برخلاف تصور رایج که  بازی‌های ویدیویی  را برای ذهن کودکان مضر می‌داند، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که صرف زمان بیشتر برای انجام این بازی‌ها می‌تواند به تقویت هوش کودکان کمک کند.

اگرچه این تغییرات در توانایی‌های شناختی کودکان اندک بود و برای اثبات رابطه علت و معلولی کافی نیست، اما همچنان قابل توجه است. در این میان، مشاهده تلویزیون و استفاده از شبکه‌های اجتماعی تأثیر قابل توجهی بر هوش کودکان نداشت. این یافته‌ها می‌تواند برای بحث درباره زمان مناسب استفاده از نمایشگرها برای کودکان مفید باشد.

تاثیر بازی‌های ویدیویی بر هوش کودکان

یک تیم از پژوهشگران هلندی، آلمانی و سوئدی با انتشار مقاله‌ای، گفته‌اند که تأثیرات شناختی رسانه‌های دیجیتال از جمله بازی‌های ویدیویی هنوز به طور کامل بر مغز کودکان مشخص نشده و محل بحث است. آن‌ها معتقدند که مطالعاتی که داده‌های ژنتیکی را نیز در نظر می‌گیرند، می‌توانند به روشن شدن ادعاهای مربوط به رابطه علت و معلولی کمک کرده و نقش عوامل ژنتیکی را که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، مشخص کنند.

پژوهشگران، داده‌های مربوط به مدت زمان استفاده از صفحات نمایشگر توسط ۹۸۵۵ کودک ۹ تا ۱۰ ساله در ایالات متحده را که در پروژه ABCD شرکت داشتند، بررسی کردند. نتایج این بررسی نشان داد که به طور میانگین، این کودکان روزانه ۲.۵ ساعت به تماشای تلویزیون یا ویدئوهای آنلاین، ۱ ساعت به انجام بازی‌های ویدیویی و نیم ساعت به تعاملات اجتماعی در فضای مجازی مشغول بوده‌اند.

پس از گذشت دو سال، داده‌های بیش از ۵۰۰۰ نفر از همین کودکان مجدداً مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های این مرحله از مطالعه حاکی از آن بود که کودکانی که در فاصله بین این دو بررسی، زمان بیشتری را به انجام بازی‌های ویدیویی اختصاص داده بودند، به طور میانگین شاهد افزایش ۲.۵ امتیازی در نمرات ضریب هوش خود نسبت به سایر شرکت‌کنندگان بودند.

این افزایش در نمرات ضریب هوش بر اساس عملکرد کودکان در آزمون‌هایی از جمله درک مطلب، پردازش فضایی-بصری، حافظه، انعطاف‌پذیری ذهنی و خودکنترلی محاسبه شد. به عبارت دیگر، کودکانی که بازی های ویدیویی بیشتری انجام می‌دادند در این آزمون ها نمرات بالاتری کسب کردند.

با وجود اینکه این پژوهش فقط کودکان آمریکایی را مورد بررسی قرار داد و بین انواع بازی‌های ویدیوییتمایزی قائل نشد، اما اطلاعات ارزشمندی در رابطه با بازی و میزان هوش در اختیار ما قرار می‌دهد. این پژوهش همچنین این نظریه را تقویت می‌کند که هوش، برخلاف تصور رایج، یک ویژگی ثابت و ذاتی نیست.

تورکل کلینگ‌برگ، عصب‌شناس برجسته از مؤسسه‌ی کارولینسکا در سوئد، می‌گوید: «یافته‌های ما از این ادعا پشتیبانی می‌کند که زمان صرف‌شده برای تماشای صفحه نمایش، به طور کلی، توانایی‌های شناختی کودکان را مختل نمی‌کند. حتی می‌توان گفت که انجام بازی‌های ویدیویی می‌تواند به ارتقای سطح هوش آنان کمک کند.»

این نخستین پژوهشی نیست که رابطه احتمالی بین انجام بازی ویدیویی توسط کودکان و رشد توانایی‌های شناختی آن‌ها را نشان می‌دهد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد بازی‌های ویدیویی مزایای دیگری نیز به همراه دارند.

تیم پژوهش می‌گوید که که مواردی از جمله حجم نمونه‌های کوچک و عدم توجه به تأثیرات ژنتیکی و اجتماعی‌اقتصادی، منجر به گزارش‌های متناقضی درباره اثرات زمان نمایشگر شده که تاکنون شاهد آن بوده‌ایم. این‌ها محدودیت‌هایی هستند که این مطالعه سعی در کاهش آن‌ها داشته است.

کلینگ‌برگ توضیح داد: «ما تأثیرات رفتار نمایشگر بر فعالیت بدنی، خواب، شادی یا عملکرد تحصیلی را مورد بررسی قرار ندادیم، بنابراین نمی‌توانیم در این موارد اظهارنظر کنیم. در آینده، تأثیرات سایر عوامل محیطی و نحوه ارتباط اثرات شناختی با رشد مغز در دوران کودکی را مطالعه خواهیم کرد.»