طوفان فلزی چین چیزی فراتر از یک مسلسل معمولی است. این سلاح با استفاده از طراحی انقلابی «پروژکتیل‌های انباشته»، چندین گلوله را در یک لوله واحد بارگذاری می‌کند و آنها را با سیستم احتراق الکترومغناطیسی به ترتیب شلیک می‌کند. نتیجه؟ نرخ آتش حیرت‌انگیز ۴۵۰،۰۰۰ گلوله در دقیقه برای هر لوله و این یعنی بیش از ۷،۵۰۰ گلوله در ثانیه!
به گزارش گجت‌نیوز، این فناوری که ریشه در پروژه استرالیایی طوفان فلزی دهه ۱۹۹۰ دارد، با پیشرفت‌های مدرن چین در علم مواد، سیستم‌های کنترل دیجیتال و احتراق الکترومغناطیسی به سطح جدیدی رسیده و مشکلاتی مانند مدیریت حرارت را که نسخه اولیه را زمین‌گیر کرده بود، برطرف کرده است.
اما این فقط سرعت نیست که طوفان فلزی را متمایز می‌کند. این سلاح از مهمات هوشمند مجهز به حسگر‌های مینیاتوری و چیپ‌های داده بهره می‌برد که مسیر، سرعت و عملکرد هر گلوله را در لحظه ردیابی می‌کنند و دقت را به حداکثر می‌رسانند. برای مدیریت گرما و فشار شدید ناشی از شلیک مداوم، سیستم از لوله‌های یک‌بارمصرف در خشاب‌های قابل تعویض استفاده می‌کند. علاوه بر این، انعطاف‌پذیری طوفان فلزی امکان ادغام آن را در پلتفرم‌های مختلف از جمله سیستم‌های دفاع هوایی زمینی، خودرو‌های نظامی و کشتی‌های جنگی فراهم می‌کند و آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای تقویت توان دفاعی چین در جبهه‌های متعدد تبدیل می‌کند.
موشک‌های هایپرسونیک با سرعتی بیش از ماخ ۵ و قابلیت مانور در ارتفاعات متغیر، کابوسی برای سیستم‌های دفاعی فعلی هستند. این سلاح‌ها، به دلیل سرعت و چابکی‌شان زمان واکنش را به حداقل می‌رسانند و رهگیری آنها را تقریبا غیرممکن می‌کنند. در این میان نیاز به سلاحی که بتواند در کسری از ثانیه عمل کند، بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
طوفان فلزی چین پاسخی جسورانه به این تهدید است. این سلاح به جای تکیه بر هدف‌گیری دقیق، با ایجاد یک «دیوار متراکم از گلوله‌ها» در مسیر موشک‌های هایپرسونیک عمل می‌کند. استراتژی شلیک حجمی بالا، احتمال برخورد و انهدام هدف را افزایش می‌دهد، حتی در برابر تهدیداتی که ردیابی آنها دشوار است. با ترکیب نرخ آتش فوق‌العاده و مهمات هوشمند، طوفان فلزی می‌تواند در آن لحظات حیاتی که هر میلی‌ثانیه اهمیت دارد، تفاوت را رقم بزند و به چین برتری دفاعی قابل‌توجهی ببخشد.
سیستم‌های دفاع هوایی موجود مانند فالانکس (Phalanx CIWS) نیروی دریایی آمریکا و پانتسیر-اس۱ (Pantsir-S۱) روسیه، هرچند کارآمدند، اما در برابر موشک‌های هایپرسونیک محدودیت‌هایی دارند. فالانکس با مسلسل گاتلینگ ۲۰ میلی‌متری خود حدود ۴،۵۰۰ گلوله در دقیقه شلیک می‌کند و به رادار و حسگر‌های مادون قرمز برای هدف‌گیری وابسته است، اما ظرفیت مهمات و محدودیت‌های مکانیکی آن را در برابر تهدیدات فوق‌سریع آسیب‌پذیر می‌کند. پانتسیر-اس۱ نیز با ترکیب توپ و موشک عمل می‌کند، اما وابستگی‌اش به هدف‌گیری هدایت‌شده و زمان بارگذاری مجدد، نقطه‌ضعفی در برابر سرعت موشک‌های هایپرسونیک است.
در مقابل، طوفان فلزی چین رویکردی متفاوت را دنبال می‌کند. این سلاح با تکیه بر حجم عظیم آتش و ایجاد یک اثر اشباع، نیازی به دقت نقطه‌ای ندارد و می‌تواند حتی سریع‌ترین اهداف را خنثی کند. این استراتژی «دیوار گلوله»، همراه با حسگر‌های پیشرفته و احتمالا ادغام هوش مصنوعی، طوفان فلزی را به گزینه‌ای مقیاس‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه تبدیل می‌کند که می‌تواند دکترین دفاع هوایی کوتاه‌برد را بازتعریف کند.
