به گزارش همشهری آنلاین، حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که امروز (چهارشنبه) در مسجد اعظم قم به‌صورت حضوری و با حضور اقشار مختلف مردم برگزار شد، با اشاره به کلمات نورانی حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نهج‌البلاغه، بر جایگاه والای «آبروی مؤمن» تأکید کرده و آن را امانت الهی دانستند.
ایشان در شرح حکمت ۱۵۹ نهج البلاغه که حضرت می فرمایند: «مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ، فَلَا یَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَ»، بیان داشتند: فرد حق ندارد کاری بکند که آبرویش از بین برود، جامعه هم حق ندارد کاری بکند که آبروی امت اسلامی از بین برود. لذا فرمود اگر انسان کاری بکند که مورد تهمت واقع شود، نباید دیگران را ملامت کند.
ایشان اظهار داشتند: انسان، امین‌الله است؛ آبروی مؤمن، امانت الهی است؛ همان‌طور که دیگری حق ندارد هتک حیثیت کند، خود او نیز حق ندارد آبرویش را ببرد؛ این آبروی شما برای شما نیست لذا فرد حق ندارد هر حرفی بزند، هر جایی برود، هر غذایی بخورد، هر لباسی بپوشد؛ اگر چیزی به حیثیت او برمی‌خورد و سبب تهمت و خدشه به آبرویش می شود، جایز نیست انجام دهد.
ایشان تاکید کردند: انسان در اصل وجود، بنده‌ی خداست و در تمام شئون زندگی نیز باید چنین باشد. هیچ بخشی از حیات انسان نیست که در آن مستقل از شریعت باشد. حتی آبرو و مال انسان نیز امانت الهی است. بر همین اساس، هیچ‌کس حق ندارد به بدن خود، مال خود یا حیثیت خود آسیبی وارد کند، حتی اگر به نظرش برای خودش ضرری ندارد؛ انسان نباید بگوید من آزاد هستم و هر کاری می توانم انجام دهم! انسان همان‌طور که در اصل هویتش بنده خداست، در تمام شئون نیز بنده خداست.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی در ادامه بیانات اخلاقی خود با تأکید بر جایگاه والای مؤمن در پیشگاه خداوند متعال فرمودند: شأن مؤمن، عزت است؛ ﴿وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِینَ﴾ و کسی حق ندارد کاری کند که عزتش خدشه‌دار شود.
ایشان با اشاره به اینکه حفظ عزت، وظیفه دینی ما در همه عرصه‌هاست، افزودند: در گفت‌وگو با بیگانگان نیز همین اصل عزت باید رعایت شود؛ ما از موضع برابر گفت وگو می‌کنیم و هیچ فشاری را نمی‌پذیریم؛ انسان عزیزانه گفت‌وگو می‌کند، عزیزانه سخن می‌گوید، و عزیزانه عمل می‌کند تا عزتش محفوظ بماند.
ایشان در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر نقش محوری عقل در رفتار مؤمنانه گفتند: حضرت امیرالمومنین در کلام ۱۶۰ نهج البلاغه می فرماید: «مَنْ مَلَکَ، اسْتَأْثَرَ.» یعنی کسی که به قدرت رسید، خودش را بر دیگران مقدم می‌دارد. این انسان اهل هلاکت است. اما کسی که اهل ایثار شد، نجات می‌یابد. هنر پیامبر گرامی اسلام این بود که جامعه‌ای پر از اختلاف را به جامعه‌ای ایثارگر تبدیل کرد.
