سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
شهرهای ساحلی؛ فرصتی تازه برای مردم و اقتصاد ایران
شهرام ملکی، معاون وزیر راه و شهرسازی در گفت وگو با ایلنا پیرامون مطالعات دولت برای احداث شهرهای جدید در پهنه های ساحلی ایران بیان داشت: با دستور وزیر راه و شهرسازی و اولویتی که دولت در این باره قائل شد، مجموعه شرکت عمران شهرهای جدید در قالب هلدینگ مشاوره‌ای مطالعه در ۲۷ پهنه ساحلی را آغاز کرده است. مطالعات این طرح با تاکید بر سه موضوع ایجاد شهرهای اقتصادی و کارکردی، ارتباط مستقیم شهر و دریا و بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت‌های بخش خصوصی در حال انجام بوده و هدف نهایی این مطالعات، ارائه یک سند جامع برای حکمرانی، تامین مالی و جذب سرمایه‌گذاری در این سکونتگاه‌ها است.
او افزوده است: پس از پایان مطالعات اعلام خواهد شد که چه تعداد از ۲۷ پهنه قابلیت سکونت و توسعه اقتصادی دارد. همچنین میزان جمعیت‌پذیری این مناطق هم در مطالعات مشخص خواهد شد و مشاوران باید اعلام کنند که این پهنه‌ها چه جمعیتی را می‌توانند، بپذیرند.[1]
*ایجاد شهرهای ساحلی جدید در حکمرانی نظام جمهوری اسلامی ایران با توجه به تبدیل ایران به یک هژمون برتر جهانی ضرورتی بود که نظام اسلامی از مدت ها قبل و با طرح توسعه سواحل مکران و ساخت شهرهای جدید در این منطقه به آن توجه کرد.
ضرورت احداث شهرهای جدید در اقلیم دریا از آن رو است که دریا فرصتی بینظیر برای رشد بیشتر اقتصادی، در دسترس قرار گرفتن فرصت های شغلی و البته تأمین بهتر منابع زیستی نوع بشر است.
ایران اسلامی با برخورداری از دو ساحل بزرگ دریایی در شمال و جنوب خود که از قضا هر دو ساحل نیز بسیار راهبردی و دارای موقعیت استراتژیک هستند؛ باید در یک عزیمت عمومی توسط مردم و حکمرانان؛ کم کاری حکومت های گذشته را جبران کرده و اقلیم دریا را در توجه ویژه خود قرار دهد.
نکته ای که شاهدیم مقام معظم رهبری از مدت ها قبل با تأکید بر توسعه نیروی راهبردی دریایی و توسعه سواحل مکران آنرا مد نظر داشته اند و این نعمتی الهی برای ایران و ایرانی است.
مسئولان در بحث زیست دریامحور البته باید به پیوست های فرهنگی مسئله نیز توجه داشته باشند و مسئله "عقلانیت مهاجرت درون‌کشوری" را برای مردم و جوانان تشریح کنند تا جامعه به اقناع برسد.
این نوع مهاجرت در صورتی که با تدابیر شغلی و فرهنگی همراه باشد، می تواند سبب پیشرفت اقتصادی جوانان و خانواده ها شود و البته برای آسان شدن مشکلات معیشتی، ناترازی های انرژی، مشقت ایجاد زیرساخت و... نیز که همواره حکمرانی کشور را با چالش مواجه می کنند؛ بسیار سودمند است.
***
آنها به گوشت آب می‌زدند تا گران‌تر بفروشند!
علیرضا حسن پور، مدیرکل تعزیرات حکومتی قزوین در مصاحبه با ایرنا گفته است: در بازرسی سرزده تیم گشت سیار تعزیرات از یک شرکت واقع در شهرک صنعتی لیا، ۱۶ تن گوشت آغشته به آب با هدف سنگین‌تر کردن وزن آن برای فروش کشف و پرونده آن در شعبه دوم مورد رسیدگی قرار گرفت.
