به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، خانم سحر صحامیان با حضور در استودیوی شبکه خبر گفت: نقش های متفاوتی را در این سالهایی که در دوبلاژ مشغول به کار بودم ایفا کردم و کمتر نقش ثابتی داشته ام شاید دلیل آن این باشد که هم تنوع صدایی خانم ها در دوبلاژ بیشتر است البته با تغییر صدا و جایگزین کردن صداهای مختلف خودمان روی کاراکترهای مختلف کمی شناساندن صدای ما به مخاطب سخت هست و هم این که صدایی که مخاطب از تلویزیون می شنود صدای خالص گوینده همراه با حس است چرا که صداهای اطراف از گوینده گرفته می شود و مخاطب صدای خالص و بی هیاهوی گوینده را روی آن شخصیت می شنود.
صحامیان افزود: در نقش های مثبت و منفی بازیگران ما کسانی که حتی همیشه نقش های جدی را بازی می کنند، از یک جایی به بعد کارگردان با توجه به ویژگی هایی که از بازیگر می بیند صلاح می داند که بازیگر یک شخصیت طنزگونه را به شما برای بازی ارائه دهد ، به نظر من شخصیت های خاص منفی بیشتر مورد توجه قرار می گیرند ، چون مردم دوست دارند بدانند که آنها چه کاری می کند و چه ویژگی دارند ولی تبادل نقش ها ممکن است نقشی که به من داده می شود ، شخصیت مهربان و یا گاهی نقش شخصیت منفی عجیب و غریب هم به من داده شود، البته همه گوینده ها دوست دارند همه این نقش ها را به یک اندازه امتحان کنند.
وی ادامه داد:نسل جدیدی هم که وارد دوبلاژ شدند همه با استعداد هستند و همه به یک اندازه در سریال ها و فیلم ها و انیمیشن ها از آنها استفاده خواهد شد ، ما صداهای متفاوت کم داریم ولی طوری طراحی شده در تست ها و آزمون هایی که برای دوبلاژ انجام می شود که طیف صدا و انتخاب صدا رعایت می شود یعنی ما هم صدای بم داریم و هم صدای زیر داریم ، تنوع صداها خوب است و بعد از چند سال که می گذرد همه صداها جا می افتند و جایگاه خودشان را پیدا می کنند، شخصیت ها مشخص می شوند ، این طور نیست که 10 مدل مثل صدای من در واحد دوبلاژ باشند شاید دو یا سه نفرطیف صداییمان شبیه هم باشد ولی در نوع گویندگی و بیان مطلب بسیار متفاوت هستند.
صحامیان ادامه داد: البته صدای پیر آقا و خانم مسن کم داریم در بین خانم ها سالها دغدغه این بوده که عزیزانی را داشتیم که دیگر در بین ما نیستند و عالی و درجه یک بودند و الان کمبود صدای آنها حس می شود و جایگزین کمتری برای آنها پیدا شده ، اما به این معنی نیست که نباشد هستند اما کم است، یا صدای آقایانی که جوان هستند ولی دارای این ویژگی هستند که صدایشان پخته است و به شخصیت های مسن می خورد که البته باز متاسفانه تعداد آنها کم است.
وی درباره پویانمایی هم گفت: پویا نمایی سخت تر است چون شخصیت پردازی و هم ذات پنداری با یک شخصیت مثلا قورباغه قطعا دشوارتر است؛ اما بینهایت برای کسی مانند من که سالها در حوزه کودک کار کرده ام بسیار دلچسب و دلنشین است، البته این سالها پویا نمایی ها پیشرفته و حرفه ای تر شده طوری که حس را واقعا انتقال می دهند سابق بر این شاید کمی سخت تر بود .
صحامیان درباره هوش مصنوعی گفت: من با هوش مصنوعی در زمینه صدا پیشگی چندان موافق نیستم ، مثلا صدای مرحوم آژیر یا مرحوم عرفانی با صدای هوش مصنوعی بازسازی می شود شاید خوشایند باشد که چه خوب که یک بار دیگه صدای ایشان را می شنوم اما این حس و حال حتی برای ما که با این بزرگان کار کردیم و شاگردی کردیم یک ویژگی خاصی داشتند که قطعا هوش مصنوعی نخواهد داشت ، متوجه مصنوعی و غیر طبیعی بودن آن هستیم .
وی درپایان در خصوص ورود به عرصه دوبله گفت: سالها می گفتند که درهای ورود به دوبلوری بسته است ولی واقعا اینطور نیست ، خیلی از کسانی که وارد دوبلاژ شدند در آن سال هایی که می گفتند در دوبله بسته است ، صداهای درجه یکی شدند ، تست دادند
یا حتی معرفی شدند و شدند نسل جوان تر نسل قدیمی و طلایی دوبله ، درهای دوبله باز است و هر دو سال تست گرفته می شود ، یک تعدادی قبول و وارد این عرصه می شوند.
