به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از کانال کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، نسخة خطی مصوّر کلیله و دمنه دارای ارزش فرهنگی و فلکلوریک بوده و در قالب سخن انسان با حیوان، به مهمترین مسایل اخلاقی و اجتماعی عصر می پردازد. مترجم این اثر عبدالله ابن مقفّع ۷۵۵ ه‍ .ق. | 1354 م. است. 

 بر اساس تحقیقات انجام شده، کلیله و دمنه در اصل اثری هندی به زبان سانسکریت بوده که در دوره ساسانی به پهلوی ترجمه شد. مهم‌ترین نسخه برای ما، ترجمه عربی آن توسط عبدالله بن مقفع در قرن دوم هجری (هشتم میلادی) است. این ترجمه نه تنها متن اصلی را حفظ کرد، بلکه با نثر فصیح و بلیغ خود، به عنوان یک اثر برجسته ادبی عربی شناخته شد و بر ادبیات فارسی و بسیاری از زبان‌های دیگر تأثیر گذاشت.

وجود نسخه‌های خطی عربی کلیله و دمنه در یک کتابخانه معتبر غربی مانند بودلیان، نشان‌دهنده اهمیت این اثر در تبادلات فرهنگی بین شرق و غرب در طول تاریخ است.این نسخه‌های خطی منبع ارزشمندی برای محققان زبان و ادبیات عربی، تاریخ تمدن اسلامی، و مطالعات تطبیقی ادبیات هستند. تفاوت‌ها در نسخه‌ها، اعراب‌گذاری‌ها، نوع خط و قدمت آن‌ها می‌تواند اطلاعات مهمی در اختیار پژوهشگران قرار دهد. بسیاری از نسخه‌های خطی کلیله و دمنه دارای تذهیب، نگاره‌ها و دیگر عناصر هنری هستند که ارزش هنری و تاریخی آن‌ها را دوچندان می‌کند.

برخی تصاویر موجود در گزارش کانال کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران از تصاویر نفیس کلیله و دمنه عربی در کتابخانه بودلیان آکسفورد به شرح زیر است: 

216216