عصر ایران؛ امید جهانشاهی - در میان خبرهای مهم روز که همه توجهات به سوی آنهاست، گاهی خبرهایی هست که در نگاه نخست و در ارتباط با مسائل حیاتی زندگی امروز مهم به نظر نمی‌رسند و معمولاً گذرا از آنها عبور می شود.
خبرهایی که گاهی از وضعیت رو به نابودی میراث فرهنگی و باستانی و کتیبه‌های کهن کشور منتشر می‌شوند از این دست است. مثل خبر وضعیت رو به نابودی کتیبه داریوش بزرگ که نمونه‌ای از آنها و بسا بسیار مایۀ تأسف است.
حقیقتاً از بین رفتن آثاری که نشان می‌دهند ایران میراث‌دار تمدنی بزرگ و از دیرباز سرزمینی یک‌پارچه با حکومتی سراسری بوده و دستاوردهایی در توسعۀ کشاورزی و تدبیر امور جمعی به سامان رسانده است، برای چه کسانی و چه تفکری خوش‌آیند است؟ ستیز با آثار و سرمایه‌های باستانی ویژگی کدام تفکر است؟ بی هیچ شبهه و تردید این تخریب‌ها تنها برای منکرین تاریخ و فرهنگ و یک‌پارچکی سرزمین ایران خوش‌آیند است.
بی‌اعتنایی به این کتیبه‌ها و آثار باستانی صرفاً خدمت بی‌مزد و منت به گروه هایی است که تاریخ و هویت و سنت‌های اصیل ایرانی را منکر می‌شوند و تاریخی جعلی را تبلیغ می‌کنند.
کتیبه داریوش در محاصره علف های هرز
به نظر می رسد یکی از دلایل حساس نبودن نسبت به تخریب آثار و کتیبه‌های باستانی تاثیر پذیرفتن از تبلیغ تقابل دروغین میان ایرانی بودن و مسلمان بودن است که از شگردهای جا افتاده دشمنان یک‌پارچگی ایران است.
این تبلیغات ایران‌ستیزانه بخشی از مردم را از ارزش‌ها و نمادهای مذهبی که از جمله پشتوانه‌های هم‌دلی، هم‌بستگی و اخلاق‌مداری‌اند دور و بدبین می‌کند و هم بخشی دیگر از مردم را نسبت به نمادها و آثار ملی بی تفاوت و بیگانه می‌سازد.
به نظر می‌رسد برخی کم توجهی‌ها به نشانه های تمدن کهن ایرانی از نتایج موفقیت این تبلیغات دروغین تقابل ایرانی بودن و مسلمانی باشد. این در حالی است که شناخت و افتخار به تاریخ پر افتخار و سابقه تمدنی فلات بزرگ ایران زمین هیچ تضاد و تقابلی با دین مبین اسلام و مسلمانی ندارد.
آسیب دیدگی کتیبه داریوش
از سوی دیگر برخی با بازنشر تصاویری از تخریب تدریجی کتیبه‌ها و میراث باستانی آنرا ابزاری برای مبارزه سیاسی و تعبیر به دشمنی جمهوری اسلامی با تاریخ پرافتخار ایران می کنند. البته و متاسفانه گاهی نقل قول‌هایی از کسانی غیر مسئول برای مخالفت با میراث باستانی به نشانه اثبات مدعای خود هم پیدا می‌کنند.
این در حالی است که با وجود همه این کتیبه ها و آثار باستانی بود که مردم با شعار استقلال آزادی جمهوری اسلامی انقلاب کردند و با وجود همه این کتیبه‌ها و آثار باستانی بود که مردم هشت سال در مقابل تجاوز صدام ایستادند و برای دفاع از کشور جنگیدند.
این مملکت تاریخی دارد که باید محترم داشته شود و آثار و کتیبه های باستانی آن محفوظ داشته شود. اما شوربختانه نه تنها این کتیبه‌ها که حتی مواردی قابل اعتنا از میراث فرهنگی متاخر و آنچه به دوران ایران پس از اسلام مربوط می شود نیز قربانی کم توجهی و به قول معروف «فقدان اعتبارات لازم» می شوند.
این در حالی است که اعتبار لازم جهت حفظ این میراث و کتیبه‌ها در مقایسه با بودجه‌ها و هزینه‌هایی که در بخش‌های دیگر می شود بسیار ناچیز است. واقعاً هزینه نگهداری شایسته چند کتیبه مثل کتیبه داریوش بزرگ چقدر بودجه لازم دارد؟ آثار تمدنی و باستانی ایران را حفظ کنیم.
