حمید ابوطالبی، معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در دوره روحانی، با انتشار متنی در فضای مجازی به انتقاد از روابط دیپلماتیک و سیاست خارج سعید جلیلی، نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی، پرداخته است.
او در این زمینه نوشت: جناب جلیلی، نمادِ دیپلماسیِ وقت‌کشی، نمودِ دیپلماسیِ ورق‌پاره‌های بی‌ارزش، سمبلِ دیپلماسیِ نزاع‌طلبانه، عنصرِ پنهانِ دیپلماسیِ التماسیِ سال‌های ۱۴۰۰-۱۴۰۳، سایه‌ی همیشه استوارِ نابودسازیِ دیپلماسی ایران عزیز… کاندیدای همیشه در صحنه و البته هماره ناکامِ عرصه‌ی ریاست‌جمهوری، هدایت‌گرِ دولت‌های همیشه در سایه... زمانی که کشور را به چاه ویل قطعنامه‌های شورای‌امنیت می‌انداختید، چرا این سخنان را نمی‌فرمودید؟ آنگاه که ماه‌ها بر سر مکان مذاکرات چالش می‌کردید، اقتصاد شرطی نشده بود؟ وقتی با خانم اروپایی مذاکره‌کننده، در باغ‌های سرسبز اروپا قدم می‌زدید، اقتصاد شرطی نشده بود؟ و…
او افزود: آقای محترم، شما، «کشورْ را شرطی کرده‌اید!»، «سیاست‌ورزی و دیپلماسی را شرطی کرده‌اید»، … و حالا سخن از «اقتصادِ شرطی» می‌کنید! اقتصادی که با دستان مبارکِ مذاکراتی شما به نابودی رسیده؛ و اکنون با غوطه‌خوردن در قطعنامه‌های UN، ثمره‌ی دستان پینه‌بسته‌ی کشاورزان و کارگران این سرزمین را می‌بلعد و… شما مردم را با نام «اقتصادِ مقاومت» به وطن‌گریزی و …فروشی انداخته‌اید… شما سیاست خارجی کشور را به قهقرا برده‌اید؛ اقتصاد، اجتماعیات، فرهنگ، دین و آیین این ملت بزرگ را با تخیلات و آرزو‌ها و ناکامی‌های‌تان به حضیض ذلت انداخته‌اید؛ تضاد نادرست اسلام و ایران را شما علم کرده‌اید؛ و… شما قدرت منطقه‌ای ایران را با «سانتیمانتالیسم اقتدارگونه‌تان» نابود کرده‌اید؛ شما ناآگاهی‌های‌تان را در شعار پیچیده‌اید، و با نام دین‌داریِ عزلت‌طلبانه و طهارت‌ْمحور! بر بوق‌های‌تان فریاد می‌زنید…
باور کنید عزتِ ملت شریف ایران، فقر و بدبختی و فساد سیستماتیک و نابودی زیست‌گاه مردم و تن‌فروشی و وطن گریزی و… نیست! اگر این مردم، دین‌پنداری سیاست‌زده‌ی متحجرانه و سیاست خارجی افراطی شما را نخواهند کجا باید فریاد بزنند!
برای خدا، مدتی در سایه تاریک حکمرانی و دولت پنهان نابودکننده‌تان آرام بگیرید، شاید دیگرانی بتوانند این پلیدی و پلشتی که در سیاست خارجی کاشته‌اید را سر و سامانی دهند؛ اگرچه مطمئن نیستم... چراکه سانتیمانتالیسمِ افراط و تندروی، شما را در جایگاه خودْبرتربینی قرار داده است؛ خودْحق‌بینیِ مطلق، خودْمطلق‌پنداریِ مفرط، خودْباوری نابودکننده، و…
