تصویر روز ناسا کهکشان مارپیچی NGC 4414 با ظاهری کُرکی (Flocculent) را نشان می‌دهد. چقدر جرم در بازوهای مارپیچی این کهکشان پنهان شده است؟ تلسکوپ فضایی هابل تصویری دقیق از این کهکشان ثبت کرده تا به این پرسش مهم پاسخ دهد.
کهکشان‌های مارپیچی کرکی، برخلاف کهکشان‌های مارپیچی معمول که بازوهای مشخص و منظمی دارند، بازوهایی نامنظم، تکه‌تکه و مه‌آلود دارند. این ساختار متفاوت ظاهر آنها را شبیه توده‌هایی پشمی و آشفته می‌کند.
یکی از شناخته‌شده‌ترین و نزدیک‌ترین نمونه‌های این نوع کهکشان NGC 4414 است که در فاصله حدود ۵۱ میلیون سال نوری از ما در راستای صورت فلکی گیسو قرار دارد.
دانشمندان با بررسی حرکت ستاره‌ها و گازها در لبه‌های بیرونی این نوع کهکشان‌ها به نتیجه‌ای جالب رسیده‌اند: سرعت گردش این اجرام به دور مرکز کهکشان آن‌قدر زیاد است که با جرم مرئی موجود، حفظ ساختار کهکشان ممکن نیست؛ بنابراین باید مقدار زیادی ماده تاریک آنجا وجود داشته باشد که همه‌چیز را کنار هم نگه می‌دارد.
ماده تاریک را نمی‌توان مستقیم دید یا اندازه گرفت اما تأثیر گرانشی آن بر حرکت اجرام مشخص است. مطالعه NGC 4414 به دانشمندان کمک می‌کند تا تخمین دقیق‌تری از میزان ماده تاریک در این نوع کهکشان‌ها به دست بیاورند. این اطلاعات برای درک بهتر ساختار کلی کهکشان‌ها و مدل‌سازی دقیق‌تری از شکل‌گیری آنها حیاتی است.
علاوه‌براین، اندازه‌گیری دقیق فاصله کهکشان NGC 4414 از زمین، به دانشمندان کمک می‌کند مقیاس فاصله در جهان مرئی، فاصله کیهانی، را بهتر تنظیم کنند. فاصله کیهانی برای سنجش اندازه‌ها و فاصله‌های بین‌کهکشانی در سراسر جهان استفاده می‌شود.
همچنین بخوانید: نظریه جنجالی فیزیک‌دانان: وجود ماده تاریک در جهان ضرورتی ندارد!
