برترین‌ها: هفته پیش درست در آخرین روزهای نوروز بود که وزیر میراث فرهنگی با حضور در منزل علی نصیریان، از او تمجید کرد. مثل دیداری که مسعود پزشکیان با او داشت. دیداری که البته در لابه‌لای اخبار خیلی به آن پرداخت نشد اما خب از جهاتی قابل بحث است. البته که کسی منکر توانایی‌های علی نصیریان در عرصه نمایش نیست اما حضور نسبتا پررنگ او در کنار برخی مقامات دولتی نظیر مرحوم رئیسی یا حتی همین دیدارهای اخیر نشان می‌دهد که انگار او بخشی از اعتبار یک عمر فعالیت هنری ارزشمند را برای سیاسون خرج می‌کند.
علی نصیریان شهریور سال گذشته نیز در مراسمی گفت که سینمای پس از انقلاب پیشرفت‌های چشمگیری داشت. او به سینمای ایران در دوران پیش از انقلاب هم انتقاداتی داشت و گفت که بسیاری از فیلم‌های آن دوران با فرهنگ ایرانی هم‌خوانی نداشتند. در حالی که برخی سینمای پیش از انقلاب را به فیلم‌های فیلم‌فارسی محدود می‌دانند، واقعیت این است که فیلم‌های مهم و ارزشمندی پیش از انقلاب ساخته شدند که خارج از جریان‌های غالب و فراتر از سینمای عامه‌پسند قرار داشتند. این فیلم‌ها، هرچند جزو موج نو سینمای ایران نباشند و نام‌هایی مانند "گاو"، "قیصر"، "گوزن‌ها" و "رگبار" را یدک نکشند، اما بازتابی از نوآوری‌های هنری و اجتماعی آن زمان بوده‌اند.
حالا برخی صفحات سینمایی نظیر "سینما آرمانی" به نصیریان هشدار داده‌اند که از مسیری که جمشید مشایخی طی سال‌‍‌های پایانی رفت، پرهیز کند. به هر حال ذات هنر با سیاست تناقضات بسیاری دارد؛ بنظر می‌رسد دیدار صالحی امیری با نصیریان هم، بیشتر باری آقای وزیر امتیاز دارد تا خودِ استاد نصیریان. به هر حال کسی نصیریان از تبار هنر بوده و در زندگی فرصت این را نداشته که مشق سیاست کند یا اگر هم داشته به ان تن نداده. میراث او در هنر این سرزمین را کسی از یاد نبرده و چه بهتر که اگر قصد دوری از سینما را دارد، در این روزها نیز از سیاست حذر کند.
کاربری به نام مجید در همین رابطه نوشت: متاسفانه استاد نصیریان هم که خیلی بی حاشیه و بااعتبار بودن از پارسال داره این اتفاقات براش میفته.
اما از سویی دیگر "وفا" بانگ مخالفت سر داده: این عزیزان پیشکسوت در مرحله کهولت سن هستند؛ بنابراین شاید نتوانند برای هر مورد که دستمایه عوام قرار میگیره انتظار داشته باشیم سیاست بخرج بدهند، نباید توقع داشت که بگوییم چرا در این مرحله از زندگی اینکار کردی یا اون کار رو نکردی؛ نه نصیریان یا مشایخی بلکه با انتظامی هم این بازی‌ها رو انجام دادن (همون ماجرای از این راهرو به اون راهرو کردن و آخرسر توی یک اتاق رئیس جمهور وقت و بقیه پشت بندش با خبرنگاران اومدن شروع کردن به عکاسی و دستِ آخر اون هم هاج و واج نگاهشون کرد و نتوانست کاری کنه.
فیلم‌بازی: کاش دور و بریای نصیریان اجازه نمیدادن او بیش از حد وارد این بازی‌ها شود.
و علیرضا: نصیریان پارسال هم وایب خوبی نداد کلا. انگار با گذشت زمان همه چیز یادش رفته. از سینمای گذشته خیلی انتقاد کرد و پیشرفت سینما رو تلویحا مدیون این دوره دونست. در هر دو دوره هنرمندان زحمت کشیدند به هر حال.
