عصرایران- مرد طلایی وزن 72 کیلوگرم کشتی آسیا حالا کارنامه خود را پربارتر از قبل کرده است. دانیال سهرابی در گفت‌وگو اختصاصی با عصرایران در مورد مسیر دوران حرفه‌ایش و چالش‌هایی که پشت سرگذاشته است، صحبت کرده است.
دانیال سلام امیدوارم که با مصاحبه خوبی با هم داشته باشیم! تو اهل چه شهری هستی و کشتی را از چه سنی شروع کردی؟
من هم به شما و مخاطبین سایت عصر ایران سلام می‌کنم. من اهل استان خوزستان و شهر اندیشمک هستم. خب پدر من در گذشته کشتی‌گیر بود. وقتی 9 ساله بودم، به پیشنهاد پدرم یک بار به باشگاه کشتی رفتیم تا در صورتی‌که من از کشتی استقبال کردم، پدرم من را در باشگاه کشتی ثبت نام کند. وقتی به باشگاه رفتم و بچه‌ها را که در حال انجام فنون مختلف بودند، تماشا کردم، به حدی از کشتی خوشم اومد که بعد از اینکه به خونه برگشتم، فنونی که دیده بودم را روی بالشت انجام می‌دادم.
چند سالی باشگاه می‌رفتم اما کشتی خیلی برایم جدی نبود تا در سال آخر نونهالان قهرمان استان و کشور شدم. بعد از این کشتی برای من خیلی جدی‌تر شد. سپس در نوجوانان در فینال مسابقات استانی مغلوب ایمان محمدی شدم و سال اول نوجوانان را از دست دادم. اما سال بعد قهرمان نوجوانان ایران شدم و به دوبنده تیم ملی رسیدم.در مسابقات نوجوانان آسیا نایب قهرمان شدم و در جهانی پنجم شدم.
بعد از نوجوانان راهی جوانان شدی، تو سال 2022 در جوانان سوم شدی، اما چند ماه بعد در رده امیدهای جهان در اسپانیا طلا گرفتی، فکر می‌کنی چرا در جوانان سوم شدی اما چند ماه بعد قهرمان رده امید جهان شدی آن هم در حالی که سن و تجربه کمتری از رقبای خود در رده امید داشتی؟
در مرحله نیمه نهایی مسابقات جوانان در نیمه‌نهایی تمرکزم را از دست دادم و مغلوب کشتی‌گیر گرجستانی شدم. اما بعد از این مسابقات خیلی تمرین کردم و شکر خدا نتیجه تمرینات خودم را دیدم و رده امیدها قهرمان جهان شدم. کشتی فینالم در مسابقات امیدهای جهان را هفت صفر عقب بودم اما دست از تلاش نکشیدم و با نتیجه 17-7 پیروز شدم. این کشتی در پایان سال 2022 یکی از کاندیدا بهترین کشتی سال جهان شد.
بعد از پایان خوشی که سال 2022 برای تو داشت، راهی مسابقات جهانی بزرگسالان در سال 2023 شدی. در مرحله اول کشتی‌گیر اوکراینی که سابقه قهرمانی جهان را داشت، شکست دادی اما در ادامه مغلوب علی ارسلان شدی، چه اتفاقی در این مسابقات افتاد که به مدال نرسیدی؟
در مسابقات جهانی خیلی آماده بودم و در مرحله اول پولیتائف را شکست دادم. اما در ادامه متاسفانه در کشتی دوم مقابل علی ارسلان، تایم اول خوب کار نکردم. من قبل مسابقات جهانی آسیب دیدگی دنده هم داشتم که باعث شد چند بارانداز در کشتی مقابل ارسلان بخورم و البته داوری هم کمی در آن کشتی اذیت کرد. البته تا این شکست‌ها پیش نیاید، کشتی‌گیر پخته نمی‌شود.
دانیال المپیک سقف آرزوهای هر ورزشکاری هست و وزن تو جزو اوزان المپیکی نیست، آیا برنامه‌ای برای رسیدن به وزن المپیکی داری؟
صد در صد هدف و آرزوی هر ورزشکاری حضور و درخشش در المپیک است. اجازه بدهید در مورد این مسئله بعد از مسابقات جهانی صحبت کنیم.
در مورد مسابقات قهرمانی آسیایی اخیر و قهرمانیت صحبت کن، قبول داری پخته‌ترین کشتی‌هات را در این مسابقات گرفتی؟
هنوز معتقدم به صد در صد آمادگی بدنی نرسیدم اما از لحاظ ذهنی کاملا آماده بودم. هیچوقت برای من مهم نبوده که چه کشتی‌گیری روبه‌رویم است. به قول معروف برای قهرمان المپیک و قهرمان جهان شدن باید قهرمان المپیک و قهرمان جهان را ببرید. با انتخاب تاکتیک درست آقای رنگرز، آقای علیاری و خودم بهترین کشتی‌ها را گرفتم و امیدوارم مردم از من راضی بوده باشند.
حتی ما پیش‌بینی می‌کردیم که از آن سمت علی‌اف ازبکستانی به فینال برسد و همان‌گونه هم شد. کشتی او را با رقیب قرقیزستانی را قبل مسابقات آنالیز کرده بودیم.
تو با دو مربی بزرگ در ورزش ایران کار کردی. ابتدا محمد بنا و سپس با حسن رنگرز. در مورد تجربه کار کردن با هر دو مربی صحبت کن.
ابتدا باید بگم هر دو چه در کشتی و چه خارج از تشک کشتی انسان‌های بزرگی هستند و از آنها ویژگی‌های اخلاقی زیادی آموخته‌ام. آقای بنا وقتی در لیگ برتر کشتی گرفتم من را برای تیم ملی انتخاب کردند و در 17 سالگی این محبت را به من داشتند که فرصت حضور در تیم ملی را به من بدهند و همیشه مدیون ایشان هستم.
آقای رنگرز هم مثل یک پدر بالای سر همه ما هستند و همیشه در تمام ساعات شبانه‌روز مراقب ما هستند و به ما کمک می‌کنند. فراتر از کشتی همیشه حتی وقت‌هایی که حال من خوب نیست، با ایشان درد و دل می‌کنم. از ایشان بابت اعتمادی که به من کرده‌اند بسیار ممنونم.
دانیال الگو تو در کشتی چه کسی هست؟
الگو من در کشتی حسن یزدانی است. حسن یزدانی چه در تشک و چه بیرون تشک، یک انسان با نظم و دقیق هست. همه ما از او نظم، تمرین منسجم و همچنین تواضع را یاد می‌گیریم. از ته قلبم او را دوست دارم. در یک کلام، بدون نظم و تلاش زیاد نمی‌شود، ده مدال جهانی داشت.
ممنون از وقتی که برای مصاحبه با ما گذاشتی، در پایان مصاحبه هم اگر حرفی داری به ما بگو،؟
از مردم و پدر و مادرم تشکر می‌کنم. از مربیان سازنده خودم، مربیان تیم ملی و آقای دبیر ریاست فدراسیون تشکر می‌کنم. امیدوارم که در زندگی بتوانم هر آن چیزی که خانواده‌ام نیاز دارند را برای آنها فراهم کنم. همیشه مدیون زحمات پدر و مادرم هستم و امیدوارم تا با دعای مردم بتوانم تا حدی این زحمات را جبران کنم. از شما هم بابت زحماتتون تشکر می‌کنم.
