فرارو- شهر باستانی پالمیرا که در استان حمص سوریه قرار دارد و در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده، همچنان آثار عمیق جنگ را با خود حمل می‌کند.
به گزارش فرارو، این شهر باستانی در سال ۱۹۸۰ از سوی یونسکو به عنوان میراث جهانی شناخته شد. اما در سال ۲۰۱۵ گروه تروریستی داعش بسیاری از آثار آن را تخریب کرد. از جمله معبد معروف بل، معبد بعل شامین، طاق پیروزی و برخی آرامگاه‌های سلطنتی به‌طور کامل ویران شدند. داعش همچنین باستان‌شناس خالد الاسعد را اعدام کرد.
حکومت سرنگون‌شده بشار اسد نیز برای به‌دست گرفتن کنترل پالمیرا، با حملات توپخانه‌ای و هوایی، این میراث فرهنگی را تا مرز نابودی پیش برد.
این شهر باستانی که معابد آن متعلق به قرون اول و دوم میلادی است، پیش از آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری این کشور به‌شمار می‌رفت.
اکنون، پس از سرنگونی حکومت اسد و روی کار آمدن دولت جدید در سوریه، گردشگران داخلی پس از ۱۴ سال با احساسی آمیخته به اندوه به دیدار ویرانه‌های پالمیرا می‌آیند و امیدوارند روزی این شهر شکوه پیشین خود را بازیابد.
ایرینا بوکووا، مدیرکل پیشین یونسکو، در واکنش به این فاجعه اعلام کرده بود که این ویرانی‌ها جنایت جنگی محسوب می‌شود و ضایعه‌ای بزرگ برای مردم سوریه و کل بشریت است.
زُهیر سلیم، عضو کمیته مدنی پالمیرا و از پیشگامان محلی بازسازی شهر، در گفت‌و‌گو با خبرنگار آناتولی گفته است که فشار‌های داعش و حملات رژیم سرنگون‌شده، مردم منطقه را وادار به مهاجرت کرده است.
او افزود: میراث تاریخی پالمیرا در دوران ۹ ماهه اشغال داعش آسیب جدی دید. پس از آن نیز حملات رژیم و نیرو‌های روسیه، میزان تخریب را بیشتر کرد. پس از عقب‌نشینی داعش، این منطقه توسط نیرو‌های رژیم غارت شد.
سلیم ادامه داد: آثار تاریخی، خانه‌ها، مغازه‌ها، بازار‌ها و اشیای موزه غارت شدند. مقبره‌های زیرزمینی مورد چپاول قرار گرفتند و حفاری‌های غیرقانونی صورت گرفت. داعش در دومین اشغال خود، طاق پیروزی، تئاتر رومی، معابد بل و بعل شامین که نماد‌های اصلی شهر بودند را با مواد منفجره نابود کرد.
او از نبود زیرساخت‌های اولیه، تخریب گسترده و استقرار پایگاه‌های نظامی رژیم به‌عنوان مهم‌ترین موانع بازگشت ساکنان منطقه یاد کرد و گفت: خدمات برق، آب و فاضلاب به شدت ناکافی است؛ از میان ۸۴ ترانسفورماتور برق، فقط ۴ عدد فعال هستند. در حوزه آموزش اگرچه پیشرفت‌هایی اندک حاصل شده، اما مشکلات بهداشتی همچنان باقی است. به گفته سلیم، کمبود تجهیزات پزشکی و پزشک، ارائه خدمات درمانی پایه را دشوار کرده است.
