خبرآنلاین نوشت: ایالات متحده یک قدرت نظامی بسیار مهم شناخته می‌شود، اما قدرت‌های دیگر، به ویژه جمهوری خلق چین جایگاه آمریکایی‌ها را متزلزل کرده‌اند. هم روسیه و هم چین در توسعه سلاح‌های هایپرسونیک از آمریکایی‌ها پیشی گرفته‌اند و درست زمانی که واشنگتن در حال ارتقا سلاح‌های هایپرسونیک بود، چین با یک قابلیت پدافند هوایی پا به میدان گذاشت که ادعای سرنگونی سلاح‌های هایپرسونیک را را دارد.
چین هم‌اکنون با سامانه پیشرفته ضد موشک بالستیک هونگچی-۱۹ (HQ-۱۹) وارد شده تا در برابر پیشرفتهای نظامی رقبای بزرگ قد علم کند. در حالی که روسیه بر روی سامانه‌های مشابهی کار می‌کند، اما به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها در این زمینه عقب مانده‌اند.
سامانه HQ-۱۹ برای اولین بار در نمایشگاه هوایی ژوهای ۲۰۲۴ در چین رونمایی شد. این سامانه که اغلب با سامانه آمریکایی تاد (THAAD) مقایسه می‌شود، گام مهمی در تقویت قابلیت‌های دفاع استراتژیک چین محسوب می‌شود.
سامانه HQ-۱۹ که برای رهگیری موشک‌های بالستیک در فاز میانی و فاز نهایی، چه در داخل و چه در خارج از جو، طراحی شده است، فناوری پیشرفتهای را به نمایش می‌گذارد که ممکن است آن را به عنوان یک رقیب قدرتمند برای سامانه گران‌قیمت و پیچیده تاد مطرح کند.
چین سامانه جدید و توانمند HQ-۱۹ خود را تحت «برنامه ۸۶۳» در اواخر دهه ۱۹۹۰ توسعه داد. سامانه HQ-۱۹ یک سامانه موشکی زمین به هوا است که بر روی یک کامیون هشت چرخ محرک نصب شده و به یک پرتابگر شش موشکی مجهز است. این سامانه از سیستم پرتاب سرد استفاده کرده و موشک‌ها را با زاویه تند شلیک می‌کند تا مسیرهای رهگیری را بهینه‌سازی کند. این سامانه از فناوری راداری پیشرفته، به ویژه رادار قدرتمند تایپ ۶۱۰A بهره می‌برد که دارای ۴۰۰۰ کیلومتر برد است.
خود موشک از یک موتور راکت سوخت جامد دو مرحله‌ای با پالس دوگانه، ساختار فیبر کربنی و پیشران N-۱۵B نیرو می‌گیرد که قابلیت مانور تا ۶۰ جی را امکان‌پذیر می‌سازد. برد رهگیری گزارش شده HQ-۱۹ به حدود ۳۰۰۰ کیلومتر می‌رسد. علاوه بر این، این سامانه می‌تواند با اهدافی در ارتفاعات بیش از ۲۰۰ کیلومتر و با سرعتی فراتر از حدود ۳۶٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت (نزدیک به ۲۹ ماخ) درگیر شود.
به همین دلیل است که بسیاری از مقامات دفاعی آمریکا نگران هستند که HQ-۱۹ قادر به رهگیری سلاح‌های هایپرسونیک باشد. نگرانی‌های دیگری نیز در میان استراتژیست‌های آمریکایی وجود دارد مبنی بر اینکه با توجه به سرعت و ارتفاعاتی که این سامانه می‌تواند رهگیری کند، ممکن است از HQ-۱۹ برای نابودی ماهواره‌ها در مدار پایینی زمین استفاده شود.
برای مقایسه، سامانه تاد توسط لاکهید مارتین توسعه یافته و سنگ بنای فناوری دفاع موشکی ایالات متحده است. تاد برای رهگیری موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد در فاز نهایی مسیرشان طراحی شده و برای خنثی‌سازی تهدیدات به برخورد مستقیم متکی است.
موشک رهگیر تاد دارای بردی در حدود ۲۰۰ کیلومتر و سقف ارتفاعی ۱۵۰ کیلومتری است و سرعت نهایی آن به حدود ۱۰٬۰۰۰ کیلومتر در ساعت (بیش از ۸ ماخ) می‌رسد. رادار AN/TPY-۲ آن برد ۱۰۰۰ کیلومتری را فراهم می‌کند که تا ۳۰۰۰ کیلومتر نیز قابل افزایش است. سامانه تاد در مکان‌هایی مانند کره جنوبی و گوآم مستقر شده است تا توانایی چین و کره شمالی برای تهدید ایالات متحده و متحدانش در منطقه را پیچیده‌تر کند.
در حالی که تاد یک سامانه اثبات‌شده با سابقه رهگیری‌های موفق است، HQ-۱۹ ویژگی‌های متعددی را نشان می‌دهد که در صورت صحت، آن را در زمینه‌های کلیدی بهتر از تاد می‌کند.
برد افزایش‌یافته HQ-۱۹ بسیار فراتر از برد تاد است؛ این قابلیت به سامانه HQ-۱۹ این امکان را می‌دهد تا با موشک‌های بالستیک در فاصله‌ای بسیار دورتر درگیر شود. بنابراین، HQ-۱۹ می‌تواند یک مزیت استراتژیک برای چین فراهم کند و رهگیری‌ها را در یک منطقه عملیاتی گسترده‌تر، مانند دریای جنوبی چین یا مناطق مرزی مورد مناقشه، امکان‌پذیر سازد. علاوه بر این، سقف ارتفاعی HQ-۱۹ حدود ۲۰۰ کیلومتر است که از سقف ارتفاعی تاد که تنها ۱۵۰ کیلومتر است، فراتر می‌رود. در نهایت، HQ-۱۹ انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری نسبت به تاد برای چین فراهم می‌کند.
بنابراین، حداقل روی کاغذ، چین سامانه پدافند هوایی بهتری حتی از قدرتمندترین سامانه آمریکایی ساخته است. این یک مشکل بزرگ برای نیروهای آمریکایی است که تمام منابع خود را صرف توسعه سامانه‌هایی می‌کنند که بتوانند اهداف را مورد اصابت قرار دهند.
علاوه بر این، داشتن سلاح‌های هایپرسونیک پیشرفته‌تر توسط چین نسبت به آمریکا، همراه با سامانه‌ای که اکنون می‌تواند سلاح‌های هایپرسونیک آمریکا را متوقف کند، به این معنی است که چین مزیت‌های تاکتیکی قابل توجهی نسبت به آمریکایی‌ها دارد.
