فرشته سلطانی که شش سال پیش گواهینامه رانندگی وسایل نقلیه سنگین را دریافت کرده، اکنون به عنوان یکی از معدود زنان راننده کامیون در پایتخت ایران مشغول به کار است.
به گزارش فرارو، خبرگزاری آناتولی ترکیه در گزارشی نوشت: فرشته سلطان در حالی که امروزه در این صنعت تقریباً هیچ راننده زن کامیونی وجود ندارد، با پشتکار و اراده‌ی قوی خود به پیش می‌رود.
این زن ایرانی که مادر دو فرزند است در خیابان‌های شلوغ تهران، پشت فرمان کامیون نه تنها بار جابه‌جا می‌کند، بلکه کلیشه‌های اجتماعی را نیز به چالش می‌کشد.
فرشته سلطانی گفت: همسرم راننده کامیون بود و گاهی برای تفریح همراهش به سفر‌های کاری می‌رفتم. کم‌کم به این شغل علاقه‌مند شدم و تصمیم گرفتم آن را به‌صورت جدی دنبال کنم. شش سال پیش پس از دریافت گواهینامه رانندگی وسایل نقلیه سنگین، به عنوان راننده کامیون در مسیر‌های درون‌شهری و برون‌شهری مشغول به کار شدم.
وی که بر این باور است زنان نیز می‌توانند در این حرفه موفق باشند، ادامه داد: خانواده‌ام و کسانی که با آنها کار می‌کنم همیشه مشوق من بوده‌اند. همسرم ابتدا با انتخاب این شغل مخالف بود، اما وقتی اشتیاق و پافشاری مرا دید، در نهایت مرا حمایت کرد. کسانی که روزانه با آنها سر و کار دارم نیز به عنوان یک زن، احترام ویژه‌ای برایم قائل هستند.
این زن ایرانی با اشاره به اینکه رانندگی وسایل نقلیه سنگین اساساً به اعتماد به نفس بالایی نیاز دارد، گفت: برای من این کار فقط یک شغل نیست؛ وقتی می‌بینم زنان دیگر از راننده بودن من هیجان‌زده می‌شوند، انگیزه‌ام برای ادامه این مسیر بیشتر می‌شود. با انجام این کار، به دخترانم می‌آموزم که قوی باشند، اعتماد به نفس و عزت نفس بالایی داشته باشند. آنها از دیدن من یاد می‌گیرند که چگونه با وجود موانع به اهداف خود برسند و متوجه می‌شوند که جنسیت نباید مانعی برای پیشرفت باشد.
فرشته سلطانی همچنین به چالش‌هایی که به عنوان یک راننده زن کامیون با آنها مواجه می‌شود اشاره کرد و گفت: متأسفانه صاحبان کالا به یک زن برای تحویل بار اعتماد ندارند. به همین دلیل، سفارش‌های تحویل بار را همسرم دریافت می‌کند و من در حضور او بار را تحویل می‌گیرم. اگرچه این کار با مشکلات و سختی‌های زیادی همراه است، اما من به آن علاقه دارم.
سلطانی ادامه داد: بعضی افراد می‌گویند رانندگی برای یک زن بسیار سخت است و این شغل برای من به عنوان یک زن مناسب نیست، اما من از کارم بسیار راضی هستم و بنابراین نظرات آنها را چندان جدی نمی‌گیرم. البته بسیاری از افراد، به ویژه زنان، با نظراتشان از من حمایت می‌کنند و این حمایت‌ها انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت‌هایم ایجاد می‌کند.
