به گزارش "ورزش سه"، در جدیدترین به‌روزرسانی سامانه کدال، اسنادی از صورت‌های مالی باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال تهران منتشر شده است که اطلاعاتی از صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای شش‌ماهه منتهی به ۳۰ دی ۱۴۰۳ را در اختیار عموم قرار می‌دهد. این صورت‌های مالی، که هنوز حسابرسی نهایی روی آن‌ها انجام نشده، تصویری نگران‌کننده از وضعیت مالی این باشگاه پرهوادار پایتخت ارائه می‌دهند.
طبق اطلاعات منتشرشده، باشگاه استقلال در دوره منتهی به پایان تیر ماه ۱۴۰۳ زیانی معادل ۲۷۸ میلیارد تومان به ثبت رسانده است. اما نکته قابل‌توجه‌تر اینجاست که در دوره شش‌ماهه بعدی، یعنی تا پایان دی ماه ۱۴۰۳، زیان انباشته باشگاه به رقم سنگین ۴۲۹ میلیارد تومان افزایش یافته است. این روند صعودی و غیرعادی زیان‌دهی در حالی است که طبق صورت‌های مالی حسابرسی‌شده منتهی به دی‌ماه دو سال گذشته، یعنی ۳۰ دی ۱۴۰۲، زیان باشگاه تنها ۱۵ میلیارد تومان گزارش شده بود. افزایش بیش از ۲۸ برابر زیان طی یک سال نشان‌دهنده بحران عمیق مالی در این باشگاه است.
این وضعیت نامطلوب در شرایطی رقم خورده که پس از واگذاری باشگاه استقلال به هلدینگ خلیج فارس در اردیبهشت سال ۱۴۰۲، بسیاری از کارشناسان و هواداران انتظار داشتند که این باشگاه به ثبات نسبی در حوزه‌های مالی و مدیریتی دست یابد. اما بر خلاف این پیش‌بینی‌ها، صورت‌های مالی نشان می‌دهد که نه‌تنها اوضاع بهبود نیافته، بلکه روند منفی تشدید شده است.
یکی دیگر از نکات قابل‌توجه در گزارش جدید، افت شدید و غیرمنتظره درآمدهای عملیاتی باشگاه استقلال است. بر اساس اطلاعات منتشرشده، در دوره منتهی به دی‌ماه ۱۴۰۲، درآمدهای عملیاتی استقلال حدود ۲۰۸ میلیارد تومان بوده است. در شش‌ماهه بعدی، این رقم به ۳۲۶ میلیارد تومان رسیده بود. اما این روند افزایشی دوام نداشت.
از مرداد ۱۴۰۲ تا پایان دی‌ماه همان سال، درآمدهای عملیاتی باشگاه بار دیگر سقوطی شدید داشت و به عدد ۴۹ میلیارد تومان رسید. این کاهش ۷۶ درصدی نسبت به دوره قبل، نشان‌دهنده ناتوانی مجموعه در حفظ و توسعه منابع درآمدی پایدار است و زنگ خطر بزرگی برای مدیران باشگاه و سرمایه‌گذاران به شمار می‌رود.
