به گزارش اقتصادنیوز، در سال ۱۴۰۳، بازار سرمایه ایران شاهد تغییرات و نوسانات قابل‌توجهی در عملکرد سهام‌های مختلف بود. برخی نمادها توانستند رشد چشمگیری را تجربه کنند و سودهای قابل‌توجهی برای سرمایه‌گذاران خود به همراه بیاورند، در حالی که برخی دیگر در سراشیبی سقوط قرار گرفتند و بازدهی منفی سنگینی را ثبت کردند.
نماد ثامان در صنعت انبوه‌سازی و املاک، بالاترین بازدهی را در میان سهام‌های بازار داشت و با رشد ۲۹۰ درصدی توانست در صدر لیست پربازده‌ترین نمادهای سال ۱۴۰۳ قرار گیرد. افزایش قیمت مسکن، رشد ارزش زمین و افزایش سرمایه‌گذاری در این بخش از جمله عواملی بودند که موجب جذب نقدینگی به این صنعت شدند. سرمایه‌گذاران در شرایط تورمی معمولاً به سمت دارایی‌هایی حرکت می‌کنند که ارزش آن‌ها در برابر تورم حفظ شود و بازار املاک یکی از جذاب‌ترین گزینه‌ها در این شرایط بوده است. علاوه بر آن، رشد پروژه‌های انبوه‌سازی و افزایش فعالیت‌های ساختمانی نیز به بهبود وضعیت این صنعت کمک کرده است.
پس از آن، نماد حپرتو از صنعت حمل و نقل با بازدهی ۲۷۴ درصدی جایگاه دوم را در بین سهام‌های پربازده به خود اختصاص داد. رشد تقاضا برای خدمات لجستیکی، افزایش قیمت حمل‌ونقل و توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل شهری و بین‌المللی از عوامل اصلی رشد این نماد بودند. طی سال‌های اخیر، افزایش حجم صادرات و واردات و نیاز به بهبود سیستم‌های لجستیکی کشور باعث شده است که این صنعت به یکی از جذاب‌ترین گزینه‌ها برای سرمایه‌گذاران تبدیل شود.
نماد ساربیل و سهرمز از صنعت سیمان نیز به ترتیب با بازدهی ۱۸۵ و ۱۷۲ درصدی در لیست نمادهای برتر قرار گرفتند. تقاضای بالای داخلی و خارجی برای سیمان، رشد قیمت این محصول و رونق پروژه‌های عمرانی موجب شد که این صنعت در سال ۱۴۰۳ عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته باشد. در شرایطی که قیمت مصالح ساختمانی رو به افزایش است، شرکت‌های فعال در این حوزه توانسته‌اند از این افزایش قیمت نهایت بهره را برده و سود قابل‌توجهی را برای سهامداران خود ایجاد کنند. همچنین، صادرات محصولات سیمانی به کشورهای همسایه از جمله دلایل دیگر رشد این صنعت در بورس بود.
چنوپا که در حوزه محصولات چوبی فعالیت دارد، با رشد ۱۶۸ درصدی یکی دیگر از نمادهای موفق سال ۱۴۰۳ بود. افزایش تقاضا برای چوب در صنعت ساختمان‌سازی و دکوراسیون داخلی و همچنین بالا رفتن قیمت این مواد اولیه در بازار جهانی، منجر به افزایش سودآوری شرکت‌های فعال در این حوزه شد.
در سوی دیگر بازار، برخی نمادها با افت شدید مواجه شدند و ضررهای سنگینی را به سهامداران خود تحمیل کردند. نماد شستان که در صنعت محصولات شیمیایی فعالیت دارد، با افت ۶۰ درصدی در صدر لیست کم‌بازده‌ترین نمادهای سال قرار گرفت. کاهش قیمت جهانی محصولات پتروشیمی، رکود بازارهای صادراتی و چالش‌های داخلی مرتبط با سیاست‌های محدودکننده در این صنعت، از جمله عواملی بودند که موجب کاهش ارزش این سهم شدند. این روند نشان می‌دهد که سهام‌های وابسته به بازارهای جهانی، در شرایطی که قیمت کالاهای اساسی در حال کاهش باشد، بیشتر از سایر بخش‌های بازار تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
در صنعت خودرو، نمادهای خزر و خپویش با افت‌های ۶۰ و ۵۱ درصدی، عملکرد نامناسبی را از خود نشان دادند. مشکلات ساختاری صنعت خودروسازی، افزایش هزینه‌های تولید، کاهش تقاضای داخلی و سیاست‌های کنترل قیمت، از جمله دلایل افت ارزش سهام‌های این گروه بودند. در سال‌های اخیر، این صنعت بارها با بحران‌های مالی و مدیریتی مواجه بوده و در حالی که بسیاری از شرکت‌های خودروسازی در جهان به سمت تولید محصولات جدید و توسعه بازارهای صادراتی حرکت کرده‌اند، صنعت خودروی ایران همچنان با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کند.
نماد کتوکا که در صنعت محصولات کانی غیرفلزی فعال است، با افت ۵۰ درصدی یکی دیگر از نمادهایی بود که سال ۱۴۰۳ را با عملکردی منفی به پایان رساند. کاهش تقاضا برای محصولات این حوزه، کاهش ساخت‌وساز و رکود در برخی صنایع وابسته از جمله دلایلی بودند که منجر به افت ارزش این سهم شدند.
نماد وحکمت که در حوزه بیمه و صندوق‌های بازنشستگی فعالیت دارد، با افت ۵۲ درصدی یکی از دیگر از نمادهای ضعیف سال ۱۴۰۳ بود. کاهش سودآوری این صنعت و تغییر الگوی سرمایه‌گذاری مردم به سمت دارایی‌های دیگر از جمله عواملی بود که موجب کاهش بازدهی این سهم شد.
با نگاهی به کلیت بازار، می‌توان دریافت که صنایعی که ارتباط بیشتری با بخش مسکن، حمل و نقل و مصالح ساختمانی داشتند، عملکرد بهتری از خود نشان دادند، در حالی که بخش‌هایی مانند خودرو، محصولات شیمیایی و بیمه، نتوانستند سرمایه‌گذاران را راضی کنند. رشد قیمت املاک و مصالح ساختمانی، افزایش هزینه‌های حمل و نقل و توسعه زیرساخت‌های لجستیکی موجب شد که سهام‌های مرتبط با این بخش‌ها بازدهی بالایی را ثبت کنند. از سوی دیگر، رکود بازار خودرو، کاهش قیمت محصولات پتروشیمی و تغییرات ساختاری در صنعت بیمه، منجر به عملکرد ضعیف برخی دیگر از صنایع شد.
