به گزارش همشهری آنلاین؛ به موازات مذاکرات فی مابین ایران و امریکا، رسانه های غربی بر شدت کارکرد خود افزوده و عملیات روانی گسترده ای را حول این مذاکرات ترتیب داده اند. این رسانه ها البته در میان اپوزیسیون برانداز جمهوری اسلامی نیز یارگیری کرده و روایت های مجعول اینان را ضریب میدهند. تا الان روایت سازی رسانه های غربی چگونه درصدد شکل دهی به فضای پیرامونی مذاکرات بوده اند.
روز گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از مسئولین قوای سه گانه، ضمن پرهیز دادن همگان از «خوش‌بینی و بدبینی افراطی» به گفت‌وگوهای ایران و امریکا، خاطرنشان کردند که «ما به طرف مقابل خیلی بدبین هستیم اما به توانایی‌های خود خوش بین هستیم». بازی رسانه های غربی حول این مذاکرات، به نظر میرسد یکی از مواردی است که شایسته بدبینی می باشد. این بازی تا الان اجزا، روند و مختصاتی داشته است.
یکی از اجزای این بازی هوشمندانه رسانه ای، که متاسفانه برخی رسانه ها در داخل نیز در ورطه آن افتاده اند، مثبت نمایی زیاده روانه از فضای مذاکرات میان ایران و آمریکاست که دور اول آن، شنبه گذشته در مسقط برگزار شد. طبق این بازی، فضای حاکم بر مذاکرات کاملا آشتی جویانه و همراهانه تصویرسازی و در نتیجه حصول توافق، عن قریب پنداشته شده است.
جزء دیگر بازی رسانه ای غربی ها، ساده‌سازی چالش‌ها است. غربی‌ها مشغول پیشبرد این خط هستند که تنها خواست آمریکا از ایران، خودداری از دست یافتن به سلاح هسته ای است و چنانچه تهران این موضوع را پذیرا شود، دیگر هیچ مانع دیگری سر راه توافق وجود نخواهد داشت.
جز سوم بازی رسانه ای غرب، سرعت دادن به روند مذاکرات است. به بیان دیگر از آنجا که ترامپ مشغول ساده سازی مناقشه فی مابین تهران-واشینگن است و چنین وانمود میکند در صورت کان لم یکن شدن دست یافتن ایران به سلاح هسته ای، دیگر هیچ خواسته ای از ایران نخواهد داشت، در نتیجه سرعت دست یافتن به این خواسته ها نیز بالا پنداشته میشود.
اما هدف بازی غرب از مثبت نمایی افراطی، ساده سازی مناقشه و سرعت‌دادن به روند حل موضوعات، میتواند موارد متعدد را شامل شود اما شاید یکی از مهم ترین موارد، واداشتن تهران به پذیرش خواسته های به جا/بی جای غرب در اسرع وقت باشد و چنانچه سکته ای در روند مذاکرات افتاد، ایران به عنوان مقصر پنداشته شود.
اما غربی ها طی یکی دو روز گذشته، لایه های جدیدی از بازی رسانه ای/روانی خود پیرامون مذاکرات را رو کرده اند. برخلاف ساعات ابتدایی پس از دور اول مذاکرات که مثبت نمایی افراطی، ساده سازی مناقشه و سرعت دادن به روند حل موضوعات در دستور کار رسانه های غربی بود، اکنون غربی ها تمایلات پنهان خود درباره فعالیت های هسته ای را به مرور مطرح میکنند تا با توجه به سیاست رسانه ای ابتدایی، ایران را در عمل انجام شده قرار بدهند.
ایجاد محدودیت در زمینه تولید موشک های بالستیک، و مهم تر از آن، انتقال ذخایر اورانیوم غنی شده به کشور ثالث، از جمله مواردی است که رسانه های غربی به عنوان خواسته های احتمالی آمریکا از ایران برای جلوگیری از دست یابی تهران به سلاح هسته ای مطرح کرده اند. نیک پیداست که قبول شرط انتقال ذخایر اورانیوم به کشور ثالث، چندان نمیتواند باب میل ایران باشد زیرا چنانچه روزنامه «گاردین» نیز تصریح کرده «حفظ ذخایر اورانیوم در داخل ایران نوعی اقدام احتیاطی یا بیمه در برابر احتمال خروج دولت‌های آینده آمریکا از توافق» خواهد بود.
علاوه بر موارد فوق الذکر، آمریکایی ها به طور آشکار یک خواسته زیاده خواهانه دیگر نیز در زمینه فعالیت های هسته ای ایران مطرح کرده اند و آن، شیوه راستی آزمایی است. در همین باره، ویتکاف، رئیس هیات مذاکره کننده آمریکا با ایران، دیروز رسما اعلام کرد که بازرسین مراکز هسته ای و نظامی ایران، باید از سوی آمریکا تعیین شوند نه سازمان ملل.
در واقع ایران که همواره سخت ترین نظارت های آژانس را درباره فعالیت های صلح آمیز هسته ای خود پذیرفته، اکنون و بنابر گفته ویتکاف، بایستی به نظارت های فراقانونی آمریکایی ها نیز تن داده و اجازه بدهد دولت آمریکا، به طور انحصاری بر این فعالیت ها نظارت سخت تر اعمال کند. ناگفته پیداست این خواسته فرانهادی، مهم ترین چالش پیش روی مذاکرات خواهد بود.
چنانچه مشاهده کردیم، بازی غربی ها درباره مذاکرات شامل دو بخش بوده است؛ در قدم اول نشان دادن در باغ سبز و در قدم دوم، مواجه ساختن یکباره طرف مقابل با زیاده خواهی همیشگی واشنگتن. حتی غربی ها برای تحت فشار گذاشتن و هتک حرمت از تیم مذاکره کننده ایرانی، به بعضی روایت های مشمئزکننده و سخیف ضد انقلاب، نظیر آنچه درباره کاظم غریب آبادی ادعا شد نیز ضریب داده اند.
همه این نشانه ها گواهی میدهند آمریکا و ایادی آن، بازیگرانی غیر قابل پیش بینی هستند که برای نیل به خواسته های خود، این بار پیچیده تر از قبل، دست به طراحی عملیات روانی چند مرحله ای زده اند. پادزهر این طراحی های خبیثانه، تنها یک چیز میتواند باشد؛ شفافیت در ارائه اطلاعات به افکار عمومی و آگاه ساختن توده جامعه ایرانی درباره خواسته های غرب. اگر چنین نشود، تیم مذاکره کننده ایرانی به اسم اطاله بی مورد در روند مذاکرات، تحت فشار سنگین افکار عمومی قرار خواهد گرفت. باید مردم را آگاه کرد.
