000 پوند برای کارخانه آبجوسازی هزینه داشت.
حوادث صنعتی در سطحی مانند سیل آبجو لندن می توانست در دادگاه مورد بررسی قرار گیرد. کارخانه آبجوسازی با اقدامات قانونی مواجه شد، اما در نهایت، این اتفاق به عنوان حادثه قهری تلقی شد و هیچ کس مسئول شناخته نشد. این نه تنها به معنای آن بود که کارخانه آبجوسازی مسئول مرگ و تخریب ناشی از جاری شدن سیل تلقی نشد، بلکه هیچ غرامتی برای خانواده های قربانیان نیز در نظر گرفته نشد.
سرانجام این کارخانه آبجوسازی که میان مردم بسیار بدنام شده بود در سال 1921 تعطیل و تنها یک سال پس از تعطیلی تخریب شد.