وی با بیان اینکه این پرونده ۹۰ میلیارد ریال جریمه نقدی به دنبال داشت، تصریح کرد: بر اساس شواهد و مستندات، ۲ مرتبه نمونه برداری و آزمایش کالای مکشوفه علاوه بر اثبات اتهام انتسابی؛ بار میکروبی کالا نیز محرز و طی آن مدیرعامل شرکت به پرداخت ۴۵ میلیارد ریال و شرکت نیز به عنوان شخصیت حقوقی به پرداخت ۴۵ میلیارد ریال جریمه نقدی محکوم شد.
به گفته این مسوول، امنیت غذایی و سلامت بازار در گرو همکاری همه ارکان نظارتی است و باید پیش از ورود مستقیم مراجع قضایی در شناسایی و برخورد با سودجویانی که سلامت و معیشت مردم را به بازی گرفته اند، دستگاه های مسوول و متولی به وظایف ذاتی خود عمل کنند.[2]
*سوال اینجاست که آیا صرف جریمه برای فروشنده و توزیع کننده ای که اینچنین رذالتی را در حق مردم و بازار حکومت اسلامی روا می دارند، کافیست؟
ما قضاوت در این زمینه را بر عهده کارشناسان محترم وامی گذاریم و تأکید میکنیم که مجازات چنین افرادی باید دارای بازدارندگی و ایجاد عبرت نیز باشد و گرنه سودی که افراد طماع از چنین رذالت هایی کسب می کنند به راحتی جرایم در نظر گرفته شده را پوشش می دهد.
***
احساسی که می‌خواهد روزگار مردم را سیاه کند
خطرناک‌تر از بمباران ترامپ
مرتضی الویری، از چپ های ستادی در بخشی از یک مصاحبه با جماران درباره وضعیت سیاسی و اجرایی کشور گفته است: به نظر من، بسیاری از افراد انتظارات بالایی از آقای پزشکیان دارند، درحالی‌که مشکل از شخص ایشان نیست، بلکه به سازوکارها و شرایطی مربوط می‌شود که در آن قرار داریم. من معتقدم که تا زمانی که این ساختارها و سازوکارها اصلاح نشوند، حتی اگر قوی‌ترین و توانمندترین مدیر را به‌عنوان رئیس‌جمهور منصوب کنیم و کارآمدترین افراد را به‌عنوان وزیر برگزینیم، نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد. برخی تصور می‌کنند که با تغییر رئیس‌جمهور، تحولی اساسی رخ می‌دهد، اما من از ابتدا چنین باوری نداشتم. در دوره نخست انتخابات ریاست‌جمهوری سکوت کردم، اما در دوره دوم، مردم را به حضور و رأی‌دادن تشویق کردم. اکنون که به گذشته می‌نگرم، از خودم می‌پرسم که با آگاهی از اینکه تا ساختارها تغییر نکنند، تغییر مدیران تأثیری نخواهد داشت، چرا مردم را به مشارکت تشویق کردم؟ این پرسش همچنان برای من مطرح است، زیرا گمان می‌کنم اگر مردم ببینند که تغییرات خاصی رخ نمی‌دهد، امیدشان به یأس تبدیل خواهد شد.
او همچنین تصریح می کند: اکنون نیز، درحالی‌که احساس می‌کنم ناترازی‌ها بیشتر شده و نارضایتی مردم افزایش یافته است، اما نمی‌توان آقای پزشکیان را مقصر اصلی دانست. البته، ممکن است ایشان در برخی موارد عملکرد بهتری می‌داشت. به‌عنوان‌مثال، بحث «وفاق» که ایشان مطرح کردند، به نظر من ناقص، نارسا و ناکافی بوده است. وفاق زمانی معنا پیدا می‌کند که بتوانیم با مردم، به‌ویژه آن ۶۰ درصدی که در انتخابات شرکت نکردند، آشتی کنیم و آنان احساس کنند که بخشی از این وفاق هستند. اینکه چند نفر با گرایش اصول‌گرایی را در کابینه و استانداری منصوب کنیم و آن را وفاق بنامیم، بیشتر شبیه یک شوخی است.[3]
*انتظار این است که رجال سیاسی و امثال الویری هرچه سالخورده‌تر و دنیا دیده تر می شوند؛ از خرد بیشتری هم بهره مند شوند و نگاه واقع بینانه تری به جهان پیرامون پیدا کنند.
