اینفوگرافی زیر نمایی از مازادها و کسری‌های تجاری ایالات متحده در بخش کالا با اصلی‌ترین شرکای تجاری خود در سال 2024 را نشان می‌دهد که بر اساس میلیارد دلار اندازه‌گیری شده است.
داده‌ها در دو ستون تقسیم شده‌اند؛ ستون سمت چپ کشورهایی را نشان می‌دهد که ایالات متحده با آن‌ها کسری تجاری دارد، در حالی که ستون سمت راست کشورهایی را برجسته می‌کند که ایالات متحده با آن‌ها مازاد تجاری دارد.
به گزارش تجارت نیوز، ستون قرمز سمت چپ، 10 کشور و منطقه برتر را فهرست می‌کند که ایالات متحده با آن‌ها کسری تجاری دارد، به این معنا که ایالات متحده بیشتر کالاهایی از این کشورها وارد می‌کند تا به آن‌ها صادر کند.
چین بزرگ‌ترین کسری تجاری را با مبلغ قابل توجه 295.4- میلیارد دلار دارد. این رقم نشان‌دهنده حجم عظیم کالاهایی است که ایالات متحده در مقایسه با صادراتش، از چین وارد می‌کند؛ مانند محصولات الکترونیکی، کالاهای مصرفی و ماشین‌آلات.
پس از چین، اتحادیه اروپا (EU) با کسری 235.6- میلیارد دلار قرار دارد که نشان‌دهنده واردات قابل توجه از اتحادیه اروپا، از جمله خودروها، داروها و کالاهای لوکس است.
مکزیک رتبه سوم را با کسری 171.8- میلیارد دلار دارد که می‌توان آن را به زنجیره تأمین‌های یکپارچه بین دو کشور، به‌ویژه در بخش‌های خودروسازی و تولید، نسبت داد.
کشورهای دیگر با کسری‌های قابل توجه شامل ویتنام، ایرلند، آلمان و ژاپن هستند.
ویتنام با کسری 123.5- میلیارد دلار نقش رو به رشد خود را به عنوان یک مرکز تولیدی نشان می‌دهد.
کسری تجاری 86.7- میلیارد دلاری ایالات متحده با ایرلند احتمالاً ناشی از واردات دارویی و فناوری است.
آلمان با کسری تجاری 84.8- میلیارد دلار و نیز ژاپن با 68.5- میلیارد دلار به دلیل صادرات خودرو و کالاهای صنعتی پیشرفته به ایالات متحده کسری تجاری قابل توجهی دارند.
ستون سمت راست که به رنگ آبی سایه‌دار شده، 10 کشور برتر را نشان می‌دهد که ایالات متحده با آن‌ها مازاد تجاری دارد، به این معنا که ایالات متحده کالاهای بیشتری به این کشورها صادر می‌کند تا از آن‌ها وارد کند.
هلند بزرگ‌ترین مازاد را با مبلغ 55.52 میلیارد دلار دارد که احتمالاً ناشی از صادرات محصولات کشاورزی، ماشین‌آلات و مواد شیمیایی به بازار هلند است.
دومین مازاد بزرگ با هنگ‌کنگ (21.91 میلیارد دلار) است که به‌عنوان یک مرکز واسطه‌ای برای کالاهای ارسال‌شده به چین و سایر بازارهای آسیایی عمل می‌کند.
امارات متحده عربی (UAE) با مازاد 19.49 میلیارد دلار در رتبه سوم قرار دارد که می‌توان آن را به صادرات کالاهایی مانند هواپیما، ماشین‌آلات و خودروها نسبت داد.
کشورهای دیگر با مازادهای قابل توجه شامل استرالیا و بریتانیا هستند.
استرالیا با مازاد تجاری 17.91 میلیارد دلار و بریتانیا با مازاد 11.86 میلیارد دلار نسبت به ایالات متحده، روابط تجاری قوی بر اساس کالاهایی مانند ماشین‌آلات، داروها و فناوری را منعکس می‌کنند.
مازادهای کوچک‌تر آمریکا با پاناما (10.15 میلیارد دلار)، برزیل (7.35 میلیارد دلار) و بلژیک (6.33 میلیارد دلار) دیده می‌شود.
تضاد چشمگیر بین کسری‌ها و مازادها، نبود توازن‌های جهانی در تجارت را برجسته می‌کند.
ایالات متحده به شدت به برخی کشورها برای واردات وابسته است ولی از سوی دیگر صادراتی قوی به برخی دیگر دارد. کسری‌های تجاری، به‌ویژه با چین و اتحادیه اروپا، وابستگی آمریکا به مراکز تولید خارجی را نشان می‌دهد.
کسری تجاری اغلب ناشی از مزیت رقابتی در هزینه‌های تولید و ظرفیت‌ها در کشورهایی مانند چین، ویتنام و مکزیک است. در مقابل، مازاد تجاری با کشورهایی مانند هلند و امارات متحده عربی نشان‌دهنده تقاضا برای کالاهای آمریکایی مانند محصولات کشاورزی، فناوری هوافضا و ماشین‌آلات است.
