همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: پلاستیک دور نی، برچسب نوشابه، درپوش ماست، پلاستیک دور قاشق یک‌بارمصرف، پوشش بسته‌بندی خوراکی‌ها، پلاستیک‌های بسته‌بندی یک‌نفره و ... از جمله این خرده‌پلاستیک‌ها هستند؛ این خرده‌پلاستیک‌ها به‌دلیل حجم کم، سبک بودن و نداشتن ارزش اقتصادی، نه توسط زباله‌گردها جمع می‌شوند و نه در مراکز بازیافت پردازش می‌شوند. در نهایت، یا در طبیعت پراکنده می‌شوند، یا سر از زباله‌سوزها درمی‌آورند و با سوزاندن، گازهای سمی منتشر می‌کنند.
حجم این شکل از زباله‌های پلاستیکی رو به افزایش است. صنعت بسته بندی متهم ردیف اول است. بسیاری از صنایع بسته‌بندی به‌ویژه در حوزه خوراکی‌ها، به‌جای حذف پلاستیک، در حال افزایش سهم خرده‌پلاستیک در بسته‌بندی‌ها هستند. بسته‌بندی‌های ترکیبی، سبک، چندلایه و درخشان که ظاهری جذاب دارند اما بازیافت‌ناپذیرند. دلیل این رویکرد هم ساده است: کاهش هزینه تولید و افزایش دوام بسته‌بندی. این بسته‌بندی‌ها طوری طراحی شده‌اند که ارزان، کم‌حجم و چشم‌نواز باشند، اما واقعیت این است که همین ویژگی‌ها آن‌ها را به معضل زیست‌محیطی تبدیل می‌کند. در واقع صنعت بسته‌بندی با افزودن خرده‌پلاستیک‌ها به ظاهر بی‌خطر، بار ناپایداری و آلودگی را به محیط‌زیست منتقل می‌کند.
بیشتر بخوانید
«اکوبریک ها» منطقه ۲۲ را نجات می‌دهند
چه می‌توان کرد؟
- محصولات با بسته‌بندی ساده، شفاف و قابل بازیافت را انتخاب کنیم.
- از فروشنده‌ها، تولیدکننده‌ها و سیاست‌گذاران بخواهیم بسته‌بندی‌های ساده، سبز و سالم را جایگزین کنند.
- خرده‌پلاستیک‌ها را در بطری پلاستیکی غیرقابل بازیافت بریزیم (روش اکوبریک) تا دست‌کم از پخش شدن آن در طبیعت جلوگیری شود.
- در خانه، مدرسه یا محل کار ظروف مشخصی برای جمع‌آوری این زباله‌ها بگذاریم و در نهایت آن‌ها را به مراکز بازیافت خلاق یا پروژه‌های عمرانی بازیافت‌محور تحویل دهیم.
- از بسته بندی‌های غیر پلاستیکی استقبال کنید. برخی از صنایع غذایی شیشه و کاغذ را جایگزین پلاستیک کرده‌اند.
پلاستیک‌های کوچک شاید سهمی در اقتصاد زباله نداشته باشند، اما نقش بزرگی در تخریب محیط‌زیست ایفا می‌کنند.
