به گزارش "ورزش سه"، در کنگره یوفا در بلگراد، در حالیکه اینفانتینو با اعلام برنامه‌های جاه‌طلبانه فیفا در کانون توجه بود، سکوت چفرین درباره آینده‌اش در راس یوفا ابهامات را افزایش داد. این سکوت در حالی رخ می‌دهد که چالش‌های متعددی از جمله رقابت با فرمت‌های جدید و تنش با فیفا بر آینده فوتبال اروپا سایه افکنده‌اند.
در حالیکه نمایندگان یوفا به سالنی با سقف کوتاه و طویل وارد می‌شدند، این پرسش مطرح بود که یک سال چه تغییری می‌تواند ایجاد کند. سالن "ساوا سنتر" در بلگراد بیشتر کاربردی است تا زیبا، و هیچ شباهتی به شکوه کنگره سال گذشته یوفا در پاریس نداشت. اگرچه موضوعاتی که آینده فوتبال اروپا را در نیمه دوم این دهه شکل خواهند داد، همچنان در حاشیه این نشست مطرح بودند.
سال گذشته این رویداد به نمایشی برای الکساندر چفرین، رئیس یوفا تبدیل شده بود. او ابتدا با تمدید محدودیت دوره ریاست خود جنجال به پا کرد، اما سپس با اعلام اینکه در سال ۲۰۲۷ از سمت خود کناره‌گیری خواهد کرد، همه را غافلگیر نمود. یوفا پیش از آن نیز با استعفای جنجالی زونیمیر بوبان، رئیس بخش فوتبال خود مواجه شده بود. این تحولات این نگرانی را ایجاد کرده بود که کشمکش‌های داخلی ممکن است توجه را از چالش‌های ساختاری و اساسی فوتبال منحرف کند.
اما این بار چفرین تمایل چندانی به صحبت درباره آینده خود نشان نداد. وقتی از او پرسیده شد که آیا ممکن است برای چهارمین دوره نامزد شود، پاسخی نداد. آیا رهبری که سال گذشته در پاریس از خستگی در جبهه‌های مختلف سخن گفته بود، اکنون انرژی تازه‌ای پیدا کرده است؟ به نظر می‌رسد فضای کلی تغییر کرده است: افرادی که پیش‌تر به وضوح از وضعیت موجود ناخشنود بودند، اکنون همسوتر به نظر می‌رسند و بسیاری از فدراسیون‌ها ترجیح می‌دهند او در سمت خود باقی بماند. در داخل یوفا این احساس وجود دارد که تنها چشم‌انداز یک جایگاه سیاسی مهم در اسلوونی می‌تواند چفرین را از ادامه کار منصرف کند.
اگرچه احتمال تغییر موضع چفرین وجود دارد، اما فقدان یک رقیب جدی آشکار است. برخی به طور علنی از لیس کلاونس، که به تازگی به کمیته اجرایی یوفا راه یافته، به عنوان نامزدی احتمالی برای این سمت نام می‌برند، اگرچه این احتمال در حال حاضر ضعیف به نظر می‌رسد. نام آندری شوچنکو، رئیس فدراسیون فوتبال اوکراین نیز مطرح شد، اما او نتوانست آرای لازم برای ورود به کمیته اجرایی را کسب کند. یک کمپین مخرب ناشناس در آستانه کنگره نیز احتمالاً به موقعیت او آسیب زد و به نظر نمی‌رسد او بتواند به سرعت در عرصه سیاسی رشد کند.
بنابراین وقتی رقابت برای ریاست در سال ۲۰۲۶ آغاز شود، ممکن است تنها یک نامزد وجود داشته باشد. برخی دلایل تداوم حضور چفرین در بلگراد آشکار بود و یوفا این باور را دارد که الکساندر چفرین به عنوان رئیس این سازمان، به دلیل عملکرد و رهبری‌اش در فصل گذشته (۲۰۲۳-۲۰۲۴) شایسته دریافت حقوق بیشتر بوده است که به همین دلیل حقوق 335 هزار پوندی دریافت می‌کند. این سازمان از موفقیت لیگ قهرمانان با فرمت جدید راضی است، حتی اگر تغییرات جزئی در فرمت آن کاملاً منتفی نباشد. نمایندگان به ارائه‌ای در مورد مزایای این فرمت جدید گوش دادند و چفرین نیز در سخنرانی افتتاحیه خود که به انتقاد از منتقدان یوفا پرداخت، به صداهای مردد که به گفته او سعی در تضعیف کار این سازمان دارند، اشاره کرد.
