به گزارش همشهری آنلاین، سیدنیما موسوی - روزنامه نگار: در طول روزهای پس از مذاکرات مسقط، دو سفر مهم نیز به تهران رخ میدهد نخست سفر "خالدبن‌سلمان" و سپس سفر اردوغان در روزهای آینده به تهران است. در سطح کلان این دو دیدار را باید ضمایم منطقه‌ای مذاکرات مسقط تلقی کرد. جاییکه همزمان با پروژه سیناترا و چه بسا تصویب قریب‌الوقوع FATF در تهران، قدرت‌های منطقه‌ای در حال معامله با ایران می‌باشند.
هشداری نسبت به اردوغان و سیاست‌های احتمالی آن
سفر آتی اردوغان به تهران به نظر میرسد که نسبت به آینده عراق مطرح شود. پس از در پیش گرفتن دکترین سیناترا بوسیله ایران پس از سقوط هلیکوپتر ابراهیم رییسی و تضعیف حشدالشعبی آنچه پیداست به نظر میرسد که ترکیه خواهان تغییرات جدی در حکمرانی عراق در جهت رسیدن به راهگذر فاو باشد. در ماه‌های اخیر و بویژه پس از آتش‌بس پ.ک.ک با دولت ترکیه و همزمان با آن افزایش تحرکات ترکیه در شمال عراق به نظر میرسد که حرکتهایی شبیه به اکتبر ۲۰۱۹ در عراق محتمل باشد. این امر با توجه به بازتولید برند سیاسی مقتدی صدر ذیل "جریان ملی شیعی" در عراق که خود را در برابر رجال قدیمی "اطار التنسیقی" تعریف میکند بسیار حائز اهمیت است.
سفر سعودی‌ها به چه معناست؟
سفر خالدبن‌سلمان در جهت ارائه پیام به رهبری ایران، بیش از هر چیز یادآور سفر سعودالفیصل به تهران در سال ۱۳۸۵ چند هفته پیش از آغاز جنگ ۲۰۰۶ بین حزب‌الله و اسراییل است. این سفر را پیش‌درآمد حمله زمینی جبهه سعودی-اخوانی-اماراتی در یمن به انصارالله جهت تصرف بندر الحدیده میدانم. از سوی دیگر حضور خالدبن‌سلمان با هیئت بلندپایه امنیتی در تهران گویا برای مقصودی فراتر از یک پیام دیپلماتیک در جهت تحکیم سیاست جدید ایران می‌باشد و نسبت مهمی با تغییر کلان سیاستگذاری در یکسال اخیر و چه بسا آینده ایران دارد.
