اردیبهشت سال ۱۴۰۳ مرد جوانی با مراجعه به دادسرا از همسر سابقش شکایت کرد و در تشریح ماجرا گفت: «۷ سال قبل ازدواج کردم اما بعد از دو سال با اینکه فرزندی هم داشتیم به خاطر اختلافات متعدد از هم جدا شدیم، اما به تازگی متوجه شدم او از همان زمانی که با من زندگی می‌کرد با مرد دیگری نیز در ارتباط بوده است.»
به گزارش ایران، وی در ادامه افزود: «در خانواده ما بیماری سرطان به نوعی ارثی محسوب می‌شود. چندی قبل پسرم بیمار شد و من به خاطر نگرانی از اینکه ممکن است بیماری موروثی گریبان پسرم را هم گرفته باشد او را به بیمارستان بردم اما در کمال ناباوری متوجه شدم پسر ۶ ساله‌ام متعلق به من نیست. بعد از تحقیق و بررسی بسیار مردی را که با همسر سابقم در ارتباط بود پیدا کردم و در یک دعوای ساختگی تعدادی از موهای سرش را کندم و برای آزمایش دی‌ان‌ای به آزمایشگاه بردم و دیگر مطمئن شدم بچه متعلق به او است.»
بعد از تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و قضات بعد از بررسی پرونده و اظهارات شاکی و متهمان، با این استدلال که از ماجرای جدایی این زوج بیش از ۵ سال گذشته و دیگر شاکی نقشی در زندگی زن جوان نمی‌تواند داشته باشد رأی به منع تعقیب صادر کردند.
پس از صدور رأی، شاکی اعتراض کرد و پرونده برای رسیدگی به دیوان‌عالی کشور رفت تا قضات دیوان در خصوص این پرونده اظهارنظر کنند. از آنجا که شاکی تأکید دارد پسر ۶ساله متعلق به او نیست از دادگاه خواست نام او را از شناسنامه‌اش حذف کنند که پیگیری این درخواست نیز از طریق دادگاه حقوقی در جریان است.
