در سال‌های اولیه قرن بیستم، همزمان با گسترش جاده ها، رویای سفر آسان و راحت با اتوبوس نیز در حال شکل گیری بود. پیکویک استیجز سیستم با دیدگاهی نوآورانه، اتوبوس‌هایی را طراحی و تولید کرد که نه تنها وسیله‌ای برای رسیدن به مقصد بودند، بلکه تجربه‌ای متفاوت از سفر را ارائه می‌دادند.
به گزارش عصرایران، پیکویک استیجز سیستم (The Pickwick Stages System) یک شرکت حمل و نقل اتوبوسی مهم در آمریکا، به ویژه در سواحل غربی بود. در حالی که این شرکت به خاطر اتوبوس‌های نوآورانه خود، از جمله «پیکویک نایت کوچ» (اتوبوس تختخواب دار)، شناخته شده بود، آن‌ها همچنین در حدود سال ۱۹۳۰ یک اتوبوس دو طبقه به نام «پیکویک دوبلکس» معرفی کردند.
به جای صندلی‌های معمولی، اتوبوس نایت کوچ دارای ۱۳ کوپه جداگانه بود که هر کدام می‌توانستند ۲ نفر را در خود جای دهند. این کوپه‌ها دارای صندلی‌هایی بودند که روبروی هم قرار می‌گرفتند و لولا داشتند. یکی به سمت بالا و دیگری به سمت پایین می‌چرخید و یک تخت خواب بالایی و پایینی ایجاد می‌شد.
پیکویک دوبلکس اساساً نسخه بزرگتری از اتوبوس تختخواب دار موفق نایت کوچ بود. ظرفیت آن به طور قابل توجهی افزایش یافته بود و می‌توانست ۵۳ مسافر را در مقایسه با ۲۶ مسافر نایت کوچ حمل کند.
برخلاف نایت کوچ که مجهز به تختخواب بود، دوبلکس به عنوان یک اتوبوس روزانه برای حمل و نقل عادی مسافر طراحی شده بود.
در نهایت، پیکویک استیجز سیستم، از جمله اتوبوس‌های منحصر به فرد آن‌ها مانند دوبلکس، در سال ۱۹۲۹ به عنوان بخشی از گسترش اولیه‌گری هاوند توسط شرکت اتوبوسرانی‌گری هاوند خریداری شد.
در حالی که پیکویک دوبلکس نمونه جالبی از طراحی اولیه اتوبوس‌های دو طبقه در آمریکا بود، اما به یکی از ارکان اصلی ناوگان‌گری هاوند تبدیل نشد، که بعدها بر اتوبوس‌های یک طبقه برای سفرهای طولانی مدت تمرکز کرد.