مازاد تجاری ایالات متحده با کشورهایی مانند هنگ‌کنگ و امارات متحده عربی نشان‌دهنده مشارکت‌های اقتصادی استراتژیک است که نقش آن‌ها را به‌عنوان مراکز توزیع منطقه‌ای تقویت می‌کند. مازادها فرصت‌هایی را برای صنایع آمریکایی جهت گسترش صادرات به بازارهای کلیدی منعکس می‌کنند.
کسری تجاری قابل توجه می‌تواند بحث‌هایی پیرامون تعرفه‌ها، توافق‌نامه‌های تجاری و مشوق‌های تولید داخلی برای کاهش وابستگی به واردات، به‌ویژه از چین، ایجاد کند. در همین حال، مازادها مناطقی را برجسته می‌کنند که صادرات آمریکا رقابتی است و می‌توان آن‌ها را بیشتر تقویت کرد.
این تصویر سعی دارد پیچیدگی روابط تجاری جهانی ایالات متحده در سال 2024 را نشان دهد و هم چالش‌ها و هم فرصت‌ها را برجسته کند. کسری‌ها مناطق وابستگی را و مازادها نقاط قوت در برخی صنایع و بازارها را برجسته می‌کنند.
با این حال توجه به چند نکته مهم، ما را از تحلیل تک بُعدی نجات می‌دهد. برخی منابع با بررسی کسری تجاری به سادگی به این نتیجه می‌رسند که آمریکا در حال شکست خوردن است و کسری تجاری ایالات متحده با چین، اتحادیه اروپا و مکزیک بسیار عظیم است. اما این دیدگاه اساساً در درک اقتصاد جهانی در قرن ۲۱ دچار خطا است و بدین صورت مسائلی نادیده گرفته می‌شوند.
دلار آمریکا، ارز ذخیره جهانی است. این بدان معناست که دولت‌ها و مؤسسات خارجی مقادیر زیادی دلار نگهداری می‌کنند. وقتی آن‌ها دلارهای بدون بهره (مانند پول فیزیکی یا برخی موجودی‌های ذخیره) نگهداری می‌کنند، عملاً به‌عنوان یک وام بدون بهره به ایالات متحده عمل می‌کند. حتی اوراق قرضه خزانه‌داری دارای بهره نیز از نرخ‌های بهره پایین‌تر به‌واسطه تقاضای جهانی بهره‌مند می‌شوند. این «امتیاز گزاف» به آمریکا کمک می‌کند تا کسری‌های خود را با هزینه‌های بسیار پایین تأمین مالی کند.
بازار خزانه‌داری آمریکا بزرگ‌ترین و نقدشونده‌ترین بازار اوراق قرضه دولتی در جهان است. نهادهای خارجی فقط کالاهای آمریکایی را نمی‌فروشند؛ آن‌ها دلارهای به‌دست‌آمده را در بازار آمریکا سرمایه‌گذاری می‌کنند که باعث تأمین مالی نوآوری و رشد در آمریکا می‌شود.
اقتصاد آمریکا مبتنی بر خدمات است. کسری‌های تجاری که در حال حاضر در رسانه‌ها شنیده می‌شود فقط مربوط به کالاها هستند. آمریکا در بخش خدمات (مانند فناوری، امور مالی، سرگرمی، آموزش) مازادهای قابل توجهی دارد که در اینجا منعکس نشده‌اند.
خود دلار بزرگ‌ترین صادرات آمریکا است. وقتی کشورهای دیگر از دلار برای معاملات استفاده می‌کنند، عملاً برای این امتیاز از طریق مزیت ضرب پول (seigniorage) به ایالات متحده پول می‌پردازند. مزیت ضرب پول، سود حاصل از انتشار ارز توسط دولت است. تفاوت بین ارزش اسمی سکه و هزینه تولید آن نیز در دسته مزایای ضرب پول قرار می‌گیرد.
مزایای مصرف‌کنندگان آمریکایی بسیار زیاد است. آمریکایی‌ها از کالاهای ارزان‌تر که استانداردهای زندگی را در تمام سطوح درآمدی بهبود می‌بخشند، بهره‌مند می‌شوند.
روایت اینکه آمریکا «مورد سوءاستفاده قرار گرفته است» یا شکست خواهد خورد، واقعیت موقعیت اقتصادی آمریکا را نادیده می‌گیرد. کسری تجاری جریان‌های سرمایه را منعکس می‌کند و کارت امتیاز نیست.
کسری تجاری صرفاً به این معناست که آمریکایی‌ها کالاهای خارجی بیشتری می‌خرند تا خارجی‌ها کالاهای آمریکایی بخرند. اما این دلارها ناپدید نمی‌شوند؛ آن‌ها به‌عنوان سرمایه‌گذاری در شرکت‌های آمریکایی، املاک و مستغلات و اوراق قرضه دولتی بازمی‌گردند.
این به معنای نادیده گرفتن نگرانی‌های مشروع درباره برخی شیوه‌های تجاری خاص نیست؛ اما تمرکز بر روی عدد کسری به‌تنهایی مانند قضاوت درباره یک کتاب از طریق شمردن صفحات آن است؛ به‌جای خواندن آن.
