به گزارش "ورزش سه"، امروز برای فوتبال ژاپن روزی تاریخی بود. ساموراییها در سایتاما 2002، سریعترین صعود به جام جهانی در تاریخ فوتبالشان را جشن گرفتند. پیروزی 2-0 مقابل بحرین با دو گلی که در نیم ساعت آخر به ثمر رسید سه امتیاز را نصیب ژاپن کرد. آنها در کل دنیا اولین تیمی شدند که به جام جهانی 2026 صعود میکند.
بحرین مقابل ژاپن تیمی دست و پا بسته نبود و در طول مسابقه آبیپوشان را آزار داد ولی موتور سامورایی از دقیقه شصت روشن شد و با گلهای دو ستاره لژیونر، کامادا و تاکهفوسا کوبو بازی به سود تیم میزبان به پایان رسید.
پیروزی مقابل بحرین نتیجهای بود که از ژاپن انتظار میرفت. تیمی که در همه پستها لژیونرهای درجهیک دارد. مدافع بایرن مونیخ، هافبک تهاجمی سوسیداد که از ستارههای مطرح لالیگا است و دروازهبانی که از بهترین گلرهای این فصل سری آ محسوب میشود. شاید تنها ضعف ژاپن در اختیار نداشتن یک مهاجم نوک کلاسیک باشد اما دیگر مهرهها به خصوص هافبکهای تهاجمی به خوبی از پس برطرف کردن این ضعف برآمدهاند.
هاجیمه موریاسو، سرمربی ژاپن را نباید در موفقیت این تیم نادیده گرفت. درحالیکه به نظر میرسید تیمی با این همه لژیونر میتواند یک سرمربی بزرگ اروپایی داشته باشد، فدراسیون ژاپن پای سرمربی داخلی ایستاد و حتی لحظهای به او شک نکرد. ساموراییها با موریاسو به آمریکا خواهند رفت و امیدوارند با او نتیجهای حتی بهتر از آنچه در سال 2002 در خاک خودشان محقق کردند به دست بیاورند.
ساموراییها مثل نیاکانشان با همبستگی و اتحادی نظامیوار فوتبال بازی میکنند. در فرهنگ ژاپن اصلی محوری هست که در همه شئون زندگی مردم این کشور میتوان سراغ گرفت: هر چیزی را که به دست میگیری، بهترش کن و به جامعه تحویل بده. آنها هر پدیده سنتی و هر پدیده مدرن و وارداتی را از لنز این اصل میگذرانند و فوتبال هم از این قاعده مستثنی نیست.
ژاپن برای ما این روزها در وهله اول با بازی اخیر ساموراییها مقابل تیم ملی تداعی میشود. دیدار دراماتیک در جام ملتهای آسیا که با پیروزی ایران به پایان رسید و پرونده ژاپن در این دوره از جام ملتهای آسیا را بست. آنها ناکامی را فراموش کرده و حالا نه تنها سهل و آسان به جام جهانی رسیدند بلکه بلندپروازانه به فکر موفقیتی تاریخی در آمریکا هستند.
میتوما و اندو امروز مدعی شدند که تیمشان صعود را فراموش کرده و به دنبال تاریخسازی در جام جهانی است. اندو در جشن بعد از بازی جلوی میکروفون به استادیوم گفت:" میخواهم هدفم را با شما به اشتراک بگذارم، بهترین تیم جام جهانی شدن". میتوما هم در میکسدزون ورزشگاه با خبرنگاران صحبت کرد:" هدف ما دیگر صعود نیست هر چند از صعود خوشحالیم. ما راه درازی تا هدفمان در پیش داریم ولی هدفمان بهترین تیم دنیا شدن است". ایستادن بر بام جهان، این هدفی است که ژاپنیها حالا با اعتماد به نفس از آن صحبت میکنند.
این اعتماد به نفس بازیافته تنها بین بازیکنان دیده نمیشود. رئیس فدراسیون فوتبال ژاپن بعد از صعود تیم ملی این کشور گفت:" تیمهای بزرگ دنیا میخواهند با ما بازی کنند و بازیکنان هم خواهان بازی کردن با یک تیم بزرگ دنیا شدهاند".
شاید برای کسانی که با فرهنگ ژاپنی آشنا هستند این بلندپروازیها و به خصوص مطرح کردن آنها در حالتی شبیه به کریخوانی از طرف فوتبالیستهای این کشور عجیب به نظر برسد. اما اگر اکثر ژاپنی سرمست پیروزی و صعود باشند صدایی از درون آنها پیدا میشود که نهیب بزند و تواضع را گوشزد کند. امروز در جشن صعود آبیپوشان وتو ناگاتومو فریاد میزد:" براوو، اما اگر از خود راضی شویم فرو میریزیم".