به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به مناسبت روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری گفت: وظیفۀ ما امروز، نه‌تنها بزرگداشت نام و مقام این ستارۀ تابناک فرهنگ ایرانی ـ ‌اسلامی است، بلکه تعهدی است به بازخوانی اندیشه و پیام او با زبان روز، برای نسل امروز و فردا. در این راه، نقش نهادهای فرهنگی، علمی و آموزشی، به‌ویژه در شهر نیشابور که زادگاه این حکیم وارسته است، ارزنده و بنیادین است.

در متن پیام سیدعباس صالحی آمده است:
به گزارش ایسنا به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، «به نام کردگار هفت افلاک که پیدا کرد آدم از کفی خاک/
خداوندی که ذاتش بی­‌زوال‌ است/ خرد در وصف ذاتش گنگ و لال است 

الهی‌نامه    
مردم فرهیخته و فرزانگان ارجمند استان خراسان رضوی، به‌ویژه شهر خردپرور و ادب‌خیز نیشابور
۲۵ فروردین، روز بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، شاعر، عارف و روایت‌پرداز سترگ عرفان ایرانی ـ ‌اسلامی، فرصتی است مغتنم برای تأمل دوباره در میراثی که از ژرفای دل سوخته و جان شوریدۀ این مرد الهی به یادگار مانده است؛ گنجینه‌ای که هم‌چون چشمه‌ای زلال، هم‌چنان در دل کویر تشنگی‌های انسان معاصر، جوشان و نوشان است.
عطار، این نگین حکمت و عرفان، با نَفَسی قدسی، رازهای ناگفتۀ جان آدمی را در قالب روایت‌ها و حکایاتی سرشار از معنا و تمثیل، به تصویر کشید.
در «منطق‌الطیر» پرواز بلند مرغان طالب حقیقت، حکایت سالکان راه است که از خود عبور می‌کنند تا به سیمُرغ وجودی خویش برسند و در «تذکرةالاولیاء» جان‌های سوخته‌ای را به تصویر می‌کشد که به مهر الهی سوخته‌اند و در جذبۀ حقیقت، فنا یافته‌اند.
آثار عطار نه­ تنها گنجینه‌ای از حکمت و شهود عرفانی‌اند، بلکه میراثی هستند که نیاز امروز ما را به معنا، همدلی، و بازگشت به اصل انسانی خویش یادآور می‌شوند. در روزگاری که بشر گرفتار هیاهوی بی‌قرار ظواهر و دغدغه‌های پراکندۀ جهان مادی است، روایت‌های عطار، راهی است به سوی بازگشت به ساحت روح، تأمل در خویشتن و جست­‌وجوی حقیقتی فراتر از دیده‌ها و شنیده‌ها.
وظیفۀ ما امروز، نه­ تنها بزرگداشت نام و مقام این ستارۀ تابناک فرهنگ ایرانی ـ ‌اسلامی است، بلکه تعهدی است به بازخوانی اندیشه و پیام او با زبان روز، برای نسل امروز و فردا. در این راه، نقش نهادهای فرهنگی، علمی و آموزشی، به‌ویژه در شهر نیشابور که زادگاه این حکیم وارسته است، ارزنده و بنیادین است.
از مسئولان فرهیختۀ استان و شهر فرهنگی و ادبی نیشابور انتظار می‌رود که در پاسداشت این میراث جهانی، با عزمی راسخ و نگاهی فرهنگی و آینده‌نگر و با همفکری و همراهی طبقات ارجمند فرهنگی و ادبی و مشارکت جوانان جویای اندیشه‌های معرفتی زمینۀ گسترش مطالعات عطارشناسی، تقویت زیرساخت‌های فرهنگی و تولید آثار هنری و پژوهشی مبتنی بر رأی و نظر این حکیم متأله را فراهم آورند.
باشد که به همت مردم فرهنگ‌دوست و کارگزاران متعهد، نیشابور همچنان خاستگاه نور، دانایی و عرفان و ادب باقی بماند و نام عطار، در دل و جان آیندگان، با طراوت و به بلندای ابدیت بدرخشد.
با آرزوی تعالی فرهنگی، معنوی و اجتماعی مردمان این خطۀ پرنور و روشنی.»

۲۴۴۵۷