سرویس جهان مشرق - پس از سقوط دولت سوریه، رژیم صهیونیستی به شکلی فعالانه اقدام به تجاوزات مکرر به سوریه و اشغال بخش از خاک آن کرده است، موضوعی که منجر به تبدیل شدن این رژیم، به یکی از قطب‌های بحران زا در مسائل داخلی سوریه شده است. ایال زیسر، پرفسور صهیونیست در گزارشی در رابطه با دخالت ارتش رژیم صهیونیستی در تحولات داخلی این کشور نوشت:

در حال حاضر در غزه آتش بس وجود دارد و حماس ذیل این آن، قدرت خود را دوباره احیا کرده و کنترل قوی خود بر روی نوار و ساکنان آن را دوباره از سر گرفته است. در حالی که در لبنان، ارتش اسرائیل در امتداد مرزها حضور دارد، در عمل حزب الله بار دیگر با توجه به توافق آتش بسی که ما سه ماه پیش امضا کردیم، در حال احیای توانایی ها و قدرت خود است.

اما برای کسانی که می پرسند انرژی و تمرکز اسرائیل در حال حاضر به کدام سمت هدایت می شود، باید بگویم که - نه برای اطمینان از نابودی حماس در غزه، نه برای شکست حزب الله، بلکه توان و انرژی اسرائیل به سمت ایجاد یک ماجراجویی نظامی در سوریه هدایت می شود - یک ماجراجویی احمقانه، خالی از منطق سیاسی یا نظامی، که فقط در آینده به ما آسیب می رساند.

ایال زیسر در رابطه با پیام‌های تحریر الشام به رژیم صهیونیستی نوشت:

از زمان روی کار آمدن الجولانی، هیچ روزی نبوده است که وی برای ما پیام های اطمینان بخش درباره مرزها و حتی آشتی جویانه با اسرائیل ارسال نکرده باشد. پیشتر نیز اطرافیان او امکان برقراری صلح با ما را پیش‌بینی کرده‌اند، و خود او بارها توضیح داده است که سوریه کشوری ویران‌شده است و بنابراین به دنبال جنگ نیست و تنها چیزی که می‌خواهد حسن همجواری با دولت‌های اطراف است. حتی او نیز ایران و حزب الله را به عنوان دشمن قلمداد میکند، مانند ما.

آیا می توان به الجولانی اعتماد کرد و سخنان آن را باور کرد؟ - اصلا مطمئن نیستم. ما باید طبق قاعده «احترام و شکاکیت» با او رفتار کنیم، بر اعمال او نظارت کنیم و نه فقط اظهاراتش، و اگر الجولانی واقعاً مسیر رویارویی با ما را انتخاب کند، اجازه ندهیم یک گروه تروریستی در شمال مرزهای ما مستقر شود، که البته در حال حاضر محتمل به نظر نمی رسد.

این پرفسور صهیونیست با اشاره به اشتباهات رژیم صهیونیستی در سوریه، افزود:

اما در سه ماه گذشته اسرائیل هر اشتباه ممکنی را در سوریه مرتکب شده است.

اول، اشغال مناطق داخل سوریه، بدون هیچ نیاز امنیتی، اما صرفاً به این دلیل که یک مسئله امکان پذیر است و این موضوع خوب به تصویر کشیده میشود.

دوم، اعلامیه توخالی ایجاد یک منطقه غیرنظامی در جنوب دمشق، که به هر حال غیرعملی است.

و در آخر، اعلام اینکه ما به کمک دروزی ها خواهیم آمد که اصلاً آنها کمک ما را نمی خواهند.

دروزی های سوریه، مانند برادرانشان در لبنان و اسرائیل، خود را جزئی جدایی ناپذیر از کشوری می دانند که در آن زندگی می کنند. امروز آنها برای موقعیت خود در سوریه علیه الجولانی و نیروهای آن می جنگند که در گذشته آنها را مورد آزار و اذیت قرار داده و حتی آنها را کشتند.

اما دروزی‌ها خود را سوری می‌دیدند و هنوز هم می‌بینند، و جایز است بدانیم که درخواست کمک مستقیم از اسرائیل به ذهنشان هم خطور نمی‌کند. بالاخره آنها بهتر از ما می دانند که سیاست های ما مانند بادگیر تغییر می کند، اما آینده آنها ماندن در داخل و فضای سوریه است و نمی خواهند این آینده به لکه همکاری با ما آلوده شود.

این کارشناس صهیونیست در آخر می‌افزاید:

و بنابراین اسرائیل موفق شد خود را به عنوان یک مشکل محوری در سوریه ظاهر کند، آن هم پس از اینکه بسیاری از سوری ها حتی ما را به عنوان یک بازیگر و عامل مثبت و دلسوز تلقی می‌کردند. اکنون همه در سوریه و در میان دوستانمان در خلیج فارس، ما را به عنوان یک قلدر می‌بینند که تنها آرزوی او نشان دادن قدرت، گسترش و تصرف سرزمین هایی است که متعلق به او نیست.

ما با دستان خود سوریه را به آغوش ترکیه می اندازیم و کسانی که جولانی را نمی خواهند، اردوغان را خواهند پذیرفت. اسرائیل باید از خاک اسرائیل (فلسطین اشغالی) دفاع کند. اگر این کار را درست انجام می دادیم، فاجعه 7 اکتبر رخ نمی داد. با اظهارات توخالی و حرکاتی که جنبه ظاهری و نمایشی دارند - که به امنیت ملی ما خدمتی نمی کند، بلکه فقط به آن نیز آسیب می رساند - نمیشود از اسرائیل دفاع کرد.