این کاهش چشمگیر درآمد می‌تواند ناشی از عوامل متعددی باشد، از جمله:
- کاهش حمایت‌های مالی اسپانسرها
- ضعف در بازاریابی و جذب حامیان جدید
- کاهش فروش بلیت و محصولات باشگاه
از سوی دیگر، آنچه وضعیت را وخیم‌تر می‌کند این است که در همین بازه زمانی که درآمد باشگاه کاهش یافته، میزان هزینه‌ها نیز به‌صورت تصاعدی افزایش یافته است. به عبارت دیگر، باشگاه استقلال نه‌تنها در کسب درآمد موفق نبوده، بلکه در مدیریت هزینه‌ها نیز ناکارآمدی مشهودی داشته است. در بررسی صورت‌های مالی منتشرشده، عدد قابل‌توجه دیگری به چشم می‌خورد. بر اساس این گزارش، جمع دارایی‌های جاری باشگاه استقلال ۶۰۳ میلیارد تومان برآورد شده، در حالی که مجموع بدهی‌های جاری آن به ۹۶۴ میلیارد تومان رسیده است. این نسبت نابرابر، تصویری از بحران جدی نقدینگی در این باشگاه ترسیم می‌کند. از منظر حسابداری، مقایسه میان دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری یکی از شاخص‌های مهم برای سنجش سلامت مالی و نقدینگی یک مجموعه به شمار می‌رود. نسبت ۶۰۳ به ۹۶۴ نشان می‌دهد که استقلال به هیچ‌وجه از توانایی پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود برخوردار نیست و با کمبود شدید منابع نقدی مواجه است.
این وضعیت بحرانی در حالی اتفاق افتاده که قرار بود خصوصی‌سازی و واگذاری باشگاه استقلال به مجموعه‌ای صنعتی همچون هلدینگ خلیج فارس، آغاز فصل جدیدی در ساختار مالی و اقتصادی این تیم باشد. اما بر اساس شواهد منتشره، استقلال نه‌تنها خصوصی نشده، بلکه در گرداب بدهی و زیان انباشته غرق شده است.
بخش دیگری از گزارش سامانه کدال به جزئیات هزینه‌های اداری و عمومی باشگاه استقلال اختصاص دارد. طبق این گزارش، هزینه‌های مربوط به پرسنل، کارکنان و بخش‌های اداری باشگاه در دوره مدیریت جدید به عدد ۲۸.۹ میلیارد تومان رسیده است. این در حالی است که این عدد در دوره مشابه قبل، ۱۴.۷ میلیارد تومان بود. افزایش دو برابری هزینه‌های اداری و پرسنلی در حالی رخ داده که نه تنها درآمدی متناسب با آن حاصل نشده، بلکه عملکرد ورزشی باشگاه نیز در این مدت افت چشمگیری داشته و حواشی مدیریتی و تغییرات پی‌درپی، اعتماد هواداران را به‌شدت کاهش داده است.
در مجموع، آنچه از گزارش اخیر سامانه کدال برمی‌آید، گویای بحرانی ساختاری در باشگاه استقلال است؛ بحرانی که نه‌فقط ناشی از مشکلات مالی مقطعی، بلکه حاصل ناتوانی در برنامه‌ریزی بلندمدت، عدم شفافیت در هزینه‌کرد منابع و ضعف مدیریتی در جذب سرمایه‌گذار است. این گزارش نشان می‌دهد که استقلال، با وجود واگذاری به بخش نیمه‌خصوصی، همچنان با مشکلات عدیده‌ای مواجه است که اگر مورد رسیدگی جدی و اصولی قرار نگیرد، می‌تواند آینده این باشگاه بزرگ را به خطر بیندازد.
* بی‌ثباتی فنی: پنج مربی در کمتر از ۶ ماه
در میدان ورزشی نیز استقلال با بحران‌های متعددی روبه‌رو بوده است. این تیم در نیم‌فصل اول لیگ برتر پنج تغییر مربی را تجربه کرده که نشان‌دهنده عدم برنامه‌ریزی بلندمدت و مدیریت سلیقه‌ای است.
- جواد نکونام (شروع فصل جدید)
- سهراب بختیاری زاده (موقت)
- پیتسو موسیمانه (سرمربی آفریقایی)
- مجددا سهراب بختیاری زاده (موقت)
- میودراگ بوژوویچ (سرمربی فعلی)
این تغییرات مکرر نه تنها ثبات تیم را از بین برده، بلکه باعث شده استقلال با ۲۸ امتیاز در رده دوازدهم جدول لیگ برتر قرار بگیرد، جایگاهی که برای یکی از دو غول سنتی فوتبال ایران غیرقابل قبول است.
