به گزارش "ورزش سه"، همه می‌دانند که رابطه لوئیس انریکه و لیونل مسی در بارسلونا پرفراز و نشیب بود؛ البته بیشتر پرفراز تا نشیب. این تنش‌ها بیشتر در فصل ۱۵-۲۰۱۴ رخ داد؛ اولین فصل حضور انریکه به عنوان سرمربی تیم اول بارسا.
او در بدو ورودش بدون در نظر گرفتن حساسیت‌ها، جمله‌ای جنجالی گفت:«رهبر منم.» این در حالی بود که در تیم، یک پسر آرژانتینی با پیراهن شماره ۱۰ حضور داشت که سال‌ها بود خودش را به‌عنوان نفر اول رختکن اثبات کرده بود و هر روز هم با عملکردش در زمین، شایستگی‌اش را ثابت می‌کرد.
با این حال، روحیه تند و تا حدی مستبدانه‌ی لوئیس انریکه باعث شد در دورانش در بارسلونا اشتباهاتی مرتکب شود. البته از آن زمان تاکنون چیزهایی یاد گرفته، ولی شاید نه به اندازه‌ای که می‌توانست یاد بگیرد. او هنوز هم علاقه زیادی به دستور دادن دارد و مخالفت را به سختی تحمل می‌کند.
مشکل اصلی زمانی پیش آمد که در ابتدای ژانویه ۲۰۱۵، انریکه تصمیم گرفت بدون مشورت با کسی، به مسی در بازی مقابل رئال سوسیه‌داد در ورزشگاه آنوئتا استراحت دهد. این تصمیم چنان برای مسی ناخوشایند بود که او اصلاً در تمرینات روز پادشاهان (۶ ژانویه) شرکت نکرد.
«به دعوا فیزیکی نرسید، ولی...»
لوئیس انریکه با عصبانیت واکنش نشان داد و ژاوی هرناندز، کاپیتان تیم، مجبور شد بین آن دو میانجی‌گری کند تا اوضاع از کنترل خارج نشود. ژاوی موفق شد تنش را کنترل کند، اما اتفاقات زیادی بین سرمربی و ستاره آرژانتینی رقم خورد.
جوردی ماسیپ، دروازه‌بان ذخیره بارسا در آن دوران، در برنامه رادیویی «Què t’hi jugues» از شبکه کادناسر، درباره آن دوران صحبت کرده و گفته است:«لوئیس انریکه و مسی به دعوای فیزیکی نرسیدند، ولی تنش وجود داشت و نزدیک به دعوای فیزیکی بود. با توجه به شرایط آن زمان، کاملاً طبیعی بود. از آن به بعد، تیم موفق شد سه‌گانه را ببرد، پس از این زاویه که نگاه کنیم، باید گفت: این اتفاق برای تیم خوب بود.»
بارسا در نهایت همه چیز را برد، آن هم با اینکه نیم‌فصل اول آن فصل کاملاً پرنوسان و بی‌ثبات بود. تعویض‌ها و چرخش‌های بی‌پایان لوئیس انریکه از یک بازی به بازی دیگر، تیم را کاملاً سردرگم کرده بود.
اما از آن ماجرا به بعد، و بعد از آنکه مشخص شد چه کسی واقعاً رهبر تیم است، انریکه از آزمون و خطا دست برداشت و به ترکیب ثابت روی آورد. همین تصمیم، با وجود اشتباهات دوران تازه‌کاری‌اش در رختکن بزرگی مثل بارسا، او را به‌سمت فتح سه‌گانه هدایت کرد.
و البته، آن سه‌گانه را بی‌شک بازیکنان به‌دست آوردند، نه مربی.
