به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اصفهان، میدان نقش جهان – صدای طنین‌انداز در زیر گنبد مسجد امام، همواره یکی از جاذبه‌های شگفت‌انگیز این بنای تاریخی بوده است. گردشگران از سراسر جهان به اینجا می‌آیند تا انعکاس صدای خود را تجربه کنند، اما در پس این کنجکاوی ساده، تهدیدی نهفته است که می‌تواند به تدریج به یکی از مهم‌ترین میراث‌های معماری ایران آسیب بزند.
در طول روز، ده‌ها بازدیدکننده با ایستادن در نقطه مرکزی گنبدخانه، با کف زدن، پا کوبیدن و حتی ضربه زدن به کف مسجد، این پدیده را آزمایش می‌کنند. راهنمایان نیز گاه برای نمایش بهتر، اسکناسی نو را تکان می‌دهند تا با طنینی که از آن در فضا پخش می شود گردشگران را شگفت‌زده کنند. اما در حالی که این تجربه هیجان‌انگیز است، پیامدهای آن چندان بی‌خطر نیست.
ضربات مکرر و تکراری، به‌ویژه از سوی گروه‌های متعددی که هر روز از مسجد بازدید می‌کنند، می‌تواند به سایش و ترک‌خوردگی سنگ‌های کف منجر شود. برخی از این سنگ‌ها قرن‌ها قدمت دارند و هرگونه آسیب به آن‌ها، جبران‌ناپذیر خواهد بود.
کف زدن‌های شدید، پا کوبیدن و حتی راه رفتن سنگین روی این سطح، می‌تواند لرزش‌های نامحسوسی را ایجاد کند که در بلندمدت به بخش‌هایی از ساختمان مسجد، از جمله گنبد و طاق‌های آن، آسیب برساند. با توجه به سن بالای این بنا و وجود ترک‌های ریز در برخی نقاط، این لرزش‌ها ممکن است مشکلات ساختاری را تشدید کنند.
مسجد امام، میراثی است که از دوران صفوی باقی مانده و با گذشت قرن‌ها همچنان با شکوه خود ایستاده است. اما اگر گردشگران و راهنمایان بدون آگاهی از اثرات اقدامات خود، به این رفتارها ادامه دهند، این بنای ارزشمند با خطر تخریب مواجه خواهد شد. تجربه صدای طنین‌انداز گنبد، باید به روشی مسئولانه انجام شود. استفاده از روش‌های جایگزین، مانند صحبت کردن در نقطه خاص گنبد به‌جای ضربه زدن، می‌تواند تجربه‌ای مشابه اما بدون آسیب را فراهم کند.
مسجد امام تنها یک جاذبه گردشگری نیست؛ بلکه بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی ایران است. برای حفاظت از آن، لازم است گردشگران آگاهانه‌تر رفتار کنند و مسئولان نیز با اطلاع‌رسانی و ارائه راهکارهای مناسب، به حفظ این میراث جهانی کمک کنند. هر ضربه‌ای که امروز بر سنگ‌فرش این مسجد وارد می‌شود، شاید اثری کوچک بگذارد، اما در طول زمان، می‌تواند بخشی از تاریخ را از بین ببرد
