علی ضیا، مجری برنامه، درباره روند کلی این مراسم گفت کانون موسیقی نواحی خانه موسیقی ایران تشکیل شده است و بهار آینده نیز کانون ترانه‌سرایان این نهاد تشکیل خواهد شد.
در ادامه برنامه از حسین خواجه‌امیری مشهور به ایرج تقدیر شد و او در این مراسم گفت: من ۹۵سال دارم و هنوز آواز می‌خوانم. آوازهایی در این سال‌ها خواندم که خودم متعجب مانده‌ام.
علی ضیا نیز عنوان کرد که ما خوش‌شانس‌ترین مردم دنیا هستیم که صدای استاد ایرج را تا ۹۵سالگی شنیدیم. بخش بعدی برنامه به تقدیر از جمال وفایی، خواننده قدیمی، اختصاص داشت.
جمال وفایی با اشاره به اینکه ۸۶ سال دارد، گفت چهل سال است که نخوانده‌ام و امشب از بهترین شب‌های زندگی من محسوب می‌شود.
در بخش بعدی برنامه از هنگامه اخوان، خواننده زن ایرانی، تجلیل شد. او از جمله خوانندگانی است که پس از انقلاب در ایران ماند و سال‌ها امکانِ آواز خواندن نداشت.
در این دوره برای موسیقی پاپ برگزیده‌ای انتخاب نشد اما به پاس زحمات محسن رجب‌پور، حمیدرضا عاطفی به نمایندگی از هیات داوران از او تقدیر کرد.
رجب‌پور گفت: امسال آلبوم‌های پاپ بررسی اولیه شد اما برگزیده انتخاب نشد. من از این تقدیر شوکه شدم. این تندیس را به زنان مملکت و زنان هنرمندم که شاید تا امروز به حق و حقوقشان نرسیده‌اند تقدیم می‌کنم. در خانه موسیقی خیلی‌ها زحمت کشیدند، اما یک نفر در خانه موسیقی هست که سال‌هاست مراسم‌ها را اجرا می‌کند و کمتر اسمی از او برده می‌شود.
در ادامه به رسم هر دوره بیانیه خانه موسیقی ایران قرائت شد و داریوش پیرنیاکان گفت: من از سال ۱۳۹۲ دیگر بیانیه نخواندم، هر چند که همان سال صحبتی مطرح کردم که جنجال ایجاد کرد، امشب هم باز بیانیه نمی‌خوانم و می‌گویم: شهر خالی‌ست ز عُشاق بوَد کز طرفی / مردی از خویش برون آید و کاری بکند. او در ادامه از فعالیت نداشتن زنان هنرمند انتقاد کرد و از حاضران درخواست کرد بایستند و سکوت کنند.
