قاسم یکله/ عضو شورای مرکزی جمعیت پیشرفت و عدالت نوشته است : نخستین بیانیه جبهه شریان در آغاز سال ۱۴۰۴، نه تنها نتوانست چشم‌انداز روشنی از مسیر آینده این جریان ارائه دهد، بلکه نمونه‌ای گویا از سیاست‌ورزی پرادعایی بود که تهی از برنامه به نظر می رسد و باید در جست و جوی صداقت در آن گشت. این بیانیه که با شعارهای پرطمطراق و کلی‌گویی‌ها منتشر شد، بیش از آنکه حاوی تحلیل‌های راهبردی باشد، سرشار از جملات مبهم و روایت‌سازی‌های جهت‌دار بود که تلاش داشت نگاه افکار عمومی را از واقعیت‌های موجود تغییر دهد.
گروهی که نام خود را "شریان" گذاشته، طبیعتاً باید کارکردی حیات‌بخش، شفاف و پیوسته برای جامعه داشته باشد؛ جریان‌دهنده آگاهی و روشنگری، نه موج‌سازِ شعار و فرافکنی نسبت به واقعیت ها. اما بیانیه اخیر این گروه، به‌ویژه در بخش مرتبط با مجلس، بیش از آنکه مصداق تحلیل سیاسی مسئولانه باشد، نمونه‌ای از بازی با الفاظ، کلی‌گوی و پوشاندن نبود ایده ایجابی در پوشش جملات سنگین است.
در بخشی از بیانیه آمده است:
«مطالبه افکار عمومی بر تغییر در نحوه مدیریت مجلس که با آرا معنادار مردم در حوزه‌های انتخابیه مشخص است…»
شریان در این عبارت، با جهت دهی آشکار، سعی دارد نظرات چند چهره محدود وابسته به جریان خود را به عنوان خواسته ملی جلوه دهد. این نه فقط تحریف واقعیت است، بلکه یک مصادره به مطلوب سیاسی برای القای نارضایتی عمومی از مدیریت فعلی مجلس است، بی‌آنکه نشان دهد این «آرای معنادار» دقیقاً کجاست، و نماینده کدام طیف از مردم ایران است.
این در حالی است که هیئت‌رئیسه مجلس، در ماه‌های گذشته نقش مؤثری در همراهی با دولت و سایر ارکان حاکمیت ایفا کرده است. از نقش‌آفرینی فعال در فرآیند انتخابات ریاست‌جمهوری و تسریع در رأی اعتماد به کابینه پیشنهادی گرفته، تا هم‌افزایی با نهادهای تصمیم‌ساز کشور در پشتیبانی از عملیات‌های وعده صادق ۱ و ۲ که با فرماندهی مستقیم نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی اجرا شد و نیز پیشبرد موضوعات مهم حوزه مقاومت، مقابله با تحریم و تأمین منابع حیاتی در لایحه بودجه ۱۴۰۳، همه نشان از تلاش مجلس برای ایفای نقشی منسجم، مسئولانه و ملی دارد.
در موضوع عفاف و حجاب، جبهه شریان صراحتاً از «عقب‌نشینی مجلس در اجرای بهنگام مر قانون» می‌گوید؛ در حالی که به‌خوبی می‌داند تصمیم برای اجرا نشدن این قانون با شورای امنیت کشور بوده و نه کوتاهی مجلس. نادیده‌گرفتن این واقعیت آشکار، اگر ناآگاهی نباشد، بی‌صداقتی نیست؟
نمونه بارز فرافکنی شریان، جمله‌ای مبهم و جهت‌دار درباره موضوع مسئولان چندتابعیتی است:
«عقب‌نشینی در اجرای بهنگام قانون مسئولان مشمول چند تابعیتی...»
این در حالی است که پیگیری این موضوع از سوی جمعی از نمایندگان مجلس و به‌ویژه ورود مستقیم رئیس مجلس، دکتر قالیباف با جدیت دنبال شد و در نهایت نیز با ورود قاطع رئیس قوه قضاییه به نتیجه رسید.
با وجود این پیگیری‌های روشن و مستند، جبهه شریان، بدون اشاره به این روند، با جمله‌ای کلی و مبهم، تلاش کرده تصویری غیرواقعی و معکوس از عملکرد مجلس ترسیم کند و با انداختن همه‌چیز به گردن نهاد قانون‌گذار، خود را پشت کلمات پنهان سازد و از هرگونه مسئولیت‌پذیری شانه خالی کند.
آنچه برخی گروه های سیاسی باید بدانند، این است که نقد سیاسی بدون تحلیل و صداقت، نه تنها آگاهی نمی‌سازد، بلکه اعتماد عمومی را فرسوده می‌کند. مردم امروز باهوش‌تر از آن‌اند که با واژه‌های پُرطمطراق و بی‌پشتوانه، از واقعیت دور شوند.
از گروهی که ادعای سازماندهی سیاسی در تراز انقلاب دارد، انتظار می‌رود به‌جای پنهان شدن پشت عباراتی نظیر «مطالبه عمومی» یا «عقب‌نشینی» با شفافیت، صداقت و مسئولیت‌پذیری سخن بگوید. جامعه امروز تشنه‌ی صدای صادق است، نه تریبون‌های سیاسی کارانه .
