در نخستین روزهای کاری فروردین ۱۴۰۳، بورس تهران با فضایی نسبتا مثبت آغاز به‌کار کرد. با وجود تعطیلات نوروزی و کاهش حجم معاملات، انتظارات مثبت از تداوم سیاست‌های حمایتی دولت و ثبات نسبی در بازارهای جهانی، باعث شد شاخص‌کل بورس با روندی آرام اما صعودی همراه شود. در این میان، سه صنعت اصلی بازار یعنی شیمیایی‌‌‌‌‌ها، فلزات اساسی و سیمانی‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌ترتیب با رشد ۴.۵درصدی، ۲.۵درصدی و ۲.۳درصدی، پیشتاز این بازدهی بودند و نقش مهمی در رشد ابتدایی بازار ایفا کردند.
صنایع شیمیایی، به‌‌‌‌‌واسطه افزایش قیمت جهانی اوره و پیش‌بینی تداوم تقاضای بالا در فصل بهار، توانستند رشد قابل‌توجهی را تجربه کنند. فلزات اساسی نیز به‌دلیل افزایش نرخ جهانی مس و روی و همچنین کاهش نسبی هزینه‌های انرژی در داخل، مورد‌توجه قرارگرفتند. از سوی دیگر، سیمانی‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌واسطه شروع پروژه‌های عمرانی دولت و انتظارات مربوط به افزایش تقاضا در فصل ساخت‌‌‌‌‌وساز، عملکرد مثبتی از خود نشان‌دادند.
با این حال، فضای نسبتا امیدوارکننده بازار چندان پایدار نماند. در تاریخ ۱۳ فروردین ۱۴۰۳، حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق، ورق بازار را برگرداند. این اقدام که به‌‌‌‌‌شکل گسترده‌ای در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت، منجر به افزایش نگرانی‌ها درباره احتمال گسترش تنش‌های منطقه‌ای و واکنش نظامی ایران شد. به‌دنبال این رویداد، فضای بازار دچار تزلزل شد و موجی از بی‌‌‌‌‌اعتمادی میان سرمایه‌گذاران ایجاد کرد.
در روز معاملاتی پس از این حمله، شاخص‌کل بورس بیش از ۱۵هزار واحد افت کرد و به سطح ۲میلیون و ۲۴۵هزار واحد نزول یافت. در این روز، خروج سنگین پول حقیقی از بازار مشهود بود؛ به‌ویژه در نمادهای بزرگ گروه‌های پالایشی و پتروشیمی که بیشترین فشار فروش را تجربه کردند، همچنین گروه بانکی نیز به دلیل نگرانی از تبعات احتمالی تحریم‌های جدید یا افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیک، با افت مواجه شد.
فعالان بازار که پیش‌‌‌‌‌تر به تداوم روند صعودی در بهار امیدوار بودند، با ابهامی جدی درخصوص آینده مواجه شدند. تحلیلگران هشدار دادند تداوم تنش‌ها می‌تواند چشم‌‌‌‌‌انداز بازار را برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها تیره کند، به‌ویژه اگر به اقدام متقابل‌نظامی از سوی ایران و پاسخ‌‌‌‌‌های زنجیره‌‌‌‌‌ای منجر شود. در مجموع، اگرچه فروردین۱۴۰۳ با نشانه‌هایی از ثبات و بازدهی مثبت آغاز شد، اما تحولات غیرمنتظره منطقه‌ای و شوک سیاسی حاصل از حمله به کنسولگری ایران، نشان‌داد که بورس ایران تا چه حد به متغیرهای بیرونی حساس است و چطور می‌تواند در عرض چند روز از فضای صعودی به مسیر نزولی کشیده شود. این تجربه یک‌‌‌‌‌بار دیگر ثابت کرد ریسک‌های ژئوپلیتیک همچنان یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش‌‌‌‌‌روی بازار سرمایه ایران هستند؛ چالشی که در سال‌بعد یعنی فروردین ۱۴۰۴، به شکل پررنگ‌تری تکرار شد.
