شگفتی‌های معماری هند به اندازه تاریخ آن غنی و متنوع است؛ با معابد، قلعه‌ها و کاخ‌هایی که در نقاط متنوع آن گسترده شده‌اند. با این حال، در میان خارق‌العاده‌ترین و غالباً نادیده گرفته‌شده‌ترین شاهکار‌های آن، نوعی ساختار است که هم نبوغ و هم هنر را منعکس می‌کند: چاه پله باستانی چاند بائوری.
به گزارش تجارت ایده آل، این چاه‌های پلکانی عمدتاً برای ذخیره آب در مناطقی طراحی شده‌اند که کمبود آب در آنها شایع بود، همچنین به عنوان فضا‌هایی برای جمع شدن مردم و پناهگاه‌های ناشی از گرمای شدید بیابان عمل می‌کردند.
چاه پله باستانی چاند بائوری، در روستای آبهانری در راجستان، نمونه برجسته‌ای از این سازه‌های باشکوه و یکی از بی نظیرترین چاه‌های پلکانی در جهان است.
چاه پله باستانی چاند بائوری که بیش از هزار سال پیش ساخته شد، یکی از قدیمی‌ترین و پیچیده‌ترین چاه‌های پلکانی هند است. اعتقاد بر این است که در زمان سلطنت شاه چاندا از سلسله نیکومبا در قرن نهم ساخته شده است. این سازه نه تنها یک مخزن کاربردی، بلکه نمادی از شکوفایی و گواهی بر مهارت جامعه در معماری و مهندسی بود. طرح چاه پله چاند بائوری که در نزدیکی جیپور و صحرای تار واقع شده است، راه حلی عملی برای آب و هوای خشک منطقه بود که دسترسی و راحتی آب را در طول سال تضمین می‌کرد.
این چاه پله که به نام چاندا، پادشاه حاکم، و بائوری به معنای چاه پله نامگذاری شده است، همچنین دارای کتیبه‌هایی است که آن را با خدایان هندو، به ویژه هارشات ماتا، الهه شادی مرتبط می‌کند. اعتقاد بر این است که معبد هارشات ماتا در همان نزدیکی، عبادت کنندگان را به این چاه پلکانی می‌کشاند، جایی که آنها می‌توانند پس از انجام مراسم خنک شوند و خود را شاداب کنند.
ساختار چاه پله باستانی چاند بائوری به دلیل اندازه، تقارن و هنر پیچیده‌اش فوراً قابل توجه است. این چاه پلکانی ۱۳ طبقه بیش از ۱۰۰ فوت عمق دارد و در مجموع با ۳۵۰۰ پله باریک به صورت متقاطع در سه طرف چاه چیده شده‌اند. دقت هندسی پله‌ها جلوه‌ای مسحورکننده ایجاد می‌کند و بازدیدکنندگان را در حالی که به اعماق تاریک چاه نگاه می‌کنند، به یک توهم بصری می‌کشاند. هنگامی که از بالا مشاهده می‌شود، الگوی مراحل، تقارن جذابی ایجاد می‌کند و مهارت‌ها و توجه صنعتگران به جزئیات را برجسته می‌کند.
چاه پله باستانی چاند بائوری به طرز مبتکرانه‌ای طراحی شده بود تا حتی در گرمای طاقت فرسای تابستان راجستان خنک بماند. ساختار عمیق چاند بائوری، با لایه‌های نزولی از پله‌ها، به طور طبیعی هوا را در هنگام فرود خنک می‌کرد و دمایی را که می‌توانست به بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد برسد، کاهش دهد. حتی امروزه، ایستادن در نزدیکی پایین چاند بائوری، کاهش محسوس دما را نشان می‌دهد، که گواهی قدرتمند بر آینده‌نگری مهندسان باستانی است.
اگرچه چاند بائوری دیگر به عنوان منبع آب مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما به عنوان یک قطعه مهم از میراث فرهنگی هند است. امروزه این اثر برجسته، مسافران، معماران و علاقه‌مندان به تاریخ را از سراسر جهان جذب می‌کند.
