مجتبی پیرزاده در نقش منصور، با چشم‌های آبی و موهایی کوتاه و اخم‌هایی روی پیشانی، در وهله اول با شیوه نگاهش، شمایی از فردی سرد و فاقد احساسات را به نمایش می‌گذارد. او مستقیم و بدون حرکت توی چشم‌های مخاطبانش زل می‌زند و با تنظیم اخم‌هایش کاری می‌کند که بدون گفتن حتی یک کلمه، به طرف مقابل بفهماند که حرف‌هایش کوچکترین اهمیتی برای او ندارد و موضعش نسبت به او خیلی بالاست. گهگاه با اضافه کردن یک لبخند به گوشه لبش باز هم قدرتش را بیشتر به رخ می‌کشد. منصور کم‌حرف است و همان چند کلمه‌ای هم که به زبان می‌آورد در راستای تشدید حس تحقیرآمیزی است که نسبت به طرف مقابل دارد.
مجتبی پیرزاده از فرصت به دست آمده در «پوست شیر» نهایت استفاده را برده و بازی حیرت انگیزی از خودش ارائه داده است