در فروردین ۱۴۰۴، تنش‌های سیاسی میان ایران و آمریکا به اوج خود رسید. دولت آمریکا، به‌‌‌‌‌رهبری دونالد ترامپ، تعرفه ۱۰درصدی بر کالاهای وارداتی از ایران اعمال کرد. این اقدام، همراه با افزایش تنش‌ها در خاورمیانه، باعث افزایش نگرانی‌ها در بازارهای مالی شد؛ اگرچه حجم تجارت مستقیم بین ایران و آمریکا نسبتا کم است. برای مثال، در سال۲۰۲۳، ایران تنها ۲.۲۷میلیون دلار کالا به آمریکا صادر کرد که شامل نقاشی‌‌‌‌‌ها، مجسمه‌‌‌‌‌ها و بروشورها بود، با این‌حال اعمال تعرفه ۱۰درصدی توسط دولت ترامپ بر کالاهای وارداتی از ایران می‌تواند تاثیرات روانی و غیرمستقیمی بر بورس ایران داشته‌باشد. در قدم اول اعمال تعرفه‌‌‌‌‌ها می‌تواند نشانه‌‌‌‌‌ای از تشدید تنش‌های سیاسی و اقتصادی بین دو کشور باشد. این موضوع ممکن است باعث افزایش نگرانی‌ها درمیان سرمایه‌گذاران و کاهش اعتماد آنها به بازار شود. علاوه‌بر این اگرچه صادرات مستقیم ایران به آمریکا محدود است، اما این اقدام می‌تواند پیامدهایی برای روابط تجاری ایران با سایر کشورها داشته‌باشد. به‌عنوان مثال در ژوئیه ۲۰۲۴، سناتور لیندسی گراهام پیشنهادی برای اعمال تعرفه ۵۰۰درصدی بر کالاهای کشورهایی که از ایران نفت خریداری می‌کنند، ارائه داد. این نوع اقدامات می‌تواند به کاهش تجارت بین‌المللی ایران و تاثیر منفی بر اقتصاد کشور منجر شود. گذشته از اینها تصمیمات این‌چنینی می‌توانند نشان‌دهنده افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیک باشند که ممکن است بر صنایع کلیدی مانند نفت، پتروشیمی و فلزات اساسی تاثیر بگذارند. این صنایع نقش مهمی در بازار سهام ایران دارند و هرگونه تهدید علیه آنها می‌تواند باعث کاهش ارزش سهام و افت شاخص‌کل بورس شود، بنابراین به‌طور کلی اگرچه تجارت مستقیم بین ایران و آمریکا محدود است، اما اعمال تعرفه‌‌‌‌‌ها و سیاست‌های تجاری تنبیهی می‌توانند از طریق افزایش نگرانی‌های سرمایه‌گذاران، تاثیر بر روابط تجاری با سایر کشورها و افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیک، فشار روانی و واقعی بر بازار سهام ایران وارد کنند.
در مقایسه با فروردین۱۴۰۳، سال۱۴۰۴ با چالش‌های بیشتری برای بورس آغاز‌شده، درحالی‌که در سال۱۴۰۳، بازار باثبات نسبی همراه بود و تنها در مواجهه با رویدادهای منطقه‌ای دچار افت شد، در سال۱۴۰۴، تنش‌های بین‌المللی و سیاست‌های اقتصادی آمریکا، فشار بیشتری بر بازار سرمایه وارد کرد. با توجه به شرایط موجود در فروردین ۱۴۰۴، می‌توان گفت؛ بورس ایران با شروع سخت‌‌‌‌‌تری نسبت به سال‌گذشته مواجه شده‌است. ابهامات و تنش‌های سیاسی و اقتصادی، فضای سرمایه‌گذاری را تحت‌تاثیر قرارداده و اعتماد سرمایه‌گذاران را کاهش داده‌است. با این‌حال، تجربه نشان‌داده‌است که بازار سرمایه ایران توانایی بازگشت و بهبود را دارد. در صورت کاهش تنش‌های سیاسی، بهبود روابط بین‌المللی و اتخاذ سیاست‌های اقتصادی مناسب توسط دولت، می‌توان انتظار داشت که شرایط به نفع بورس تغییر کند، بنابراین هرچند آغاز سال۱۴۰۴ با چالش‌هایی همراه بوده‌است، اما با مدیریت صحیح و کاهش ابهامات، می‌توان به بهبود شرایط در ادامه سال‌امیدوار بود.
