به گزارش ایرنا، با تصمیم امشب ستاد مدیریت بحران و کمیته اضطرار آلودگی هوا و با توجه به پیش بینی ورود توده بزرگ و غلیظ گرد و خاک از کشور عراق، با موافقت استاندار فعالیت ادارات دولتی و بانک ها به صورت دورکاری و مراکز آموزشی استان ایلام غیرحضوری خواهد بود.
بانک های استان برای خدمات به مراجعان شعب کشیک دایر خواهند کرد و بیمه ها نیز به صورت شیفتی خدمت ارایه می دهند.
دستگاه های خدمات رسان استان مشمول این تصمیم نخواهند بود.
آسمان ایلام که تا عصر امروز (دوشنبه) پاک و آبی بود، از شامگاه با ورود توده بزرگ و غلیظ ریزگرد عربی، سیمای آلوده و تیره و تار به خود گرفت.
مجید بیگلریان، مدیر ستاد مقابله با بحران استانداری ایلام ساعاتی پیش در تماس خبرنگار ایرنا اعلام کرد که توده غلیظ ریزگرد از کانون های تولید گرد و غبار در جنوب عراق وارد استان شده و کیفیت هوای شهرهای ایلام، مهران و دهلران را تا شش برابر حد مجاز آلوده کرده است.
وی اظهار کرد که غلظت گرد و غبار در شهرهای مهران و دهلران بیش از یک هزار و ۲۰۰ میکروگرم بر متر مکعب است.
بیگلریان افزود: روند غلظت توده گرد و غبار که وارد استان شده افزایشی و با شتاب بالا در حرکت است.
وی ادامه داد باتوجه به شتاب حرکت این توده غلیظ، احتمال اینکه همه استان را زیر تأثیر آلودگی قرار دهد دور از ذهن نیست.
به گزارش ایرنا، این توده افزون بر ایلام، استان خوزستان را نیز درگیر کرده است.
از ابتدای سال جاری تاکنون دو روز آلودگی ناشی از گرد و غبار در استان ایلام ثبت شده است.
بر پایه بررسیها، گرد و غبار در ایلام، بیشتر منشأ خارجی دارد و حاصل فعالیت کانونهای تولید ریزگرد در کشورهای عراق، سوریه، اردن و عربستان است.
افزون بر این، ۱۴۰ هزار هکتار از زمینهای استان ایلام که بیشتر در شهرستان دهلران قرار دارد نیز از کانونهای تولید ریزگرد با منشأ داخلی به شمار میرود، اما سهم آنها در آلودگی هوای استان کمتر از پنج درصد است.
برابر استانداردهای جهانی، مقدار ذرات معلق در هوا نباید از ۱۵۰ میکروگرم در متر مکعب برای ذرات معلق بزرگتر و ۳۵ میکروگرم در متر مکعب برای ذرات PM ۲.۵ (ریزتر از ۲.۵ میکرون) تجاوز کند و میزان دید افقی باید حداقل ۱۰ کیلومتر باشد.
پدیده گرد و غبار افزون بر ایجاد مشکلات جدی در تندرستی همگان، حوزههای گوناگون زندگی مردم ایلام از جمله محیطزیست، کشاورزی، حملونقل و کیفیت آب و خاک را زیرتأثیر قرار داده است.
کارشناسان معتقدند که تدوین برنامههای زیستمحیطی منطقهای و همکاری مؤثر با کشورهای همسایه در کنترل کانونهای تولید ریزگرد و ارائه راهکارهای بلندمدت برای مقابله با این پدیده ضروری است.