به گفته او، رقابت‌های یوفا مانند سمفونی‌های هماهنگی هستند. یورو ۲۰۲۴ که به طور کلی بدون مشکل برگزار شد و یک چهارم نهایی‌های لیگ ملت‌ها که بدون شک هیجان‌انگیز بودند، موضع او را تقویت کرده‌اند. عدم وجود درام‌های تلویزیونی در سال گذشته نیز به چفرین آسیب نزده است. اگرچه حقیقت تلخ این است که نابرابری‌های مالی و رقابتی در فوتبال باشگاهی، که ناشی از عوامل متعددی است، در حال تشدید است، اما تسلی کوچکی در این وجود دارد که به نظر نمی‌رسد لیگ سوپر به واقعیت نزدیک‌تر شده باشد.
اگرچه A22، محرک اصلی این طرح، در دسامبر برنامه دیگری را ارائه داد، اما مانورهای پشت پرده آن نتیجه چندانی نداشته است. یوفا باید هوشیار باقی بماند و هنوز باید تصمیم بگیرد که آیا باید بلوف آخرین طرح A22 را بخواند و آن را تأیید کند یا خیر، اما متحدان چفرین با اطمینان اعلام می‌کنند که این آب‌های خروشان تاکنون با مهارت هدایت شده‌اند.
آن‌ها همچنین اشاره می‌کنند که چفرین در مورد مقاومت در برابر بازگشت روسیه به رقابت‌های بین‌المللی تا پایان جنگ در اوکراین، موضعی محکم داشته است، حتی اگر ترجیح شخصی او این باشد که حداقل به تیم‌های جوان این کشور امتیازاتی داده شود. جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، قطعاً در سخنرانی خود در کنگره، عجله بیشتری برای پیشبرد این روند نشان داد. چفرین هیچ تلاشی برای پنهان کردن خستگی خود از پاسخ به این سوال نکرد و حتی کمتر در مورد موضوع رژیم صهیونیستی که علیرغم کشتارها در غزه به بازی‌های خود ادامه می‌دهد و با انتصاب مشه زوارس، رئیس فدراسیون فوتبال به کمیته اجرایی یوفا در نتیجه لابی‌گری گسترده در سطح قاره، موقعیت خود را تقویت کرده، صحبت کرد.
این سطح از دفاعی بودن همیشه به چفرین کمک نمی‌کند و قطعاً تفاوتی بین رفتار او و اینفانتینو وجود داشت. اینفانتینو از زمان خود در تریبون استفاده کرد تا با یک سری اعلامیه‌های مهم، توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کند. او موفق شده بودجه جام باشگاه‌های جهان را تأمین کند، هرچند که این موضوع ممکن است برای برخی خوشایند نباشد، و همچنین از حمایت دولت آشفته دونالد ترامپ برخوردار است. برخی ناظران احساس می‌کنند که او با باد موافق پیش می‌رود، در حالیکه وضعیت رهبری یوفا را بستهتر می‌بینند.
چفرین در مورد پیشنهاد پوچ جام جهانی ۶۴ تیمی در سال ۲۰۳۰ و فشارهای مسابقات جام باشگاه‌های جهان در تابستان پیش رو به اینفانتینو تاخت. کشمکش بین یوفا و فیفا با توجه به تمایل آشکار فیفا برای به حاشیه راندن تقویم داخلی به نفع رویدادهای ملی پرطرفدار، تشدید خواهد شد. این می‌تواند یکی از بزرگترین چالش‌های دوره جدید چفرین باشد.
در حاشیه نشست بلگراد به شوخی پیشنهاد شد که شاید یوفا باید تورنمنت‌های کوتاه‌مدت خود را ایجاد کند و با تازه واردها رقابت کند. اثر این کار ممکن است شبیه به پدری باشد که نمی‌تواند فرزندش را مهار کند و همانند او خلافکار می‌شود!
در حال حاضر، یوفا با اطمینان در رأس یک کشتی محکم نشسته است. چفرین به همه گفت:"ما تقسیم نمی‌کنیم، بلکه متحد می‌کنیم؛ ما قدرت را تصاحب نمی‌کنیم، بلکه توانمند می‌سازیم." فعلاً، چفرین با اطمینان در پست خودش حضورش دارد و باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا او تصمیم به کناره‌گیری می‌گیرد یا خیر.
منبع: گاردین
