به گزارش ایرنا، مساله تنش میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده به صدر اخبار بین المللی بسیاری از رسانه های محلی در کشورهای منطقهای و فرامنطقهای بازگشته است. آیا سیاست مدیریت تنش میان تهران و واشنگتن که قدمتی چهار دهه ای دارد همچنان میتواند منطقه غرب آسیا را از تبدیل شدن به صحنه درگیری این دو کشور دور نگاه دارد و یا دو طرف به زمان صفر نزدیک میشوند؟
هندوستان تایمز در گزارشی در اینباره مینویسد: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، قریب به چندهفته پیش در مصاحبه ای گفت که او به رهبر ایران، نامه نوشته و پیشنهاد مذاکرات مستقیم در مورد موضوع هسته ای را داده است. ترامپ در حالی که چشم انداز «توافق به منظور حفظ صلح» را حفظ می کرد، نسبت به اقدام نظامی علیه ایران هشدار داد. نزدیک به یک ماه پس از امضای بخشنامه اجرایی ترامپ مبنی بر بازگرداندن «فشار حداکثری» بر ایران، او رویکرد تشدید فشار و پیشنهاد گشایش دیپلماتیک در روابط تهران و واشنگتن را همزمان پیش میبرد.
در بیانیه وزارت امور خارجه ایالات متحده با اعلام پایان معافیت از تحریم ها برای عراق خاطرنشان شده که «ما به ایران اجازه نمی دهیم هیچ درجه ای از تسکین اقتصادی یا مالی را دریافت کند.»
ایران به موضع خود مبنی بر عدم مذاکره تحت فشار پایبند است. رهبر ایران اخیرا در دیداری با مقام های سیاسی نظام استدلال کرد که هدف ایالات متحده «حل مسائل نیست، بلکه اعمال کنترل و تحمیل برنامه های خود است.»
این رسانه در ادامه می نویسد: به نظر می رسد در این مرحله، هر دو طرف تلاش می کنند تصویر مقاومت جدی از خود نشان دهند و البته برای کسب اهرم فشار بیشتر در مذاکرات احتمالی با هم رقابت کنند.
ترامپ می خواهد اطمینان حاصل کند که ایران سلاح هسته ای ندارد. ماه گذشته، زمانی که او استدلال کرد که «افراد زیادی در رده های بالای ایران هستند که نمی خواهند سلاح هسته ای داشته باشند»، از روایت سنتی ایالات متحده و اسرائیل مبنی بر اینکه برنامه هسته ای ایران با انگیزه های تهاجمی و ایدئولوژیک تقویت می شود، فاصله گرفت. ترامپ تاکنون مقامهای اسرائیلی را که برنامه هسته ای ایران را تهدیدی برای موجودیت خود می دانند و در مورد انجام حملات پیشگیرانه به تاسیسات هسته ای ایران صحبت می کنند، مهار کرده است.
ایران اصرار دارد که برنامه هسته ای این کشور هیچ بعد نظامی ندارد و تمایلی به برچیدن برنامه هسته ای خود ندارد. تهران استدلال می کند که سطح غنی سازی اورانیوم تا خلوص ۶۰ درصد، نزدیک به تقریبا ۹۰ درصد درجه تسلیحاتی، پس از خروج ایالات متحده از توافق هسته ای سال ۱۳۹۴، مقابله به مثل است اما ماهیت پیشرفته برنامه هسته ای ایران بر فوریت رسیدگی به مسئله هسته ای افزوده است. ایران مدت هاست که مدل خلع سلاح لیبی را که به طور یکجانبه اهرم هسته ای خود را در مواجهه با فشار ایالات متحده کنار می گذارد، رد کرده است.
هندوستان تایمز در ادامه با تکرار ادعای برخی رسانه های غربی مبنی بر «تضعیف محور مقاومت» مینویسد: تهران بر تقویت توانایی های نظامی متعارف خود متمرکز شده است. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از تأسیسات زیرزمینی موشکی و پهپادی در امتداد خطوط ساحلی خود رونمایی کرده و کشتی های جنگی و ناوهای پهپادی جدیدی را به کار گرفته است. با این حال، ایران ممکن است به هر طرحی که برداشته شدن تحریم ها را در ازای محدود کردن غنی سازی پیشنهاد کند، پاسخ مثبت دهد. درست زمانی که ترامپ به کاخ سفید بازگشت، دولت اصلاح طلب ایران بر تعامل خود را با آژانس بین المللی انرژی اتمی افزود و مذاکرات با تروئیکای اروپایی عضو توافق هسته ای را از سر گرفت.
ایران به دنبال این است که اروپایی ها را از فعال کردن مکانیسم ماشه یا جانبداری از واشنگتن در این خصوص باز دارد. این کشور همچنین دیدگاه مثبتی نسبت به پیشنهادهای روسیه و عربستان سعودی برای میانجیگری با ایالات متحده داشته است.
نویسنده این مطلب در ادامه ادعا می کند تجربه دولت بایدن، زمانی که ایران درگیر مذاکرات غیرمستقیم برای احیای توافق هسته ای شد، روشن کرده است که هر گونه توافق دیپلماتیک مستلزم تعامل مستقیم با واشنگتن است. علاوه بر این، جنگ اسرائیل و غزه به وضوح نشان داده است که هیچ یک از طرفین علاقه ای به یک جنگ تمام عیار ندارند. این به تنهایی باید آنها را متقاعد کند که از چرخه تنش زایی دیگری اجتناب کنند.
توضیح ایرنا: ترجمه و انتشار این مطلب به معنای تایید محتوای آن نیست.