به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه ایران نوشت: یکی از مهم‌ترین این تاکتیک‌ها، تدوین برنامه‌ای جامع برای سناریوی عدم موفقیت مذاکرات یا به نتیجه نرسیدن آن‌هاست.
چنین برنامه‌ای به مثابه حاشیه‌ای امن عمل می‌کند که اقتصاد کشور را از وابستگی بیش از حد به نتایج مذاکرات مصون می‌دارد. وجود یک برنامه مدون برای حالت شکست مذاکرات نه‌تنها به ما کمک می‌کند تا در برابر آسیب‌های احتمالی آمادگی داشته باشیم، بلکه به‌طور غیرمستقیم می‌تواند موقعیت ما را در مذاکرات تقویت کند.
دلیل این امر روشن است؛ اگر طرف‌های مقابل در مذاکرات احساس کنند که ما برای سناریوی عدم توافق برنامه‌ای نداریم و اقتصادمان بشدت به نتایج مذاکرات وابسته است، قدرت چانه‌زنی ما کاهش می‌یابد و دستیابی به توافقی عادلانه و مطلوب دشوارتر می‌شود. در مقابل، وقتی نشان دهیم برای هر احتمالی آماده‌ایم و اقتصادمان حتی در صورت ناکامی مذاکرات نیز مسیر خود را ادامه خواهد داد، دست ما در مذاکرات بازتر خواهد بود. تاکنون نشانه‌های روشنی از اینکه دولت تمام تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات اجرایی خود را صرفاً به نتایج مذاکرات گره زده باشد، مشاهده نشده است.
با این حال نکته‌ای که جای تأمل دارد، فقدان برنامه‌ای مشخص و اعلام‌شده برای سناریوی عدم توافق است. انتظار می‌رود دولت با تدوین و ارائه برنامه‌ای شفاف، نشان دهد که در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات، چه تدابیری برای مدیریت اقتصاد کشور و کاهش آسیب‌ها در نظر گرفته است.
البته شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد در برخی حوزه‌ها، مانند وزارت صنعت، معدن و تجارت، تلاش‌هایی برای برنامه‌ریزی در این زمینه در جریان است.
با گذشت زمان و روشن‌تر شدن اقدامات دولت، می‌توان ارزیابی دقیق‌تری از میزان آمادگی برای این سناریو ارائه داد. تأکید رهبر انقلاب بر این موضوع نیز ریشه در همین منطق راهبردی دارد.
ایشان با درک عمیق از پیچیدگی‌های صحنه بین‌المللی و ضرورت حفظ استقلال و اقتدار اقتصادی، بر این باورند که آمادگی برای همه سناریوها، اعم از موفقیت یا ناکامی در مذاکرات، نه‌تنها اقتصاد کشور را در برابر تکانه‌های خارجی مقاوم‌تر می‌کند، بلکه به ما امکان می‌دهد با اعتمادبه‌نفس بیشتری در مسیر دیپلماسی و مذاکره گام برداریم.
این نگاه فلسفه‌ای است که از تجربه تاریخی و درک شرایط کنونی سرچشمه گرفته و هدف آن تضمین آینده‌ای باثبات و قدرتمند برای کشور است.
