به گزارش "ورزش سه"، ماریانو دیاز زمانی قرار بود در رئال مادرید جانشین کریستیانو رونالدو شود، اما پس از آن با افتی چشمگیر به حاشیه رفت و دوره‌ای طولانی از ناکامی را پشت سر گذاشت. حالا او با یک بازگشت غیرمنتظره، امید را به ملتی کوچک بازگردانده است.
در فوتبال، مهاجمان با گل‌هایشان قضاوت می‌شوند. چند بازی بدون گل کافی است تا اعتماد به‌نفس یک مهاجم لرزان شود و هرچه این ناکامی ادامه پیدا کند، فشار روانی سنگین‌تر می‌شود. وقتی ماریانو دیاز در سال ۲۰۱۸ به رئال مادرید پیوست و شماره ۷ معروف رونالدو را بر تن کرد، تصور می‌کرد که در مسیر ستاره شدن قرار دارد. اما واقعیت چیز دیگری بود. او ۱۱۳۵ روز بدون گل ماند؛ برای یک مهاجم، این مدت مانند کابوسی بی‌پایان است. این ناکامی طولانی که بیش از سه سال طول کشید، او را از تابستان ۲۰۲۴ بدون تیم گذاشت. با این حال، دیاز با یک تصمیم شجاعانه، راهی جدید برای خود باز کرد.
پس از ۱۲ سال دوری، او به تیم ملی جمهوری دومینیکن بازگشت؛ تیمی که تنها یک بار در سال ۲۰۱۳ برایش بازی کرده بود و حالا فرصتی دوباره به او داد. در بازی دوستانه مقابل پورتوریکو (۲-۰) که چهارشنبه گذشته برگزار شد، دیاز با دریافت یک پاس بلند، آن را با سینه مهار کرد و با ضربه‌ای دقیق به گوشه پایین دروازه، طلسم ۱۱۳۵ روزه‌اش را شکست.
این گل نه‌تنها برای او، بلکه برای هواداران و کادر فنی لحظه‌ای به‌یادماندنی بود. دیاز پس از بازی گفت: «بازگشت به زمین و گلزنی حس فوق‌العاده‌ای داشت. این چیزی است که بیش از همه دوست دارم و برایش زندگی می‌کنم.»
مارسلو نوِلِف، مربی آرژانتینی تیم ملی، نیز از شادی در پوست خود نمی‌گنجید: «قبل از بازی به او گفتم دعا می‌کنم گل بزنی. او بعد از گل مرا در آغوش گرفت و همه ما برایش خوشحال بودیم.» نوِلِف افزود: «او فکر می‌کرد ما می‌توانیم به احیای حرفه‌اش کمک کنیم و این یک موقعیت برد-برد برای همه بود.»
دیاز که در بارسلونا متولد شده و پدرش اسپانیایی است، زمانی رویای بازی برای تیم ملی اسپانیا را در سر داشت. او در مصاحبه‌ای با نشریه مارکا گفته بود: «بازی برای اسپانیا رویایم از کودکی بوده و هست.» اما این رویا هرگز به حقیقت نپیوست.
او که از باشگاه محلی بادالونا به آکادمی رئال مادرید پیوست، در فصل ۱۷-۲۰۱۶ با ۷ تأثیرگذاری گل در کمتر از ۳۰۰ دقیقه، نشان داد که استعداد بزرگی است. این عملکرد او را به لیون رساند، جایی که در فصل ۱۸-۲۰۱۷ با ۲۰ گل و ۶ پاس گل درخشید. رئال مادرید با فعال کردن بند بازخرید ۲۱.۵ میلیون یورویی، او را بازگرداند، اما این بازگشت، آغاز افولش بود. در پنج سال بعدی، او تنها ۸ بار در گلزنی نقش داشت و بیشتر اوقات روی نیمکت نشست، هرچند دو قهرمانی چمپیونزلیگ را به کارنامه‌اش افزود، بدون اینکه تأثیر واقعی در این موفقیت‌ها داشته باشد.
پس از پایان قراردادش با رئال، او به سویا رفت تا حرفه‌اش را احیا کند، اما آنجا هم ناکام ماند. آخرین گل باشگاهی‌اش به فوریه ۲۰۲۲ مقابل کادیز برمی‌گردد و از آن زمان، یافتن تیمی جدید برایش دشوار شده است.
حالا، بازی برای جمهوری دومینیکن شاید نقطه عطفی باشد. نوِلِف می‌گوید: «او همیشه تمرین کرده و از نظر ذهنی بسیار قوی است. مطمئنم به‌زودی تیمی پیدا می‌کند.»
این تیم که در رده ۱۵۷ جهان است، رویای حضور در جام جهانی را دارد و دیاز می‌تواند با بازگشت به روزهای اوج، این رویا را به واقعیت نزدیک‌تر کند و همزمان خود را دوباره به باشگاه‌ها ثابت کند.
