به گزارش رکنا، سندرم تونل کارپال یکی از مشکلات رایج مچ دست است که به دلیل فشار وارده بر عصب میانی در منطقه تونل کارپال رخ می‌دهد. این سندرم می‌تواند عملکرد حرکتی دست را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بروز مشکلات قابل توجهی شود.

چرا به سندرم تونل کارپال مبتلا می‌شویم؟

این مشکل بیشتر زمانی به وجود می‌آید که فشار یا آسیب‌های مکرر به ناحیه مچ وارد شود. برخی از دلایل شایع آن عبارتند از:

• حرکات تکراری مثل تایپ طولانی‌مدت یا استفاده مداوم از ابزارها.
• برخی شرایط پزشکی مثل آرتروز یا دیابت که بر اعصاب تأثیر می‌گذارند.
• فعالیت‌های روزانه و ورزشی که فشار زیادی به مچ دست وارد می‌کنند.

علائم سندرم تونل کارپال

افرادی که به این وضعیت دچار می‌شوند ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنند:

• *درد* و سوزش در انگشتان دست و مچ.
• احساس بی‌حسی یا ضعف در انگشتان.
• مشکل در انجام کارهایی مانند گرفتن اشیا یا تایپ کردن.

روش‌های درمان این سندرم

درمان سندرم تونل کارپال به شدت علائم و وضعیت بیمار بستگی دارد. برخی از روش‌های درمانی شامل موارد زیر هستند:

• فیزیوتراپی: تمریناتی طراحی شده برای کاهش فشار به عصب میانی و تقویت عضلات مچ.
• کاردرمانی: آموزش تکنیک‌هایی که بتوان حرکات دست را اصلاح کرده و مانع از پیشرفت بیماری شد.
• جراحی: در موارد شدید، این گزینه برای آزادسازی عصب میانی انتخاب می‌شود.
• استفاده از آتل‌های مخصوص: این وسیله به کاهش فشار روی عصب و ثابت نگه‌داشتن مچ کمک می‌کند.

چه متخصصانی در درمان سندرم تونل کارپال نقش دارند؟

در درمان این اختلال، چندین تخصص پزشکی دخیلند:

• فیزیوتراپی: نقش مهمی در کاهش فشار و اصلاح وضعیت مچ دست دارد.
• کاردرمانی: بر بهبود حرکات ظریف دست و آموزش روش‌های پیشگیری تمرکز می‌کند.
• ارتوپدی: در صورت نیاز به جراحی و تجویز ابزارهای حمایتی مثل آتل‌ها، این متخصصان وارد عمل می‌شوند.
• پرستاری: مراقبت‌های پس از جراحی و مدیریت علائم بیمار بر عهده پرستاران است.