لکن ما در فضای سیاسی ایران با تأسفاتی در این زمینه مواجهیم که مردم باید در جریان آنها باشند!
مثلا می بینیم که الویری خودش را مواخذه می کند برای اینکه مردم را به کار درست "مشارکت انتخاباتی" فرا خوانده است. رفتاری عجیب که الویری توضیح نمی دهد در مابه ازای آن چه پیشنهادی برای مردم داشته است؟!
لکن ما شجاعت نداشته الویری را جبران می کنیم و به مردم عزیز ایران می گوییم کسی که انتخابات را تحریم می کند هیچ جایگزینی برای اصلاحات سیاسی و اجرایی در کشور ندارد جز پیشنهاد برداشتن اسلحه. و پیشنهاد نگفته الویری هم که در پشت پرده مواخذه خود برای دعوت مردم به انتخابات وجود دارد همین است! در واقع این سرشت محتوم تمام تحریم‌گران انتخابات و کسانی است که از بی‌فایده بودن مشارکت انتخاباتی حرف میزنند و صندوق رأی را ذبح می کنند.
مسئله تلخ تری هم اما در قبال اظهارات الویری وجود دارد و آن کتمان حقایق و تقلا برای تلخ کردن کام مردم است.
او اظهار کرده است "احساس می‌کنم ناترازی‌ها بیشتر شده و نارضایتی مردم افزایش یافته" اما این در حالی است که اساسا در آغاز عمر دولت‌ها؛ نرخ امید و همگرایی ملی بیشتر می شود. جدای از این دولت پزشکیان از میزان مالیات ها کاست، کمترین تورم 4 سال گذشته را رقم زد، قانون خوب کالابرگ را به اجرا رساند و با تقویت پویش هایی مثل "2 درجه کمتر" و "نه به تصادف" دستاوردهای خوبی را محقق کرد.
آیا اینها نشانه رضایت مردم است یا نارضامندی آنها؟
الویری با چه هدفی این واقعیت ها را انکار می کند و چرا قصد دارد با احساس بی مبنای خود روزگار مردم را سیاه کند؟!
جالب است که دستاوردهای هرچند کم دولت پزشکیان طی ماه های گذشته نشان می دهد که حرفهای الویری درباره غلط بودن ساختارها هم غلط است و اگر دولتی بخواهد، میتواند با همین ساختارهای موجود تورم کمتری را رقم بزند، معیشت سهل تری را برای مردم ایجاد کند و قوانین خوبی مثل کالابرگ را هم اجرا کند.
مردم باید دقیقتر به اظهارات امثال الویری نگاه کنند. از یکسو شماتت مشارکت انتخاباتی، از یکسو سیاه نمایی و انکار واقعیت های مثبت پیرامون و از سویی لگد زدن به ساختارهای عقلانی نظام.
آیا حتی اگر قماربازی مثل ترامپ بخواهد منطقه ای در ایران را بمباران کند؛ تبعات آن بمباران از تبعات اظهارات و رفتارهای الویری و امثال الویری تلخ تر خواهد بود؟
این هشداری است که مردم به خاطر زندگی و پیشرفت و خانواده و آینده خودشان باید به آن توجه کنند.
تکلیف مردم در قبال چنین هشدارهای مهمی رعایت عقلانیت در قبال هر شنیده و نوشته ای و البته رأی خوب در انتخابات‌هاست.
***
1_https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1617470
2_https://irna.ir/xjTfjY
3_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1662994
