بیست‌وپنجم فروردین‌ماه ۱۳۵۷ برای تاریخ معاصر ایران روز مهمی به‌شمار می‌آید. روزی که یکی از نزدیک‌ترین دوستان واپسین شاه ایران در بیمارستانی در نیویورک دار فانی را وداع گفت.
به گزارش اکوایران، اسدالله علم را می‌توان یکی از بازیگران اصلی جغرافیای سیاست در دوران حکمرانی محمدرضاشاه دانست. چهره‌ای که کم‌وبیش همه تحلیل‌گران و مورخان تاریخ ایران بر وفاداری او نسبت به محمدرضاشاه اذعان دارند. برخی از تحلیل‌گران بر این باورند که یکی از عوامل تسریع کننده نگارش سرنوشت ایرانیان در انتهای سال ۵۷ مرگ این دولتمرد پهلوی در ابتدای این سال بوده است.
علم از یک دیدگاه دیگر هم برای تاریخ ایران مهم است. او مجموعه‌ای از یادداشت‌های روزانه از خود باقی گذاشته است که بر بسیاری از زوایای پنهان تاریخ سیاست در کشور نور انداخته است. یادداشت‌هایی که اگر در اختیار پژوهشگران امروز نبود، بسیاری از قطعات پازل حکمرانی پهلوی احتمالا هیچ‌گاه کامل نمی‌شد.
سیدحمید متقی پژوهشگرتاریخ ایران‌معاصر در مجله تاریخی نقش این دولتمرد دوره محمدرضاشاه در معادلات سیاسی ایران را با مرتضی رسولی‌پور، تاریخ‌پژوه و مدیر پیشین بخش تاریخ شفاهی موسسه مطالعات تاریخ معاصر به بحث گذاشته است.
