به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از کابل، سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان ادامه همکاری با دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد را به رعایت مواضع حکومت سرپرست مشروط کرد.
«حافظ ضیا احمد تکل» معاون سخنگوی وزارت امور خارجه افغانستان امروز در رشته پیام‌هایی از دیدار خانم «روزا اوتونبایوا» نماینده ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان با مولوی «امیرخان متقی» سرپرست وزارت امورخارجه این کشور خبرداد و اعلام کرد: تلاش‌های سازمان ملل برای مبارزه با مواد مخدر، تقویت بخش خصوصی افغانستان و حل مشکلات بانکی مورد بحث و تبادل نظر قرارگرفت و نماینده سازمان ملل، گزارشی از سخنرانی خود در شورای امنیت سازمان ملل را به سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان ارائه کرد.
هچنین در این دیدار، مولوی امیرخان متقی مواضع حکومت سرپرست افغانستان را به صورت شفاف به نماینده سازمان ملل متحد ارائه کرده و گفته است در صورتی که نمایندگی سازمان ملل، مواضع حکومت سرپرست را رعایت کند با این سازمان در آینده همکاری خواهد کرد.
معاون سخنگوی وزارت امورخارجه افغانستان جزئیات بیشتری از مواضع طالبان که به نماینده ویژه سازمان ملل ابلاغ شده اعلام نکرده است.
قبل از این حکومت سرپرست افغانستان، ماموریت نمایندگی سازمان ملل در این کشور را ناکام توصیف کرده و اعلام کرده بود نمایندگی سازمان ملل، حقایق و واقعیت‌های افغانستان را بازتاب نمی‌دهد و فقط به برخی مسائل جزئی می‌پردازد که این مسئله باعث تغییر نگرش اعضای سازمان ملل نسبت به افغانستان شده است.
همچنین حکومت سرپرست افغانستان چندی قبل از دفتر نمایندگی سازمان ملل خواست علیه حکومت این کشور تبلیغ نکند.
واگذاری کرسی افغانستان در سازمان ملل به طالبان، حذف نام سران طالبان از فهرست سیاه شورای امنیت سازمان ملل و ارائه گزارش‌های واقعی از وضعیت افغانستان مهمترین خواسته‌های حکومت سرپرست از دفتر نمایندگی سازمان ملل است. هفته گذشته شورای امنیت سازمان ملل نیز ماموریت دفتر نمایندگی این سازمان در افغانستان را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.
از سوی دیگر دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) امروز در بیانیه‌ای بار دیگر از محرومیت دختران بالاش کلاس ششم از آموزش به شدت ابراز نگرانی کرد و افزود: محرومیت دختران افغان از آموزش به شدت نا امید کننده است و طالبان همچنان خواسته‌های مردم افغانستان را نادیده می‌گیرد.
یوناما افزود: این محدودیت همچنان یکی از دلایل اصلی ادامه منزوی بودن افغانستان از جامعه جهانی است که این ممنوعیت سبب پیچیده شدن حقوق بشری، کمک‌های بشری و بحران‌های اقتصادی می‌شود.
